Kay alang sa kaluwasan sa tanang mga tawo ang grasya sa Dios gikapadayag. Tito 2:11. KDK 157.1
Gipaila ni Jesus ang kopa sa panalangin niadtong nagbati sa ilang kaugalingon nga “dato, bahandianon, ug wala nay gikinahanglan,” ug mibiya sila nga adunay pagtamay sa gasa nga puno sa grasya. Kadtong nagbati nga sila bug-os na, kinsa naghunahuna nga siya maayo kaayo, ug kontento na sa iyang kahimtang, wala maningkamot nga makaambit sa grasya ug pagkamatarong ni Cristo. Wala na manginahanglan ang garbo, ug sirhan niini ang kasingkasing batok kang Cristo ug sa walay katapusang mga panalangin nga Iyang Ihatag. Walay lugar si Jesus sa kasingkasing niini nga tawo. Kadtong dato ug halangdon sa ilang kaugalingong mga mata dili mangayo diha sa pagtoo ug dili makadawat sa panalangin sa Dios. Gibati nila nga sila puno, busa molakaw sila nga basiyo. Kadtong nahibalo nga dili gayud sila makaluwas sa ilang kaugalingon, o ba kaha makabuhat og matarong nga buhat, mao kadtong modawat sa tabang nga mahatag ni Cristo. Sila mao kadtong mga kabus sa espiritu nga Iyang gisulti. KDK 157.2
Kadtong pasayloon ni Cristo, Iya usa nga pahinulsolon, ug maoy ka- tungdanan sa Balaan nga Espiritu ang pagpahibalo sa sala. Kadtong kansang mga kasingkasing natandog sa nagakumbikto nga Espiritu sa Dios, makakita nga walay maayo sa ilang kaugalingon. Ilang nakita nga ang tanan nilang nabuhat nalambigit sa kaugalingon ug sa sala. Sama sa makalolooy nga mga maniningil sa buhis, nagtindog sila sa layo, dili gani makaako sa pagyahat sa ilang mga mata sa langit, ug miingon, “O Dios, malooy ka kanako nga makasasala.” Ug sila mabulahan. Adunay pasaylo alang sa mga mahinulsolon kay si Cristo mao “ang cordero sa Dios, nga nagakuha sa sala sa kalibutan.” . . . Ang tanan nga nakabatyag sa lalum nga pagkamakalolooy sa ilang kalag, kinsa mibati nga wala gayuy maayo sa ilang kaugalingon, makakaplag og pagkamatarong ug kusug pinaagi sa paglantaw kang Jesus.— THOUGHTS FROM THE MOUNT OF BLESSING, p. 7. KDK 157.3