1 Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich. PB — Psalmów 78:1
2 Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne. PB — Psalmów 78:2
3 Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali. PB — Psalmów 78:3
4 Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił. PB — Psalmów 78:4
5 Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim, PB — Psalmów 78:5
6 Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim; PB — Psalmów 78:6
7 Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego; PB — Psalmów 78:7
8 Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego. PB — Psalmów 78:8
9 Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali. PB — Psalmów 78:9
10 Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić. PB — Psalmów 78:10
11 Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał. PB — Psalmów 78:11
12 Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan. PB — Psalmów 78:12
13 Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa. PB — Psalmów 78:13
14 Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu. PB — Psalmów 78:14
15 Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich. PB — Psalmów 78:15
16 Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki. PB — Psalmów 78:16
17 A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu; PB — Psalmów 78:17
18 I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej. PB — Psalmów 78:18
19 A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy? PB — Psalmów 78:19
20 Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu? PB — Psalmów 78:20
21 Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi; PB — Psalmów 78:21
22 Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego. PB — Psalmów 78:22
23 Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył. PB — Psalmów 78:23
24 I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im. PB — Psalmów 78:24
25 Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości. PB — Psalmów 78:25
26 Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa; PB — Psalmów 78:26
27 I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski; PB — Psalmów 78:27
28 Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich. PB — Psalmów 78:28
29 I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali. PB — Psalmów 78:29
30 A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich: PB — Psalmów 78:30
31 Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził. PB — Psalmów 78:31
32 Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego; PB — Psalmów 78:32
33 Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu. PB — Psalmów 78:33
34 Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga, PB — Psalmów 78:34
35 Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich: PB — Psalmów 78:35
36 (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu; PB — Psalmów 78:36
37 A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.) PB — Psalmów 78:37
38 On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego; PB — Psalmów 78:38
39 Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś. PB — Psalmów 78:39
40 Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach? PB — Psalmów 78:40
41 Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali. PB — Psalmów 78:41
42 Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia; PB — Psalmów 78:42
43 Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan; PB — Psalmów 78:43
44 Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli. PB — Psalmów 78:44
45 Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły: PB — Psalmów 78:45
46 I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy. PB — Psalmów 78:46
47 Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym. PB — Psalmów 78:47
48 I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu. PB — Psalmów 78:48
49 Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych. PB — Psalmów 78:49
50 Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił; PB — Psalmów 78:50
51 I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych; PB — Psalmów 78:51
52 Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy. PB — Psalmów 78:52
53 Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,) PB — Psalmów 78:53
54 Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego. PB — Psalmów 78:54
55 I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie. PB — Psalmów 78:55
56 A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli. PB — Psalmów 78:56
57 Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny. PB — Psalmów 78:57
58 Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości. PB — Psalmów 78:58
59 Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela, PB — Psalmów 78:59
60 Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi, PB — Psalmów 78:60
61 Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie. PB — Psalmów 78:61
62 Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się. PB — Psalmów 78:62
63 Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone. PB — Psalmów 78:63
64 Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały. PB — Psalmów 78:64
65 Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina. PB — Psalmów 78:65
66 I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich. PB — Psalmów 78:66
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał, PB — Psalmów 78:67
68 Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował. PB — Psalmów 78:68
69 I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki. PB — Psalmów 78:69
70 I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych; PB — Psalmów 78:70
71 Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego; PB — Psalmów 78:71
72 Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich. PB — Psalmów 78:72