1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione. PB — Joba 28:1
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź. PB — Joba 28:2
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą. PB — Joba 28:3
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi. PB — Joba 28:4
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi. PB — Joba 28:5
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty; PB — Joba 28:6
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie. PB — Joba 28:7
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię. PB — Joba 28:8
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia; PB — Joba 28:9
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego. PB — Joba 28:10
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię. PB — Joba 28:11
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności? PB — Joba 28:12
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących. PB — Joba 28:13
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie. PB — Joba 28:14
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej. PB — Joba 28:15
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir. PB — Joba 28:16
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego. PB — Joba 28:17
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły. PB — Joba 28:18
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może. PB — Joba 28:19
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu? PB — Joba 28:20
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest. PB — Joba 28:21
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej. PB — Joba 28:22
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej. PB — Joba 28:23
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi. PB — Joba 28:24
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą. PB — Joba 28:25
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów. PB — Joba 28:26
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej. PB — Joba 28:27
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem. PB — Joba 28:28