1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego, PB — Przypowieści 1:1
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych; PB — Przypowieści 1:2
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości; PB — Przypowieści 1:3
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności. PB — Przypowieści 1:4
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie, PB — Przypowieści 1:5
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich. PB — Przypowieści 1:6
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą. PB — Przypowieści 1:7
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej. PB — Przypowieści 1:8
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej. PB — Przypowieści 1:9
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj. PB — Przypowieści 1:10
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny; PB — Przypowieści 1:11
12 Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; PB — Przypowieści 1:12
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią; PB — Przypowieści 1:13
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy. PB — Przypowieści 1:14
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich. PB — Przypowieści 1:15
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi. PB — Przypowieści 1:16
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego: PB — Przypowieści 1:17
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję. PB — Przypowieści 1:18
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera. PB — Przypowieści 1:19
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje. PB — Przypowieści 1:20
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc: PB — Przypowieści 1:21
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie? PB — Przypowieści 1:22
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje. PB — Przypowieści 1:23
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał; PB — Przypowieści 1:24
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć; PB — Przypowieści 1:25
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie. PB — Przypowieści 1:26
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie; PB — Przypowieści 1:27
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię. PB — Przypowieści 1:28
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie, PB — Przypowieści 1:29
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją: PB — Przypowieści 1:30
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą. PB — Przypowieści 1:31
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich. PB — Przypowieści 1:32
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy. PB — Przypowieści 1:33