Κεφάλαιο 9: Εργα και ζωη

Σ' ολόκληρο το σύμπαν η πηγή της ζωής, του φωτός και της χαράς είναι ο Θεός. Σαν τις λαμπερές ακτίνες που το φως τους απαυγάζουν απ' τον ήλιο, σαν τα γάργαρα νερά που αναβλύζουν από κρυστάλλινες πηγές, έτσι και οι ευλογίες του Θεού προς όλα τα πλάσματά Του ρέουν απ' Αυτόν. Και όταν ζωή από το Θεό υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων, θα ξεχειλίσει προς τους άλλους με αγάπη και ευλογίες.BX 71.1

Η χαρά του Σωτήρα μας ήταν να εξυψώσει και να απολυτρώσει τους αμαρτωλούς. Γι' αυτό και τη ζωή Του δεν τη θεώρησε πολύτιμη, αλλ' υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας την αισχύνη. Έτσι και οι άγγελοι έχουν σαν μόνιμη αποστολή τους να εργάζονται για την ευτυχία των άλλων. Αυτή είναι η χαρά τους. Εκείνο που οι εγωιστικές καρδιές το θεωρούν ταπεινωτική εργασία, να βοηθούν δηλαδή αυτούς που έχουν πέσει στην αθλιότητα και από κάθε άποψη θεωρούνται κατώτεροι σε χαρακτήρα και κοινωνική υφή, οι αναμάρτητοι άγγελοι το θεωρούν καθήκον τους. Το πνεύμα της αγάπης και αυτοθυσίας του Χριστού είναι το πνεύμα που διέπει τον ουρανό και αποτελεί την ουσία της ευδαιμονίας του. Αυτό το πνεύμα θα έχουν και οι οπαδοί του Χριστού και αυτό το έργο θα πρέπει να εκτελούν. Σαν τη γλυκιά την ευωδιά, έτσι και η αγάπη του Χριστού δεν κρύβεται φυλακισμένη στην καρδιά. Όλοι όσοι έρχονται σε επαφή μαζί μας θα αισθανθούν την άγια επιρροή της. Το πνεύμα του Χριστού στην καρδιά είναι σαν την πηγή που ανα- βλύζει στην έρημο δροσίζοντας όλους και ανασταίνοντας στους ετοιμοθάνατους τον πόθο να πιουν απ' το νερό της ζωής.BX 71.2

Η αγάπη του Χριστού εκδηλώνεται με την επιθυμία να εργαστούμε όπως Εκείνος εργάστηκε για την ευλογία και την ανύψωση της ανθρωπότητας. Θα μας οδηγήσει να δείξομε αγάπη, τρυφερότητα και συμπάθεια προς όλα τα πλάσματα που ο ουράνιος Πατέρας μας έχει στη φροντίδα Του.BX 73.1

Η επίγεια ζωή του Σωτήρα μας δεν ήταν μια ανέμελη ζωή, αφιερωμένη στον Εαυτό Του, αλλά μια ζωή επίμονου μόχθου και ακούραστης προσπάθειας για τη σωτηρία της χαμένης ανθρωπότητας. Απ' τη φάτνη στο σταυρό ακολούθησε το δρόμο της αυταπάρνησης και δεν προσπάθησε ποτέ να απαλλαγεί απ' τα επίπονα καθήκοντα, τα κοπιαστικά ταξίδια και την εξαντλητική εργασία. Έλεγε: “Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή αλλά διά να υπηρετήση, και να δώση την ζωήν Αυτού λύτρον αντί πολλών”. Ματθ. 20:28. Αυτός ήταν ο μεγάλος σκοπός της ζωής Του. Όλα τα άλλα έρχονταν σε δεύτερη μοίρα· ήταν επουσιώδη. Η βρώση και η πόση Του ήταν να κάνει το θέλημα του Θεού και να τελειώσει το έργο Του. Το εγώ και η ιδιοτέλεια δεν είχαν καμιά θέση στην υπηρεσία Του.BX 73.2

Έτσι και εκείνοι που μετέχουν στη χάρη του Χριστού, θα είναι πρόθυμοι να υποστούν κάθε θυσία, ώστε και άλλοι που για χάρη τους πέθανε ο Χριστός, να συμμετέχουν επίσης στην ουράνια δωρεά. Θα κάνουν ό,τι μπορούν για ένα καλύτερο κόσμο κατά την παραμονή τους σ' αυτόν. Αυτό το πνεύμα είναι η αναμφισβήτητη απόρροια μιας καρδιάς που έχει κατά βάθος αναγεννηθεί. Μόλις έρχεται κανείς στο Χριστό, γεννάται η επιθυμία στην καρδιά του να γνωστοποιήσει και σε άλλους τι πολύτιμο φίλο βρήκε στο πρόσωπο του Ιησού. Η σωτήρια και αγιασμένη αλήθεια δεν μπορεί να περιοριστεί στην καρδιά του. Αν έχομε περιβληθεί τη δικαιοσύνη του Χριστού και αν μας έχει πλημμυρίσει η αγάπη του Πνεύματός Του, δεν μπορούμε, να μείνομε στην αδράνεια. Αν γευτήκαμε και είδαμε ότι αγαθός είναι ο Θεός, τότε θα έχουμε σπου- δαίο θέμα ομιλίας. Όπως έκανε ο Φίλιππος όταν βρήκε το Σωτή- ρα, θα προσκαλέσουμε και εμείς τους άλλους να Τον γνωρίσουν. Θα προσπαθήσουμε να τους παρουσιάσομε τα προσόντα του Χριστού και τις αόρατες πραγματικότητες της μελλοντικής ζωής. Θα καταληφθούμε από μια ένθερμη επιθυμία να ακολουθήσουμε το μονοπάτι όπου βάδισε ο Χριστός. Θα λαχταρούμε να βοηθήσουμε τους άλλους γύρω μας να δουν και αυτοί Αυτόν που είναι ο “Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου”. Ιωάν. 1:29. Και η προσπάθειά μας να γίνουμε ευλογία στους άλλους, θα μας ανταποδοθεί με περισσότερες ευλογίες για τον εαυτό μας. Αυτόν το σκοπό είχε ο Θεός όταν μας επέτρεψε να πάρουμε μέρος στο σχέδιο της σωτηρίας. Έδωσε στους ανθρώπους το προνόμιο να γίνουν μέτοχοι της θείας φύσης για να μεταδώσουν και αυτοί με τη σειρά τους τις ευλογίες στους συνανθρώπους τους. Αυτή ήταν η ανώτερη τιμή και η μεγαλύτερη χαρά που μπορούσε ο Θεός να δώσει στους ανθρώπους. Εκείνοι λοιπόν που παίρνουν μέρος στα έργα της αγάπης πλησιάζουν περισσότερο προς το Δημιουργό τους.BX 73.3

Θα μπορούσε ο Θεός να αναθέσει τη διάδοση του ευαγγελίου και ολόκληρο το έργο της διακονίας της αγάπης στους αγγέλους του ουρανού. Θα μπορούσε να μεταχειριστεί διαφορετικά μέσα για την εκπλήρωση του σκοπού Του. Όμως μέσα στην άπειρη αγάπη Του προτίμησε να κάνει εμάς συνεργάτες δικούς Του, του Χριστού και των αγγέλλων για να έχουμε μέρος στις ευλογίες, στη χαρά και στην πνευματική ανάταση που απορρέει από την ανιδιοτελή αυτή υπηρεσία.BX 74.1

Όταν συμμεριζόμαστε τα παθήματά Του, υποφέρουμε μαζί με το Χριστό. Κάθε πράξη αυτοθυσίας για το καλό των άλλων ενισχύει το πνεύμα της αγαθοεργίας στην καρδιά του ευεργέτη, φέρνοντας τον σε στενότερη επαφή με το Λυτρωτή του κόσμου, “όστις πλούσιος ων επτώχευσε διά σας, διά να πλουτήσητε σεις με την πτωχείαν Εκείνου”. Β΄ Κορ. 8:9. Και μόνο όταν μ' αυτό τον τρόπο εκπληρώνουμε το θείο σκοπό της δημιουργίας, γίνεται η ζωή για μας ευλογία.BX 74.2

Αν πας να εργαστείς όπως ο Χριστός περιμένει να εργαστούν οι οπαδοί Του και κερδίζεις ψυχές γι' Αυτόν, θα αισθανθείς την ανάγκη μιας βαθύτερης πείρας και μιας πληρέστερης κατανόησης των θεϊκών πραγμάτων. Θα νοιώσεις την πείνα και τη δίψα για τη δικαιοσύνη. Θα επικαλείσαι το Θεό. Η πίστη σου θα δυναμώνει και η ψυχή σου θα σβήνει τη δίψα της πίνοντας απ' την πηγή της σωτηρίας. Οι αντιθέσεις και οι δοκιμασίες που θα συναντάς θα σε κάνουν να καταφεύγεις στην Αγία Γραφή και στην προσευχή. Θα αυξάνεις στη χάρη και στην επίγνωση του Χριστού και θα απολαύσεις μια πλούσια εμπειρία.BX 75.1

Το πνεύμα της αφίλαυτης υπηρεσίας για τους άλλους δίνει βάθος, σταθερότητα και χριστιανική κοσμιότητα στο χαρακτήρα και φέρνει ειρήνη και ευτυχία στον κάτοχο του. Οι προθέσεις εξαγνίζονται. Η νωθρότητα και ιδιοτέλεια εξοστρακίζονται. Εκείνοι που εξασκούνται μ' αυτό τον τρόπο στις χριστιανικές αρετές, θα αναπτυχθούν και θα ενισχυθούν στο έργο του Θεού. Θα αποκτήσουν καθάριες πνευματικές αντιλήψεις, σταθερή, αυξημένη πίστη και μεγαλύτερη δύναμη στην προσευχή. Το Πνεύμα του Θεού ενεργώντας στο νου τους διαμορφώνει θεϊκές αρμονίες στην ψυχή σαν αποτέλεσμα της θεϊκής επαφής. Εκείνοι που μ' αυτόν τον τρόπο καταβάλουν αλτρουϊστικές προσπάθειες για το καλό των άλλων, αναμφισβήτητα εργάζονται ταυτόχρονα και για τη δική τους σωτηρία.BX 75.2

Ο μόνος τρόπος για να αυξηθούμε στη χάρη είναι να κάνομε με ανιδιοτέλεια εκείνο ακριβώς το έργο που ο Χριστός μας ανέθεσε- να προσπαθήσουμε δηλαδή, κατά τη δύναμή μας, να βοηθήσουμε και να οδηγήσουμε στην ευτυχία εκείνους που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Η δύναμη αποκτάται με την εξάσκηση. Απαράβατος όρος της ζωής είναι η δραστηριότητα. Όσοι επιδιώκουν τη χριστιανική επιβίωση λαβαίνοντας παθητικά τις ευλογίες της θείας χάρης χωρίς να κάνουν τίποτε για το Χριστό, προσπαθούν να ζήσουν τρώγοντας μόνο χωρίς να εργάζονται. Και αυτό, τόσο στον πνευματικό κόσμο όπως και στο φυσικό, καταλήγει πάντοτε στην παρακμή και στον εκφυλισμό. Αν ο άνθρωπος αρνηθεί να χρησιμοποιήσει τα μέλη του σώματός του, σε λίγο θα χάσει ολοκληρωτικά τη δύναμη της χρήσης τους. Έτσι και ο Χριστιανός, όταν αρνείται να εξασκήσει τις δυνάμεις που του έδωσε ο Θεός, όχι μόνο δεν αναπτύσσεται στη χριστιανική ζωή του, αλλά χάνει και αυτή τη δύναμη που είχε.BX 75.3

Η εκκλησία είναι το μέσον που διόρισε ο Θεός για τη σωτηρία των ανθρώπων. Η αποστολή της είναι να μεταδώσει το ευαγγέλιο στον κόσμο. Και η υποχρέωση αυτή βαρύνει όλους τους Χριστιανούς. Ο καθένας έχει καθήκον να εκπληρώσει την εντολή του Χριστού σύμφωνα με τα τάλαντα που έχει και τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται. Η αγάπη του Χριστού που μας έχει αποκαλυφθεί, μας καθιστά χρεώστες απέναντι σ' αυτούς που δεν Τον γνωρίζουν. Το φως που μας έδωσε ο Θεός δεν είναι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά για να φωτίσουμε και άλλους.BX 76.1

Αν οι οπαδοί του Χριστού συναισθάνονταν το καθήκον τους, τότε εκεί όπου είναι ένας μόνο για να κηρύξει το ευαγγέλιο στις ειδωλολατρικές χώρες, θα υπήρχαν χιλιάδες. Και εκείνοι που δεν είναι σε θέση να πάρουν μέρος προσωπικά σ' αυτό το έργο, θα μπορούσαν όμως να το υποστηρίξουν με τα χρήματά τους, με το ενδιαφέρον και τις προσευχές τους· ενώ σ' αυτές τις χριστιανικές χώρες θα καταβάλλονταν πολύ σοβαρότερες προσπάθειες για τη σωτηρία ψυχών. Δεν είναι απαραίτητο να πάμε σε ειδωλολατρικές χώρες ή και να εγκαταλείψουμε το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον, αν εδώ μας καλεί το καθήκον να εργαστούμε για το Χριστό. Το καθήκον αυτό μπορούμε να το εκπληρώσουμε στον οικογενειακό κύκλο, στην εκκλησία, ανάμεσα σ' αυτούς που συναναστρεφόμαστε και που μαζί τους έχομε συναλλαγές.BX 76.2

Το μεγαλύτερο μέρος της επίγειας ζωής Του ο Σωτήρας μας το πέρασε δουλεύοντας υπομονετικά στο εργαστήρι της Ναζαρέτ. Άγγελοι διακονίας συνόδευαν τον Αρχηγό της ζωής όταν άσημος και αγνώριστος βάδιζε πλάι στους αγρότες και στους εργάτες. Εκπλήρωνε το ίδιο πιστά την αποστολή Του όταν καταγίνονταν με την ταπεινή Του τέχνη, όπως και όταν θεράπευε τους ασθενείς ή περπατούσε πάνω στα αγριεμένα κύματα της Γαλιλαίας. Έτσι και στα πιο ταπεινά καθήκοντα, και στις πιο περιφρονητικές φάσεις της ζωής, μπορούμε να βαδίζομε και να εργαζόμαστε μαζί με το Χριστό.BX 76.3

Ο απόστολος λέγει: “Έκαστος... εις ό,τι εκλήθη, εν τούτω ας μένει παρά τωΘεώ”. Α΄ Κορ. 7:24. Ο επιχειρηματίας μπορεί να διαπραγματεύεται με τέτοιο τρόπο που ο Κύριός του να δοξάζεται με την εντιμότητά του. Αν είναι πραγματικός οπαδός του Χριστού, θα εξωτερικεύει τη θρησκεία του με όλες του τις πράξεις και θα φανερώνει στους ανθρώπους το πνεύμα του Χριστού. Ο τεχνίτης μπορεί να είναι ένας επιμελής και πιστός αντιπρόσωπος Εκείνου που γύρω στους λόφους της Γαλιλαίας κόπιαζε στις ταπεινότερες απασχολήσεις της ζωής. Ο καθένας που φέρει το όνομα του Χριστού πρέπει να εργάζεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι άλλοι, βλέποντας τα καλά του έργα, να δοξάσουν το Δημιουργό και Λυτρωτή τους.BX 77.1

Πολλοί δικαιολογούνται ότι δεν προσφέρουν τα χαρίσματα τους στην υπηρεσία του Χριστού, επειδή άλλοι έχουν μεγαλύτερα προτερήματα και προνόμια. Επικρατεί η γνώμη ότι μόνο όσοι διαθέτουν εξαιρετικά τάλαντα καλούνται να αφιερώσουν τις ικανότητές τους στην υπηρεσία του Θεού. Και μερικοί φθάνουν στο σημείο να πιστεύουν ότι τα τάλαντα χορηγούνται μόνο σε μια ευνοούμενη τάξη, ενώ οι άλλοι αποκλείονται και φυσικά επακολουθεί ότι απαλλάσονται από τη συνεισφορά της εργασίας και το συμμερισμό της αμοιβής. Η παραβολή όμως δεν παρουσιάζει έτσι τα πράγματα. Όταν ο οικοδεσπότης κάλεσε τους δούλους του, ανέθεσε στον καθένα το έργο του.BX 77.2

Με πνεύμα αγάπης μπορούμε να εκτελούμε και τα πιο ταπεινά καθήκοντα της ζωής “ως εις τον Κύριον”. Κολ. 3:23. Αν η αγάπη του Θεού βρίσκεται στην καρδιά, θα εκδηλωθεί και στη ζωή. Θα μας περιβάλλει η γλυκιά ευωδιά του Χριστού και θα ασκούμε την επιρροή μας για την ανύψωση και την ευλογία των άλλων.BX 77.3

Δεν πρέπει να περιμένεις να σου παρουσιαστούν σπάνιες ευκαιρίες ή να καταληφθείς από εξαιρετικές ικανότητες πριν ξεκινήσεις να εργαστείς για το Θεό. Μη σε μέλλει τι θα πει ο κόσμος για σένα. Αν η καθημερινή ζωή σου φανερώνει την αγνότητα και την ειλικρίνεια της θρησκείας σου και οι άλλοι δεν αμφιβάλλουν ότι θέλεις το καλό τους, τότε οι προσπάθειές σου δε θα παν χαμένες.BX 77.4

Ο πιο ταπεινός, ο πιο φτωχός οπαδός του Ιησού, μπορεί να γίνει ευλογία για τους άλλους. Ίσως να μη αντιλαμβάνονται ότι κάνουν κάποιο ιδιαίτερο καλό. Η ανεπαίσθητη όμως επιρροή τους μπορεί να προκαλέσει κύματα ευλογιών που πλατύνονται σε έκταση και ένταση και που τα αποτελέσματά τους πιθανό να μη τα μάθουν παρά μόνο τη μέρα της τελικής ανταμοιβής. Δεν αισθάνονται ούτε γνωρίζουν ότι κάνουν κανένα μεγάλο έργο. Δε χρειάζεται να αδημονούν για την επιτυχία. Αρκεί μόνο να προχωρούν ήσυχα, εκτελώντας πιστά το καθήκον που η θεία πρόνοια τους ανέθεσε, και ο προορισμός της ζωής τους θα εκπληρωθεί. Η ψυχή τους θα αναπτύσσεται κατά την ομοιότητα του Χριστού. Γίνονται συνεργάτες του Θεού σ' αυτή τη ζωή, και αυτό τους προετοιμάζει για το εξοχότερο έργο και την ανέφελη χαρά της μελλοντικής ζωής.BX 78.1