1 Teć są przypowieści Salomonowe, które zebrali mężowie Ezechyjasza, króla Judzkiego. PB — Przypowieści 25:1
2 Sława to Boża, taić sprawę; ale sława królów, wywiadywać się rzeczy. PB — Przypowieści 25:2
3 Wysokość niebios, i głębokość ziemi, i serce królów nie są doścignione. PB — Przypowieści 25:3
4 Odejm zużelicę od srebra, a wynijdzie odlewającemu naczynie kosztowne. PB — Przypowieści 25:4
5 Odejm niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego. PB — Przypowieści 25:5
6 Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj; PB — Przypowieści 25:6
7 Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje. PB — Przypowieści 25:7
8 Nie pokwapiaj się do swaru, byś snać na ostatek nie wiedział, co masz czynić, gdyby cię zawstydził bliźni twój. PB — Przypowieści 25:8
9 Prowadź do końca sprawę swoję z przyjacielem twoim, a tajemnicy drugiego nie objawiaj; PB — Przypowieści 25:9
10 By cię snać nie zelżył ten, co cię słucha, a niesława twoja zostałaby na tobie. PB — Przypowieści 25:10
11 Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane. PB — Przypowieści 25:11
12 Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota. PB — Przypowieści 25:12
13 Jako zimno śnieżne czasu żniwa: tak poseł wierny tym, którzy go posyłają; bo dusze panów swych ochładza. PB — Przypowieści 25:13
14 Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu. PB — Przypowieści 25:14
15 Książę cierpliwością bywa zmiękczony, a język łagodny kości łamie. PB — Przypowieści 25:15
16 Znajdzieszli miód, jedzże, ileć potrzeba, by snać objadłszy się go nie zwrócił. PB — Przypowieści 25:16
17 Powściągnij nogę twoję od domu bliźniego twego, by snać będąc ciebie syt, nie miał cię w nienawiści. PB — Przypowieści 25:17
18 Każdy, kto mówi fałszywe świadectwo przeciw bliźniemu swemu, jest jako młot, i miecz, i strzała ostra. PB — Przypowieści 25:18
19 Ufność w człowieku przewrotnym jest w dzień ucisku jako ząb wyłamany i noga wywiniona. PB — Przypowieści 25:19
20 Jako ten, który zewłoczy odzienie czasu zimy, albo leje ocet na saletrę, taki jest ten, który śpiewa pieśni sercu smutnemu. PB — Przypowieści 25:20
21 Jeźliżeby łaknął ten, co cię nienawidzi, nakarm go chlebem; a jeźliby pragnął, daj mu się napić wody; PB — Przypowieści 25:21
22 Bo węgle rozpalone zgromadzisz na głowę jego, a Pan ci nagrodzi. PB — Przypowieści 25:22
23 Jako wiatr północny deszcz przynosi: tak przynosi twarz gniewliwą język uszczypliwy. PB — Przypowieści 25:23
24 Lepiej mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym. PB — Przypowieści 25:24
25 Jako woda chłodna duszy pragnącej: tak wieść dobra z ziemi dalekiej. PB — Przypowieści 25:25
26 Jako źródło nogami pomącone, albo zdrój zepsuty: tak sprawiedliwy, który upada przed niezbożnym. PB — Przypowieści 25:26
27 Jako jeść wiele miodu nie jest rzecz dobra: tak szukanie własnej sławy jest niesławne. PB — Przypowieści 25:27
28 Mąż, który nie ma mocy nad duchem swoim, jest jako miasto rozwalone bez muru. PB — Przypowieści 25:28