1 Naśladujcie miłości, starajcie się usilnie o dary duchowne; lecz najwięcej, abyście prorokowali. PB — 1Koryntian 14:1
2 Albowiem kto mówi językiem obcym, nie ludziom mówi, ale Bogu; bo żaden nie słucha, lecz on duchem mówi tajemnice. PB — 1Koryntian 14:2
3 Ale kto prorokuje, mówi ludziom zbudowanie i napominanie, i pociechę. PB — 1Koryntian 14:3
4 Kto językiem obcym mówi, samego siebie buduje; ale kto prorokuje, ten zbór buduje. PB — 1Koryntian 14:4
5 A chciałbym, abyście wy wszyscy językami mówili, ale abyście raczej prorokowali; albowiem większy jest ten, co prorokuje, niż ten, co językami obcymi mówi, chyba żeby tłumaczył, aby zbór brał zbudowanie. PB — 1Koryntian 14:5
6 Teraz tedy, bracia! gdybym przyszedł do was, językami obcymi mówiąc, cóż wam pomogę, jeźlibym wam nie mówił albo przez objawienie, albo przez umiejętność, albo przez proroctwo, albo przez naukę? PB — 1Koryntian 14:6
7 Wszak i rzeczy nieżywe, które dźwięk wydawają jako piszczałka albo cytra, jeźliby różnego dźwięku nie wydawały, jakoż poznane będzie, co na piszczałce, albo co na cytrze grają? PB — 1Koryntian 14:7
8 Albowiem jeźliby trąba niepewny głos dała, któż się do boju gotować będzie? PB — 1Koryntian 14:8
9 Także i wy, jeźlibyście językiem nie wydali mowy dobrze zrozumiałej, jakoż będzie zrozumiałe, co się mówi? albowiem będziecie tylko na wiatr mówić. PB — 1Koryntian 14:9
10 Tak wiele, jako słyszymy, jest różnych głosów na świecie, a nic nie jest bez głosu. PB — 1Koryntian 14:10
11 Jeźlibym tedy nie znał mocy głosu, będę temu, który mówi, cudzoziemcem; a ten, co mówi, będzie mi także cudzoziemcem. PB — 1Koryntian 14:11
12 Także i wy, ponieważ się usilnie staracie o dary duchowne, szukajcież tego, abyście obfitowali ku zbudowaniu zboru. PB — 1Koryntian 14:12
13 Dlatego kto mówi obcym językiem, niech się modli, aby mógł tłumaczyć. PB — 1Koryntian 14:13
14 Bo jeźlibym się modlił obcym językiem, modlić się będzie mój duch; ale rozum mój jest bez pożytku. PB — 1Koryntian 14:14
15 Cóż tedy jest? Będę się modlił duchem, będę się też modlił i wyrozumieniem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i wyrozumieniem. PB — 1Koryntian 14:15
16 Bo jeźlibyś błogosławił duchem, jakoż ten, który jest z pocztu prostaków, na twoje dziękowanie rzecze Amen, ponieważ nie wie, co mówisz? PB — 1Koryntian 14:16
17 Bo choć ty wprawdzie dobrze dziękujesz, ale się drugi nie buduje. PB — 1Koryntian 14:17
18 Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię. PB — 1Koryntian 14:18
19 A wszakże we zborze wolę pięć słów zrozumiale przemówić, abym i drugich nauczył, niżeli dziesięć tysięcy słów językiem obcym. PB — 1Koryntian 14:19
20 Bracia! nie bądźcie dziećmi wyrozumieniem, ale bądźcie dziećmi złością, a wyrozumieniem dorosłymi bądźcie. PB — 1Koryntian 14:20
21 W zakonie napisano: Iż obcemi językami i obcemi wargami mówić będę ludowi temu; a przecię mnie i tak nie usłuchają, mówi Pan. PB — 1Koryntian 14:21
22 Przetoż języki są za cud, nie tym, którzy wierzą, ale niewiernym; a proroctwo nie niewiernym, ale wierzącym. PB — 1Koryntian 14:22
23 Jeźliby się tedy wszystek zbór na jedno miejsce zeszedł, a wszyscy by językami obcemi mówili, a weszliby tam prostacy albo niewierni, izali nie rzeką, że szalejecie? PB — 1Koryntian 14:23
24 Ale jeźliby wszyscy prorokowali, a wszedłby który niewierny albo prostak, od wszystkich przekonany i od wszystkich sądzony bywa. PB — 1Koryntian 14:24
25 A tak skrytości serca tego bywają objawione, a on upadłszy na oblicze, pokłonili się Bogu, wyznawając, że Bóg jest prawdziwie w was. PB — 1Koryntian 14:25
26 Cóż tedy jest, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie; wszystko to niech się dzieje ku zbudowaniu. PB — 1Koryntian 14:26
27 Jeźli kto językiem mówi, niech to będzie po dwóch albo najwięcej po trzech, i to na przemiany, a jeden niech tłumaczy. PB — 1Koryntian 14:27
28 A jeźliby tłumacza nie było niechże we zborze milczy ten, który obcym językiem mówi, a niech mówi sobie i Bogu. PB — 1Koryntian 14:28
29 Ale prorocy niech mówią dwaj albo trzej, a drudzy niech rozsądzą. PB — 1Koryntian 14:29
30 Jeźliby też inszemu siedzącemu co było objawione, on pierwszy niechaj milczy. PB — 1Koryntian 14:30
31 Bo możecie wszyscy jeden po drugim prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy pocieszeni byli. PB — 1Koryntian 14:31
32 I duchy proroków są poddane prorokom. PB — 1Koryntian 14:32
33 Albowiem Bóg nie jest powodem nieporządku, ale pokoju, jako i we wszystkich zborach świętych. PB — 1Koryntian 14:33
34 Niewiasty wasze niech milczą we zborach; albowiem nie pozwolono im, aby mówiły, ale aby poddanemi były, jako i zakon mówi. PB — 1Koryntian 14:34
35 A jeźli się czego nauczyć chcą, niechże w domu mężów swoich pytają, ponieważ sromota niewiastom we zborze mówić. PB — 1Koryntian 14:35
36 Izali od was słowo Boże wyszło? Izali tylko do was samych przyszło? PB — 1Koryntian 14:36
37 Izali kto zda się być prorokiem albo duchownym, niech uzna, iż te rzeczy, które wam piszę, są Pańskiem rozkazaniem. PB — 1Koryntian 14:37
38 A jeźli kto nie wie, niechajże nie wie. PB — 1Koryntian 14:38
39 A tak, bracia! starajcie się usilnie o to, abyście prorokowali, a językami obcemi mówić nie zabraniajcie. PB — 1Koryntian 14:39
40 Wszystko się niech dzieje przystojnie i porządnie. PB — 1Koryntian 14:40