1 I odpowiedział Ijob, a rzekł: PB — Joba 9:1
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem? PB — Joba 9:2
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz. PB — Joba 9:3
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie? PB — Joba 9:4
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym. PB — Joba 9:5
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się. PB — Joba 9:6
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje. PB — Joba 9:7
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich. PB — Joba 9:8
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe. PB — Joba 9:9
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby. PB — Joba 9:10
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go. PB — Joba 9:11
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz? PB — Joba 9:12
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi. PB — Joba 9:13
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu? PB — Joba 9:14
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę. PB — Joba 9:15
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój: PB — Joba 9:16
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny; PB — Joba 9:17
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami. PB — Joba 9:18
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi? PB — Joba 9:19
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże. PB — Joba 9:20
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu. PB — Joba 9:21
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy; PB — Joba 9:22
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się; PB — Joba 9:23
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni? PB — Joba 9:24
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego. PB — Joba 9:25
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru. PB — Joba 9:26
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się: PB — Joba 9:27
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz. PB — Joba 9:28
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję? PB — Joba 9:29
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje: PB — Joba 9:30
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje. PB — Joba 9:31
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo. PB — Joba 9:32
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę. PB — Joba 9:33
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy; PB — Joba 9:34
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie. PB — Joba 9:35