Go to full page →

Psalmów 22 PB — Psalmów 22

1 22.1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. 22.2 Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego. PB — Psalmów 22:1

2 22.3 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić. PB — Psalmów 22:2

3 22.4 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich. PB — Psalmów 22:3

4 22.5 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich. PB — Psalmów 22:4

5 22.6 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni. PB — Psalmów 22:5

6 22.7 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa. PB — Psalmów 22:6

7 22.8 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc: PB — Psalmów 22:7

8 22.9 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha. PB — Psalmów 22:8

9 22.10 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej. PB — Psalmów 22:9

10 22.11 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim. PB — Psalmów 22:10

11 22.12 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował. PB — Psalmów 22:11

12 22.13 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię. PB — Psalmów 22:12

13 22.14 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący. PB — Psalmów 22:13

14 22.15 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich. PB — Psalmów 22:14

15 22.16 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię. PB — Psalmów 22:15

16 22.17 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje. PB — Psalmów 22:16

17 22.18 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się. PB — Psalmów 22:17

18 22.19 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali. PB — Psalmów 22:18

19 22.20 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz. PB — Psalmów 22:19

20 22.21 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję. PB — Psalmów 22:20

21 22.22 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię. PB — Psalmów 22:21

22 22.23 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę. PB — Psalmów 22:22

23 22.24 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie. PB — Psalmów 22:23

24 22.25 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go. PB — Psalmów 22:24

25 22.26 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją. PB — Psalmów 22:25

26 22.27 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki. PB — Psalmów 22:26

27 22.28 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów. PB — Psalmów 22:27

28 22.29 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami. PB — Psalmów 22:28

29 22.30 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą. PB — Psalmów 22:29

30 22.31 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku. PB — Psalmów 22:30

31 22.32 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał. PB — Psalmów 22:31