Η δυναμη

Τόν Θεό πρέπει νά Τόν άγαποϋμε όχι μόνο μέ όλη μας τήν καρδιά, τό νοϋ και τή ψυχή, άλλά και μέ όλη μας τή δύναμη. Αύτό περιλαμβάνει τήν ολοκληρωτική αλληλουχία και λογική χρήση τών φυσικών μας δυνάμεων.ΠΧ 268.2

Ο Χριστός ήταν ο ιδεώδης έργάτης τόσο στίς πρόσκαιρες άσχολίες, όσο και στίς πνευματικές. Όποιαδήποτε και άν ήταν ή έργασία Του, τήν άναλάβαινε πάντοτε μέ τήν άπόφασή νά κάνει τό θέλημα του Πατέρα Του. Τά έπουράνια και τά έπίγεια πράγματα σχετίζονται πολύ περισσότερο μεταξύ τους και βρίσκονται σέ πολύ πιό άμεση έπίβλεψη από μέρους του Χριστού, άπ’ ο,τι πολλοί φαντάζονται. Ο Χριστός ήταν Εκείνος πού έκανε τά σχέδια γιά τό πρώτο έπίγειο άγιαστήριο. Εκείνος έδωσε όλες τίς λεπτομέρειες και γιά τό κτίσιμο του ναοϋ του Σολομώντα. Αύτός πού στήν έπίγεια ζωή Του δούλευε μαραγκός στό χωριό τής Ναζαρέτ ήταν ο ούράνιος Αρχιτέκτονας πού έκπόνησε τό σχέδιο γιά τό ίερό οικοδόμημα όπου έμελλε νά τιμηθεί τό όνομά Του.ΠΧ 268.3

Ο Χριστός έπίσης έδωσε στούς οικοδόμους του άγιαστηρίου τή σοφία νά έκτελέσουν τό τελειότερο, τό άνώτερο εκείνο άριστούργημα. “Ίδέ,” είπε στόν Μωϋσή, “Εγώ έκάλεσα εξ όνόματος Βεσελεήλ τόν υιόν χοϋ Ούρί, υιοϋ του Ώρ, έκ τής φυλής του ‘Ιούδα και ένέπλησα αυτόν πνεύματος θείου, σοφίας και συνέσεως και έπιστήμης και πάσης καλλιτεχνίας ... Καί Εγώ, ιδού, εδωκα εις αυτόν Έλιάβ, τόν υιόν του Άχισαμάχ, έκ τής φυλής του Δάν· και εις πάντα συνεχόν τήν καρδίαν εδωκα σοφίαν, διά νά κάμωσι πάντα όσα προσέταξα εις σέ.” (Έξ. 31:2-5).ΠΧ 268.4

Ο Θεός επιθυμεί όπως όλοι γενικά οι έργάτες Του Τόν άναγνωρίζουν άποκλειστικό Χορηγό όλων τών προτερημάτων τους. Ολες οι ώφέλιμες έφευρέσεις και οι βελτιώσεις του βιωτικοϋ επιπέδου πηγάζουν άπ’ Αύτόν ο Οποίος είναι “μέγας εν βουλή και θαυμαστός εν έργοις.” Τό επιδέξιο χέρι του γιατροϋ, ή ίκανότητά του νά έγγίζει τά διάφορα νεύρα και τούς μϋς, ή γνώση του γιά τή λειτουργία του πολύπλοκου άνθρώπινου οργανισμού, όφείλονται στή σοφία τής θεϊκής δύναμης πού χορηγείται γιά τήν άνακούφιση τών πασχόντων. Η έπιδεξιότητα μέ τήν οποία ο μαραγκός χρησιμοποιεί τό σκεπάρνι, και ή δύναμη μέ τήν οποία ο σιδηρουργός σφυρηλατεί στό άμόνι, πάλι από τόν Θεό έρχονται. Εκείνος προίκισε τούς άνθρώπους μέ διάφορα τάλαντα, και περιμένει νά άποβλέπουν σ’ Αύτόν γιά καθοδήγηση. Ότιδήποτε κάνομε, μέ όποιοδήποτε είδος εργασίας άσχολούμαστε, επιθυμεί νά κατευθύνει τή σκέψη μας, γιά νά μπορέσομε νά άποδώσομε μιά έργασία τέλεια.ΠΧ 269.1

Θρησκεία και επιχείρηση δέν είναι δύο ξέχωρα πράγματα, αλλά ένα. Η θρησκεία τής Βίβλου πρέπει νά είναι συνυφασμένη μέ οτιδήποχε λέμε ή κάνομε. Θεϊκοί και άνθρώπινοι παράγοντες πρέπει νά συμπράττουν στά πρόσκαιρα όπως και στά πνευματικά έπιτεύγματα. Πρέπει νά συμπαρευρίσκονται σέ όλες τίς άνθρώπινες επιδιώξεις, στίς τεχνολογικές και γεωπονικές ασχολίες, στίς εμπορικές και επιστημονικές έπιχειρήσεις. Αύτή ή στενή συνεργασία πρέπει νά ύφίσταται σέ κάθε τομέα τής χριστιανικής δράσης.ΠΧ 269.2

Ο Θεός γνωστοποίησε τίς άρχές άποκλειστικά πάνω στίς οποίες ή συνεργασία αυτή γίνεται έφικτή. Η δόξα Του πρέπει νά είναι τό κίνητρο όλων τών συνεργατών Του. Ολη μας ή έργασία πρέπει νά έκτελείται από αγάπη γιά τόν Θεό και σύμφωνα μέ τό θέλημά Του.ΠΧ 269.3

Είναι τό ίδιο σημαντικό νά εφαρμόζομε τό θέλημα του Θεού όταν κτίζομε μιά οικοδομή, όσο και όταν παίρνομε μέρος σέ μιά θρησκευτική λατρεία. Καί άν οι έργάτες έμφοροϋνται από τίς ϊδιες άρχές στήν οικοδομή του χαρακτήρα τους, τότε μέ τό κτίσιμο κάθε καινούργιας οικοδομής, θά προκόβουν σέ χάρη και σέ γνώση.ΠΧ 269.4

Ο Θεός όμως απαξιεϊ νά δεχθεί τά πολυτιμότερα ακόμη τάλαντα, και τή λαμπρότερη ύπηρεσία, άν τό έγώ δέν τεθεί πρώτα πάνω στό βωμό, μιά ζωντανή θυσία ολοκαυτώματος. Η ρίζα τής προσφοράς πρέπει νά είναι άγια, διαφορετικά ο καρπός δέν γίνεται άποδεκτός από τόν Θεό.ΠΧ 270.1

Ο Κύριος άνέδειξε τόν ‘Ιωσήφ και τόν Δανιήλ δεινούς διαχειριστές. Μπόρεσε νά έκπληρώσει τούς σκοπούς Του μ’αυτούς, επειδή δέν έπεδίωκαν νά άκολουθήσουν τίς δικές τους κλίσεις, άλλά νά εύχαριστήσουν μέ τή ζωή τους τόν Θεό.ΠΧ 270.2

Η περίπτωση του Δανιήλ είναι ένα μάθημα γιά μάς. Μάς δείχνει ότι δέν είναι άπαραίτητο γιά τόν έπαγγελματία νά κατέχεται από καμιά ιδιαίτερη στρατηγική εύφυία. Μπορεϊ νά κατευθύνεται βήμα πρός βήμα από τόν Θεό. Πρωθυπουργός του μεγάλου βασιλείου τής Βαβυλώνας, ο Δανιήλ ήταν ταυτόχρονα και προφήτης του Θεού, δεχόμενος τό φώς τής θεϊκής άποκάλυψης. οι κοσμικοί φιλόδοξοι πολιτικοί συγκρίνονται μέσα στό λόγο του Θεού μέ τό χόρτο πού φυτρώνει και μέ τό χορτολούλουδο πού γρήγορα μαραίνεται. Μολαταύτα ο Θεός έπιθυμεϊ νά έχει στήν ύπηρεσία Του άνθρώπους ευφυείς, κατάλληλους γιά κάθε λογής έργασία. Χρειάζεται τούς έπαγγελματίες πού νά παρουσιάζουν τίς μεγάλες άρχές τής άλήθειας συνυφασμένες μέ δλες τους τίς συναλλαγές. Καί τά τάλαντά τους οφείλουν νά τά προάγουν στήν έντέλεια μέ τήν πιό έντατική μελέτη και τριβή. Άν οι άνθρωποι στίς διάφορες στράτες τής ζωής χρειάζονται νά έκμεταλλεύονται τίς παρουσιαζόμενες εύκαιρίες ώστε νά γίνονται συνετότεροι και άποδοτικότεροι, πόσο μάλλον εκείνοι πού διαθέτουν τά προσόντα τους γιά τήν προετοιμασία τής βασιλείας του Θεού στόν κόσμο μας. Γιά τόν Δανιήλ πληροφορούμαστε ότι όταν όλες οι διαχειριστικές του ύποθέσεις ύπέστησαν τόν πιό έξονυχιστικό έλεγχο, δέν παρουσίασαν τό παραμικρό σφάλμα ή ψεγάδι. Αύτό δείχνει τί μπορεί νά γίνει κάθε άνθρωπος σέ ύπεύθυνη έπαγγελματική θέση. Η ιστορία του δείχνει τί μπορεί νά κατορθώσει αυτός πού άφιερώνει τήν πνευματική και φυσική του δυνατότητα, τήν καρδιά και τή ζωή του στήν ύπηρεσία του Θεού.ΠΧ 270.3