Go to full page →

Joba 11 PB — Joba 11

1 I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł: PB — Joba 11:1

2 Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony? PB — Joba 11:2

3 Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi? PB — Joba 11:3

4 Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi. PB — Joba 11:4

5 Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie: PB — Joba 11:5

6 Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej. PB — Joba 11:6

7 Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz? PB — Joba 11:7

8 Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? PB — Joba 11:8

9 Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze. PB — Joba 11:9

10 Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie? PB — Joba 11:10

11 Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć? PB — Joba 11:11

12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek. PB — Joba 11:12

13 Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje; PB — Joba 11:13

14 Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich; PB — Joba 11:14

15 Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał. PB — Joba 11:15

16 Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz. PB — Joba 11:16

17 I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek. PB — Joba 11:17

18 I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz. PB — Joba 11:18

19 Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich. PB — Joba 11:19

20 Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka. PB — Joba 11:20