Go to full page →

Hebrajczyków 12 PB — Hebrajczyków 12

1 Przetoż i my, mając tak wielki około siebie leżący obłok świadków, złożywszy wszelaki ciężar i grzech, który nas snadnie obstępuje, przez cierpliwość bieżmy w zawodzie, który nam jest wystawiony; PB — Hebrajczyków 12:1

2 Patrząc na Jezusa, wodza i dokończyciela wiary, który dla wystawionej sobie radości, podjął krzyż, wzgardziwszy sromotę, i usiadł na prawicy stolicy Bożej. PB — Hebrajczyków 12:2

3 Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali. PB — Hebrajczyków 12:3

4 Jeszczeście się aż do krwi nie sprzeciwili, walcząc przeciwko grzechowi. PB — Hebrajczyków 12:4

5 Czyliście zapamiętali napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany; PB — Hebrajczyków 12:5

6 Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje. PB — Hebrajczyków 12:6

7 Jeźli znosicie karanie, Bóg się wam ofiaruje jako synom; albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał? PB — Hebrajczyków 12:7

8 A jeźli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście bękartami, a nie synami. PB — Hebrajczyków 12:8

9 A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli? PB — Hebrajczyków 12:9

10 Albowiem oni na mało dni, jako się im zdało, nas karali; ale ten ku pożytkowi naszemu na to, abyśmy byli uczestnikami świętobliwości jego. PB — Hebrajczyków 12:10

11 A wszelkie karanie, gdy przytomne jest, nie zda się być wesołe, ale smutne; lecz potem owoc sprawiedliwości spokojny przynosi tym, którzy są przez nie wyćwiczeni. PB — Hebrajczyków 12:11

12 Przeto opuszczone ręce i zemdlone kolana wyprostujcie, PB — Hebrajczyków 12:12

13 A czyńcie koleje proste nogami waszemi, iżby to, co jest chromego, z drogi nie ustąpiło, ale raczej uzdrowione było. PB — Hebrajczyków 12:13

14 Pokoju naśladujcie ze wszystkimi i świętobliwości, bez której żaden nie ogląda Pana; PB — Hebrajczyków 12:14

15 Upatrując, żeby kto nie odpadł od łaski Bożej, a żeby który korzeń gorzkości nie podrósł, a nie przekaził i przez niego, aby się ich wiele nie pokalało; PB — Hebrajczyków 12:15

16 Aby kto nie był wszetecznym albo sprośnym jako Ezaw, który za potrawę jedną sprzedał pierworodztwo swoje. PB — Hebrajczyków 12:16

17 Albowiem wiecie, iż i potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, był odrzucony; bo nie znalazł miejsca pokuty, choć jej z płaczem szukał. PB — Hebrajczyków 12:17

18 Boście nie przystąpili do góry, która się da dotknąć, i do ognia gorejącego, i do wichru, i do ciemności i do burzy, PB — Hebrajczyków 12:18

19 I do dźwięku trąby, i do głosu słów, który ci, co słyszeli, prosili, aby więcej do nich nie mówiono; PB — Hebrajczyków 12:19

20 (Albowiem nie mogli znieść tego, co im rozkazywano: Gdyby się i bydlę góry dotknęło, będzie ukamionowane, albo pociskiem przebite. PB — Hebrajczyków 12:20

21 A tak straszne to było, co widzieli, że też Mojżesz rzekł: Uląkłem się i drżę.) PB — Hebrajczyków 12:21

22 Aleście przystąpili do góry Syon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalemu niebieskiego, i do niezliczonych tysięcy Aniołów; PB — Hebrajczyków 12:22

23 Do walnego zgromadzenia, i do zebrania pierworodnych, którzy są spisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów sprawiedliwych i doskonałych; PB — Hebrajczyków 12:23

24 I do pośrednika nowego testamentu, Jezusa, i do krwi pokropienia, lepsze rzeczy mówiącej niż Ablowa. PB — Hebrajczyków 12:24

25 Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi; albowiem jeźliż oni nie uszli, którzy gardzili tym, który na ziemi na miejscu Bożem mówił, daleko więcej my, jeźliże się od tego, który z nieba jest, odwrócimy; PB — Hebrajczyków 12:25

26 Którego głos na on czas poruszył był ziemią, a teraz obiecał, mówiąc: Jeszcze ja raz poruszę nie tylko ziemią, ale i niebem. PB — Hebrajczyków 12:26

27 A to też mówi: Jeszcze raz, pokazuje zniesienie rzeczy chwiejących się, jako tych, które są uczynione, aby zostawały te, które się nie chwieją. PB — Hebrajczyków 12:27

28 Przetoż przyjmując królestwo nie chwiejące się, miejmy łaskę, przez którą służymy przyjemnie Bogu ze wstydem i z uczciwością. PB — Hebrajczyków 12:28

29 Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym. PB — Hebrajczyków 12:29