1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie. PB — Przypowieści 7:1
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych. PB — Przypowieści 7:2
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego. PB — Przypowieści 7:3
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj, PB — Przypowieści 7:4
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa. PB — Przypowieści 7:5
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał; PB — Przypowieści 7:6
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego, PB — Przypowieści 7:7
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej. PB — Przypowieści 7:8
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku. PB — Przypowieści 7:9
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca, PB — Przypowieści 7:10
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej; PB — Przypowieści 7:11
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca; PB — Przypowieści 7:12
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu: PB — Przypowieści 7:13
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje. PB — Przypowieści 7:14
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię. PB — Przypowieści 7:15
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi. PB — Przypowieści 7:16
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem. PB — Przypowieści 7:17
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością. PB — Przypowieści 7:18
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką. PB — Przypowieści 7:19
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego. PB — Przypowieści 7:20
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go. PB — Przypowieści 7:21
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa. PB — Przypowieści 7:22
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego. PB — Przypowieści 7:23
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich. PB — Przypowieści 7:24
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej. PB — Przypowieści 7:25
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej. PB — Przypowieści 7:26
27 Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci. PB — Przypowieści 7:27