Go to full page →

Psalmów 142 PB — Psalmów 142

1 142.1 Pieśń wyuczająca Dawidowa, gdy był w jaskini, modlitwa jego. 142.2 Głosem moim do Pana wołam; głosem moim Panu się modlę. PB — Psalmów 142:1

2 142.3 Wylewam przed obliczem jego żądłość moję, a utrapienie moje przed oblicznością jego oznajmuję. PB — Psalmów 142:2

3 142.4 Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło. PB — Psalmów 142:3

4 142.5 Oglądamli się na prawą stronę, a przypatruję się, niemasz ktoby mię znał; zginęła ucieczka moja, niemasz ktoby się ujął o duszę moję. PB — Psalmów 142:4

5 142.6 Panie! do ciebie wołam, mówiąc: Tyś nadzieja moja, tyś dział mój w ziemi żyjących. PB — Psalmów 142:5

6 142.7 Posłuchaj pilnie wołania mego, bom bardzo znędzony; wyrwij mię od tych, którzy mię prześladują, albowiem są mocniejszymi nad mię. PB — Psalmów 142:6

7 142.8 Wywiedźże z ciemnicy duszę moję, abym chwalił imię twoje; obstąpią mię sprawiedliwi, gdy mi dobrodziejstwo uczynisz. PB — Psalmów 142:7