1 I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej. PB — 2Samuela 22:1
2 I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną. PB — 2Samuela 22:2
3 Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia. PB — 2Samuela 22:3
4 Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony. PB — 2Samuela 22:4
5 Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię. PB — 2Samuela 22:5
6 Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. PB — 2Samuela 22:6
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego. PB — 2Samuela 22:7
8 Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego. PB — 2Samuela 22:8
9 Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego. PB — 2Samuela 22:9
10 Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego. PB — 2Samuela 22:10
11 I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych. PB — 2Samuela 22:11
12 Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi. PB — 2Samuela 22:12
13 Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste. PB — 2Samuela 22:13
14 Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój. PB — 2Samuela 22:14
15 Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je. PB — 2Samuela 22:15
16 I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego. PB — 2Samuela 22:16
17 Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich. PB — 2Samuela 22:17
18 Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię. PB — 2Samuela 22:18
19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją. PB — 2Samuela 22:19
20 I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał. PB — 2Samuela 22:20
21 Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi, PB — 2Samuela 22:21
22 Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego. PB — 2Samuela 22:22
23 Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich. PB — 2Samuela 22:23
24 A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej. PB — 2Samuela 22:24
25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych. PB — 2Samuela 22:25
26 Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś. PB — 2Samuela 22:26
27 Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz. PB — 2Samuela 22:27
28 Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz. PB — 2Samuela 22:28
29 Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje. PB — 2Samuela 22:29
30 Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur. PB — 2Samuela 22:30
31 Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają. PB — 2Samuela 22:31
32 Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego? PB — 2Samuela 22:32
33 Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję. PB — 2Samuela 22:33
34 Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię. PB — 2Samuela 22:34
35 Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi. PB — 2Samuela 22:35
36 Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię. PB — 2Samuela 22:36
37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje. PB — 2Samuela 22:37
38 Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił. PB — 2Samuela 22:38
39 I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi. PB — 2Samuela 22:39
40 Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie. PB — 2Samuela 22:40
41 Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je. PB — 2Samuela 22:41
42 Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał. PB — 2Samuela 22:42
43 I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je. PB — 2Samuela 22:43
44 Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi. PB — 2Samuela 22:44
45 Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni. PB — 2Samuela 22:45
46 Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem. PB — 2Samuela 22:46
47 Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego. PB — 2Samuela 22:47
48 Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię. PB — 2Samuela 22:48
49 Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię. PB — 2Samuela 22:49
50 Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę. PB — 2Samuela 22:50
51 On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki. PB — 2Samuela 22:51