1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś. PB — Psalmów 104:1
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę. PB — Psalmów 104:2
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych; PB — Psalmów 104:3
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym. PB — Psalmów 104:4
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne. PB — Psalmów 104:5
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami. PB — Psalmów 104:6
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały. PB — Psalmów 104:7
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył. PB — Psalmów 104:8
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi. PB — Psalmów 104:9
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami, PB — Psalmów 104:10
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje. PB — Psalmów 104:11
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje. PB — Psalmów 104:12
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia. PB — Psalmów 104:13
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi: PB — Psalmów 104:14
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki. PB — Psalmów 104:15
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził; PB — Psalmów 104:16
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój. PB — Psalmów 104:17
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom. PB — Psalmów 104:18
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój. PB — Psalmów 104:19
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne. PB — Psalmów 104:20
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego. PB — Psalmów 104:21
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się. PB — Psalmów 104:22
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora. PB — Psalmów 104:23
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem. PB — Psalmów 104:24
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie. PB — Psalmów 104:25
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał. PB — Psalmów 104:26
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego. PB — Psalmów 104:27
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami. PB — Psalmów 104:28
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają. PB — Psalmów 104:29
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi. PB — Psalmów 104:30
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich. PB — Psalmów 104:31
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się. PB — Psalmów 104:32
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje. PB — Psalmów 104:33
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu. PB — Psalmów 104:34
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja. PB — Psalmów 104:35