1 Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa, który chwalebny jest. PB — Jakuba 2:1
2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mając pierścień złoty w szacie świetnej, a wszedłby też i ubogi w podłym odzieniu: PB — Jakuba 2:2
3 I wejrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemu byście rzekli: Ty! tam stój, albo siądź tu pod podnóżkiem moim! PB — Jakuba 2:3
4 Azażeście już nie uczynili różności między sobą i nie staliście się sędziami myśli złych? PB — Jakuba 2:4
5 Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują? PB — Jakuba 2:5
6 Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskają i do sądów was nie pociągają? PB — Jakuba 2:6
7 Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które jest wzywane nad wami? PB — Jakuba 2:7
8 A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie. PB — Jakuba 2:8
9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech popełniacie i bywacie przekonani od zakonu jako przestępcy. PB — Jakuba 2:9
10 Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazań. PB — Jakuba 2:10
11 Bo który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, ten też rzekł: Nie będziesz zabijał, a jeźlibyś nie cudzołożył, ale byś zabił, stałeś się przestępcą zakonu. PB — Jakuba 2:11
12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni. PB — Jakuba 2:12
13 Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi. PB — Jakuba 2:13
14 Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić? PB — Jakuba 2:14
15 A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności, PB — Jakuba 2:15
16 I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże? PB — Jakuba 2:16
17 Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie. PB — Jakuba 2:17
18 Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; ukaż mi wiarę twoję bez uczynków twoich, a ja tobie ukażę wiarę moję z uczynków moich. PB — Jakuba 2:18
19 Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą, PB — Jakuba 2:19
20 Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa jest? PB — Jakuba 2:20
21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, gdy ofiarował Izaaka, syna swego, na ołtarzu? PB — Jakuba 2:21
22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara doskonała się stała. PB — Jakuba 2:22
23 A tak wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyjacielem Bożym nazwany jest. PB — Jakuba 2:23
24 A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko. PB — Jakuba 2:24
25 Także też i Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła onych posłów i inszą drogą wypuściła? PB — Jakuba 2:25
26 Albowiem jako ciało bez duszy jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest. PB — Jakuba 2:26