Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Οι Παραβολές του Χριστού

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Η χρηση των ταλαντων

    Η παραβολή άναφέρει ότι “υπήγε ο λαβών τά πέντε τάλαντα και έργαζόμενος δι’ αυτών έκαμεν άλλα πέντε τάλαντα. Ωσαύτως και ο τά δύο, έκέρδησε και αυτός άλλα δύο.”ΠΧ 250.2

    Τά τάλαντα, όσο μηδαμινά και άν είναι, πρέπει νά τεθούν σέ χρήση. Η έρώτηση μέ τή μεγαλύτερη γιά μάς σημασία δέν πρέπει νά είναι πόσο μάς δόθηκε, άλλά τί μπορούμε νά κάνομε μ’ αυτό πού μάς δόθηκε. Τό πρώτιστο καθήκον μας άπέναντι στόν Θεό και στούς συνανθρώπους μας είναι ή βελτίωση τών δυνατοτήτων μας. Όποιος δέν αύξάνει καθημερινά στόν τομέα τής ικανότητας και τής χρησιμότητας, δέν εκπληρεί τόν σκοπό τής ζωής. Όταν ομολογούμε πίστη στόν Χριστό, δεσμευόμαστε μέ τήν ύποχρέωση νά γίνομε όσο τό δυνατό καλύτεροι έργάτες του Κυρίου. Καί γιά τόν σκοπό αυτόν όφείλομε νά άξιοποιήσομε τήν κάθε ιδιότητα δσο πιό τέλεια γίνεται γιά νά μπορέσομε νά κάνομε όσο περισσότερο καλό μπορούμε.ΠΧ 250.3

    Ο Θεός έχει μπροστά Του ένα μεγάλο έργο πού πρέπει νά έπιτελεσθεϊ, και τό μεγαλύτερο κληροδότημα στη μέλλουσα ζωή θά τό χορηγήσει σ’αυτούς πού προσφέρουν τήν πιό πιστή, τήν πιό εθελοντική ύπηρεσία στήν τωρινή ζωή. Ο Κύριος μόνος Του διαλέγει τά όργανά Του και καθημερινά τούς δοκιμάζει κάτω από διαφορετικές συνθήκες γιά τό σχέδιο τής δράσης Του. Μέ τήν κάθε ειλικρινή προσπάθεια πού διαπιστώνει γιά τή διεπεραίωση του έργου Του, επιλέγει τούς πράκτορές Του, όχι γιατί τούς βρίσκει τέλειους, αλλά γιατί, ενωμένοι μ’ Αύτόν, θά κατορθώσουν νά φθάσουν στήν τελειότητα.ΠΧ 250.4

    Ο Θεός δέχεται μόνο εκείνους πού θέτουν μπροστά τους ύψηλά ιδανικά. Κάθε άνθρωπος ύποχρεοϋται νά κάνει τό καλύτερο πού μπορεί. Ηθική άκεραιότητα άπαιτείται άπ’ όλους. Δέν πρέπει ποτέ νά χαμηλώσομε τό λάβαρο τής δικαιοσύνης γιά νά τήν προσαρμόσομε μέ τίς φυσικές ή τίς καλλιεργημένες τάσεις μας πρός τό κακό. Πρέπει νά καταλάβομε ότι ή άτέλεια του χαρακτήρα είναι αμαρτία. Όλες οι ενάρετες ιδιότητες του χαρακτήρα συνυπάρχουν στόν Θεό σάν ενα τέλειο, αρμονικό σύνολο, και σ’ όποιον δέχεται τόν Χριστό γιά προσωπικό του Σωτήρα, προσφέρεται τό δικαίωμα τίς ιδιότητες αύτές νά τίς κάνει κτήμα του.ΠΧ 251.1

    “Οσοι επιθυμούν νά γίνουν συνεργάτες του Θεού οφείλουν νά άγωνισθοΰν γιά τήν τελειοποίηση κάθε σωματικής και πνευματικής δύναμης. Η πραγματική μόρφωση συνίσταται στήν προκατάρτηση τών φυσικών, διανοητικών και ήθικών δυνάμεων γιά τήν πραγματοποίηση όποιουδήποτε καθήκοντος, στήν εκγύμναση του σώματος, του νού και τής ψυχής γιά θεϊκή ύπηρεσία. Αύτή είναι ή μόνη μόρφωση πού θά καταλήγει στήν αιώνια ζωή.ΠΧ 251.2

    Άπό τόν κάθε Χριστιανό ο Κύριος απαιτεί προοδευτική ικανότητα και άποδοτικότητα σέ κάθε τομέα. Ο Χριστός εχει προπληρώσει τήν άμοιβή μας μέ τό ίδιο Του τό αίμα και μέ τά πάθη Του προκειμένου νά εξασφαλίσει τήν εθελοντική μας ύπηρεσία. Ηρθε στόν κόσμο μας γιά νά μάς δώσει τό παράδειγμα πώς πρέπει νά εργαζόμαστε και ποιό πνεύμα πρέπει νά εκδηλώνομε κατά τήν εργασία μας. Περιμένει από μάς νά μάθομε πώς μπορούμε νά προάγομε τό εργο Του και νά δοξάσομε τό όνομά Του στόν κόσμο. Πώς νά στέψομε μέ τιμή και μέ τή μεγαλύτερη δυνατή αγάπη και αφοσίωση τόν Πατέρα ο Όποιος “τόσον ήγάπησε τόν κόσμο ώστε εδωκε τόν Υίόν Αύτού τόν μονογενή διά νά μή άπολεσθή πάς ο πιστεύων εις Αύτόν, άλλά νά εχη ζωήν αιώνιον.” (Ιωάν. 3:16).ΠΧ 251.3

    Ο Χριστός δέν ισχυρίσθηκε όμως ότι ή τελειοποίηση του χαρακτήρα είναι εύκολο πράγμα. ‘Ένας ευγενικός, ενας κατά πάντα ισορροπημένος χαρακτήρας δέ μάς χορηγείται τήν ώρα πού γεννιόμαστε, ούτε μάς ερχεται στήν τύχη. Ο λεπτός χαρακτήρας άποκτάται ύστερα από άτομικές προσπάθειες πού καταβάλλομε στηριζόμενοι στήν προσωπική άξία και στή χάρη του Χριστού. Ο Θεός μάς προσφέρει τά τάλαντα, τίς πνευματικές ικανότητες. Τόν χαρακτήρα τόν σχηματίζομε εμείς. Καί τόν σχηματίζομε μέ σκληρό και συνεχή άγώνα κατά του έγώ. Η μιά πάλη πρέπει νά κερδιθεϊ μετά τήν άλλη ενάντια στίς ορμέμφυτες τάσεις μας. Πρέπει νά ασκούμε αύστηρό αύτοέλεγχο και νά μή έπιτρέψομε ούτε μιά επιλήψιμη πτυχή του χαρακτήρα μας νά μείνει άδιόρθωτη.ΠΧ 252.1

    Κανείς άς μήν πει, δέν μπορώ νά διορθώσω τά ελαττώματα του χαρακτήρα μου. Άν καταλήξετε σ’ αυτό τό συμπέρασμα, σίγουρα θά χάσετε τήν αιώνια ζωή. Αύτό τό φαινομενικά άκατόρθωτο έξαρτάται από τό δικό σας θέλημα. Μόνο όταν δέν θέλετε, δέν θά νικήσετε. Η πραγματική δυσκολία προέρχεται από τή μολυσμένη, μή καθαγιασμένη ψυχή και από τήν άπροθυμία νά ύποταχθεϊ τό θέλημα στόν ελεγχο του Θεού.ΠΧ 252.2

    Πολλοί τούς οποίους ο Θεός κρίνει κατάλληλους γιά τήν | εκτέλεση ενός σπουδαίου έργου, ελάχιστα κατορθώνουν πράγματα, επειδή ελάχιστες καταβάλλουν προσπάθειες. Χιλιάδες έρχονται και παρέρχονται άπ’ αυτή τή ζωή σά νά μή είχαν κανένα άντικειμενικό σκοπό νά τής προσφέρουν, κανένα ιδανικό γιά τό όποιο νά άγωνισθοϋν. Ανάλογη μέ τά εργα τους θά είναι και ή άμοιβή τους.ΠΧ 252.3

    Μή ξεχνάτε ότι ποτέ δέν θά φθάσετε σέ ψηλότερα ιδανικά επίπεδα από εκείνα πού οι ίδιοι θέσατε γιά τόν εαυτό σας. Βάλετε λοιπόν τό σκοπό σας νά φθάσετε σέ ψηλά ιδανικά και προσπαθήστε βήμα πρός βήμα, όσο επίπονη και άν είναι ή προσπάθεια, νά άνεβήτε μέ αύτοθυσία και αύταπάρνηση μέχρι τό τελευταίο σκαλοπάτι τής προοδευτικής κλίμακας. Μήν επιτρέψετε σέ τίποτε νά σάς σταθεί εμπόδιο. Ποτέ δέν μπορεί ή μοίρα νά σφίξει τά σχοινιά της τόσο άσφυκτικά γύρω άπ’ τόν άνθρωπο ώστε αυτός νά ζεΐ μεσ’ τήν άβεβαιότητα, χωρίς καμιά ελπίδα. οι άντίξοες περιστάσεις πρέπει μάλλον νά δημιουργούν μιά σταθερή άποφασιστικότητα γιά τήν επιτυχή άντιμετώπισή τους. Η ύπερνίκηση ένός εμποδίου χορηγεί μεγαλύτερη ικανότητα και θάρρος γιά τή συνέχιση του άγώνα. Προχωρείτε λοιπόν μέ αποφασιστικότητα και οι περιστάσεις θά γίνουν οι βοηθοί σας και όχι τά εμπόδιά σας.ΠΧ 252.4

    Επιδιώξτε, γιά τή δόξα του Κυρίου, νά άξιοποιήσετε κάθε πτυχή του χαρακτήρα. Σέ κάθε φάση τής διαμόρφωσης του χαρακτήρα φροντίστε νά εύαρεστεϊτε τόν Θεό. Αύτό μπορεϊτε νά τό κάνετε. Επειδή έτσι Τόν εύαρέστησε και ο Ένώχ, παρόλο πού ζοϋσε άνάμεσα σέ μιά διεφθαρμένη γενεά. Καί ύπάρχουν ακόμη οι Ένώχ στήν έποχή μας.ΠΧ 253.1

    Μιμηθήτε τόν Δανιήλ, τόν πιστό έκεϊνο πολιτικό άνδρα, τόν άνθρωπο πού κανένας πειρασμός δέν μπόρεσε νά διαφθείρει. Μήν άπογοητεύετε Εκείνον πού τόσο σάς άγάπησε ώστε θυσίασε τή ζωή Του γιά νά έξαλείψει τίς άμαρτίες σας. Αύτός λέγει: “Χωρίς Έμοϋ δέν δύνασθε νά κάμητε ούδέν.” (Ίωάν. 15:5). Μή τό ξεχνάτε αυτό. Καί άν κάνετε κάποτε λάθη, άσφαλώς κερδίζετε τή νίκη, όταν αναγνωρίζετε τά λάθη σας και τά βλέπετε σάν προειδοποιητικούς σημαντήρες γιά τό μέλλον. Μ’ αυτόν τόν τρόπο μετατρέπετε τήν ήττα σέ νίκη, άπογοητεύοντας τόν έχθρό και τιμώντας τόν Σωτήρα σας.ΠΧ 253.2

    Ένας χαρακτήρας διαμορφωμένος κατά τή θεϊκή ομοιότητα, είναι ο μόνος θησαυρός πού μπορούμε νά πάρομε άπ’ αυτόν τόν κόσμο στόν έπόμενο. Όσοι μαθητεύουν κάτω από τήν καθοδήγηση του Χριστού σ’ αυτόν τόν κόσμο, θά πάρουν κάθε θεϊκό επίτευγμα μαζί τους στίς ούράνιες μονές. Καί στόν ούρανό ή πρόοδος συνεχίζεται διαρκώς. Πόση σημασία έχει λοιπόν ή διαμόρφωση του χαρακτήρα σ’ αυτή τή ζωή!ΠΧ 253.3

    Τά έπουράνια πνεύματα θά συνεργασθοϋν μέ τόν άνθρώπινο παράγοντα ο οποίος προσπαθεί μέ άποφασιστική πίστη νά διαπλάσει τόν τέλειο έκεϊνο χαρακτήρα πού έκδηλώνεται μέ τήν τελειότητα τών πράξεων. Σέ όλους όσοι έπιδίδονται σ’ αυτό τό έργο ο Χριστός λέγει, “Έγώ είμαι πλάι σου γιά νά σέ βοηθήσω.”ΠΧ 253.4

    Συνεργαζόμενο τό άνθρώπινο θέλημα μέ τό θέλημα του Θεού, γίνεται πανίσχυρο. Οτιδήποτε πρέπει νά γίνει κατά τήν προσταγή Του, γίνεται και μέ τή δύναμή Του. Όλα όσα μάς ζητά είναι πάντοτε κατορθωτά.ΠΧ 253.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents