“Siya Nausab ang Panagway”

Nagakaduol ang kagabhion samtang si Jesus nagtawag sa Iyang kiliran sa tulo sa Iyang mga disipulo. Si Pedro, si Santiago, ug si Juan, ug nagdala kanila tadlas sa mga kaumhan, ug layo sa gansangong dalan, ngadto sa mamingawng kilid sa bungtod. Ang Manluluwas ug ang Iyang mga disipulo naggamit sa adlaw sa pagpanaw ug pagtudlo, ug ang pagsaka sa bungtod nakadugang sa ilang kakapoy. Si Kristo nakakuha sa mga lulan sa mga hunahuna ug lawas sa daghang nanag-antus; Siya nagpadala sa kadasig sa kinabuhi sa ilang maluyahong mga lawas; apan Siya usab nalibutan sa pagkatawhanon, ug uban sa Iyang mga disipulo Siya gikapoy sa pagtungas.TK 590.1

Ang kahayag sa adlaw nga nagkasalop nagpabilin sa tumoy sa bungtod, ug nakadan-ag sa iyang nagakaawop nga himaya sa dalan nga ilang gilaktan. Apan wala madugay ang kahayag nawala gikan sa bungtod ug sa walog, ang adlaw wala makita sa luyo sa kasadpang kapunawpunawan, ug ang nag-inusara nga mga magpapanaw naliyokan sa kangitngit sa kagabhion. Ang kangitngit sa palibut nila daw nahisibu sa ilang masulob-ong mga kinabuhi, diin libut niini ang mga panganod nagatigum ug nagakabaga.TK 590.2

Ang mga disipulo wala mangahas sa pagpangutana ni Kristo kon asa Siya moadto, ug unsay tuyo. Siya kanunay nga naggamit sa tibuok nga mga gabii sa kabukiran sa pag-ampo. Siya kinsang kamot nagporma sa bukid ug walog anaa mahimutang sa kinaiyahan, ug nagpahimulos sa iyang kahilum. Ang mga disipulo nagsunod kon asa sila gidala ni Kristo sa dalan; apan sila nahibulong ngano nga ang ilang Agalon nagdala kanila sa itaas niining makapoy nga pagtungas nga sila gikapoyan na man, ug nga Siya usab nagkinahanglan sa pahulay.TK 591.1

Diha si Kristo nagsulti kanila nga dili na sila maglakaw sa unahan. Sa milakang layolayo kanila, ang Tawo sa Kagul-anan nagbubo sa Iyang mga pangalyupo uban sa makusog nga paghilak ug mga luha. Siya nagampo alang sa kusog nga makalahutay sa pagsulay kabahin sa katawhan. Siya sa Iyang kaugalingon magkuha ug presko nga pagkupot sa Walay katapusang gahum, kay pinaagi lamang niana nga Siya makapamalandong alang sa kaugmaon. Ug Iyang gibubo ang mga paghandum sa Iyang kasingkasing alang sa Iyang mga disipulo, aron nga sa takna sa gahum sa kangitngit ang ilang pagtuo dili mapakyas. Ang yamog mabug-at diha sa Iyang nagtikubo nga lawas, apan wala Niya kini tagda. Ang mga landong sa gabii nagatigum sa mabaga palibut Kaniya, apan wala Niya tagda ang ilang kangitngit. Busa ang mga takna nanaghinay sa pagpanglabay. Sa sinugdan ang mga disipulo naghiusa sa ilang mga pag-ampo sa Iyang sinsero nga pagtugyan; apan human sa diyotayng panahon nadaug sila sa pagkaluya, ug, bisan samtang nagtinguha sa pagpugong sa ilang interes sa talanawon, sila nahikatulog. Si Jesus nagsulti kanila kabahin sa Iyang mga pag-antus; Siya nagdala kanila kauban Niya aron nga sila makighiusa Kaniya sa pag-ampo; bisan karon nga Siya nag-ampo alang kanila. Ang Manluluwas nakakita sa kangitngit sa Iyang mga disipulo, ug nangandoy sa pagpagaan sa ilang kasubo pinaagi sa kasegurohan sa ilang pagtuo nga dili mapakyas. Dili ang tanan, bisan ang napulog-duha, makadawat sa pagpadayag nga Iyang gihandum nga ihatag. Ang tulo lamang kinsa maoy saksi sa Iyang pag-agulo sa Getsemane maoy napili nga makauban Niya didto sa bukid. Karon ang lulan sa Iyang pag-ampo mao nga sila mahatagan sa pagpadayag sa himaya nga Iyang nabatnan kauban sa Amahan sa wala pa ang kalibutan, aron ang Iyang ginharian mapakita sa tawhanong mga mata, ug nga ang Iyang mga disipulo mapalig-on sa pagtan-aw niini. Siya nangalyupo nga sila makasaksi sa pagpakita sa Iyang pagkadios nga makalipay kanila sa takna sa Iyang dakung pag-antus uban sa kahibalo nga Siya tinuod nga Anak sa Dios ug nga ang Iyang makaulaw nga kamatayon maoy bahin sa piano sa kaluwasan.TK 591.2

Ang Iyang pag-ampo nadungog. Samtang Siya nagdungo sa pagpaubos didto sa batuon nga yuta, sa kalit ang mga langit naablihan, ang bulawanong mga ganghaan sa siyudad sa Dios sa daku gibuksan, ug ang balaang dan-ag nanaug sa ibabaw sa bukid, nga naglukop pag dan-ag sa lawas sa Manluluwas. Ang pagkadiosnon gikan sa sulod mikidlap ngadto sa pagkatawhanon, ug nakahibalag sa himaya nga miabut gikan sa itaas. Mitindog gikan sa Iyang nagtikubo nga kahimtang, si Kristo nagatindog sa sama-sa-dios nga kagamhanan. Ang pag-agulo sa kalag nahanaw na. Ang Iyang dagway karon nagdan-ag “sama sa adlaw,” ug ang Iyang biste mga “maputi sama sa kahayag.”TK 592.1

Ang mga disipulo, nahigmata, nakakita sa nagalukop nga himaya nga nakadan-ag sa bukid. Diha sa kahadlok sila mitan-aw sa kahibulongang kahayag, ilang nakita si Jesus wala mag-inusara. Sa kiliran Niya may duha ka langitnong mga binuhat, nga suod pagkauban Niya. Sila si Moises, kinsa didto sa Sinai nagapakigsulti sa Dios; ug si Elias, kang kinsa ang hataas nga pribi- Iihiyo gihatag-gitugot sa usa sa mga anak ni Adam, nga dili makaabut ilalum sa gahum sa kamatayon.TK 592.2

Didto sa Bukid sa Pisga napulog lima ka gatusan ka tuig kaniadto, si Moises nakatindog nga nagtan-aw sa Yuta nga Sinaad. Apan tungod sa iyang sala sa Meriba, dili alang kaniya ang pagsulod didto. Dili alang kaniya ang kalipay sa pagpangulo sa dakung panon sa Israel ngadto sa panulondon sa ilang mga amahan. Ang Iyang nag-agulo nga pangalyupo, “Ako nag-ampo Kanimo, paadtoa ako, ug makakita sa maayong yuta nga anaa sa unahan sa Jordan, kanang maayong bukid, ug Lebanon” Deut. 3:25, kini gibalibaran. Ang paglaum nga sulod sa kap-atan ka tuig nahayagan ang kangitngit sa paglaaglaag sa disierto nga mabalibaran. Ang lubnganan sa kamingawan mao ang kalab-uton niadtong mga tuig sa paghago ug lulan-sa-kasingkasing nga pagtagad. Apan Siya kinsa “makahimo sa madagayaon labaw sa tanan nga atong mapangayo ug mahunahunaan.” Epe. 3:20, nga niining kahimtanga mibabag sa pag-ampo sa Iyang sulogoon. Si Moises miagi sa dominyo sa kamatayon, apan siya dili magpabilin didto sa lubnganan. Si Kristo sa Iyang kaugalingon nagtawag kaniya ngadto sa kinabuhi. Si Satanas ang maninintal nag-angkon sa lawas ni Moises tungod sa iyang sala; apan si Kristo ang Manluluwas nagpagula kaniya gikan sa lubnganan. Juda 9.TK 593.1

Si Moises diha sa bukid sa pagkabalhin maoy usa ka saksi ngadto sa kadaugan ni Kristo ibabaw sa sala ug kamatayon. Siya nagrepresentar niadtong manggula gikan sa lubnganan sa pagkabanhaw sa mga matarung. Si Elias, nga gilalin ngadto sa langit nga wala makakita ug kamatayon, nagarepresentar niadtong buhi sa yuta sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo, ug kinsa “pagaalid-an, sa usa ka higayon, sa usa ka pagpamilok sa mata, sa katapusang pagsinggit;” sa diha nga “kining mamalatyon mailisan sa dili mamalatyon,” ug “kining madunoton mailisan sa dili madunoton.” 1 Kor. 15:51-53. Si Jesus nasul-oban sa kahayag sa langit, sama sa makita Siya sa panahon nga Siya moanhi “sa ikaduhang panahon nga walay sala ngadto sa kaluwasan.” Kay Siya moanhi “diha sa himaya sa Iyang Amahan ug sa mga balaang mga manulonda.” Heb. 9:28; Markos 8:38. Ang saad sa Manluluwas ngadto sa mga disipulo karon natuman na. Diha sa bukid ang umalabut nga ginharian sa himaya ginarepresentar sa gamay nga dagway lang,— si Kristo ang Hari, si Moises ang tinugyanan sa banhawong mga balaan, ug si Elias sa mga lalinong mga buhi.TK 593.2

Ang mga disipulo wala pa makasabut sa talan-awon; apan sila nalipay nga ang mapailubon nga Magtutudlo, ang malumo ug mapaubsanon nga Usa, nga naglaaglaag ngadto ug dinhi usa ka dumoloong nga talabangon, gipasidunggan sa mga pinili sa langit. Sila nagtuo nga si Elias mianhi sa pagpahibalo sa pagmando sa Mesiyas, ug nga ang ginharian ni Kristo hapit na ipatindog sa ibabaw sa yuta. Ang handumanan sa ilang kahadlok ug kapakyas ilang walaon hangtud sa kahangturan. Dinhi, diin ang himaya sa Dios napakita, sila nagpangandoy sa pagpabilin. Si Pedro misulti, “Magtutudlo, maayo alang kanato nga ania dinhi: ug maghimo kitag tulo ka tabernakulo; ang usa alang Kanimo, ang usa alang kang Moises, ang usa alang kang Elias.” Ang mga disipulo nagsalig nga si Moises ug si Elias gipadala sa pagpanalipod sa ilang Magtutudlo, ug magtukod sa Iyang awtoridad ingon nga hari.TK 594.1

Apan sa dili pa ang korona moabut una ang krus. Dili ang pagsaulog kang Kristo ingon nga hari, apan ang kamatayon pagatumanon sa Jerusalem, mao ang suheto sa ilang konperensia ni Jesus. Sa nagdala sa kaluyahon sa pagkatawhanon, ug nalulanan sa iyang kaguol ug sala, si Jesus milakaw nga nag-inusara sa taliwala sa mga tawo. Samtang ang kangitngit sa umalabut nga pagsulay nagaduot diha Kaniya, Siya nagmasulob-on sa espiritu, diha sa kalibutan nga wala makaila Kaniya. Bisan pa ang Iyang hinigugmang mga disipulo, nga natuhop sa ilang kaugalingong pagduhaduha ug kaguol ug mga ambisyon sa paglaum, wala makasabut sa misteryo sa Iyang misyon. Siya nagpuyo sa taliwala sa gugma ug pakig-uban sa langit; apan diha sa kalibutan nga Iyang gilalang, Siya nahimutang nga nag-inusara. Karon ang langit nagpadala sa iyang mga mensahero ngadto kang Jesus; dili mga manulonda, apan mga tawo nga nakaantus ug nagmasulob-on, ug nalooy sa Manluluwas sa pagsulay sa Iyang yutan-ong kinabuhi. Si Moises ug si Elias mga masigkamagbubuhat ni Kristo. Sila nakigbahin sa Iyang pangandoy sa kaluwasan sa mga tawo. Si Moises nangalyupo alang sa Israel; “Apan karon, kon Ikaw magpasaylo sa ilang sala—; ug kon dili, panasa ako, Ako nag-ampo Kanimo, gikan sa Imong basahon nga Imong gisulat.” Eks. 32:32. Si Elias nahibalo sa kamingaw sa espiritu, nga sulod sa tulo ka tuig ug tunga sa gutom siya nagpas-an sa lulan sa kasuko sa nasud ug sa iyang kaalautan. Sa nag-inusara siya pagbarug alang sa Dios didto sa Bukid sa Carmelo. Nag-inusara siya mikalagiw ngadto sa disierto diha sa kabalaka ug kasubo. Kining mga tawhana gipili labaw sa kada manulonda palibut sa trono, miabut sa pagpakig-uban kang Jesus kabahin sa talan-awon sa Iyang pag-antus, ug paglipay Kaniya uban sa kasegurohan sa kalooy sa langit. Ang paglaum sa kalibutan, ang kaluwasan sa tagsatagsa ka tawo, mao ang lulan sa ilang pagsultihanay.TK 594.2

Pinaagi sa pagkanadaug sa katulogon, ang mga di-sipulo nakadungog lang ug diyotay kon unsa ang nangagi sa taliwala ni Kristo ug sa mga langitnong mga mensahero. Napakyas sa pagbantay ug pag-ampo, sila wala makadawat niadtong gusto nga ihatag kanila sa Dios,— ang kahibalo sa mga pag-antus ni Kristo, ug ang himaya nga mosunod. Nawala kanila ang panalangin nga maila unta pinaagi sa pagpakig-ambit sa Iyang pagsakripisyo-sa -kaugalingon. Mahinay sa kasingkasing sa pagtuo mao kining mga disipulo, diyotay ang pagdayeg sa bahandi nga gipangita sa Langit aron pagpadatu kanila.TK 595.1

Apan sila nakadawat sa dakung kahayag. Sila gipaneguro nga ang tibuok Langit nahibalo sa sala sa nasud nga Judiyo sa pagsalikway ni Kristo. Sila gihatagan sa klaro nga pagtan-aw ngadto sa buhat sa Manluluwas. Ilang nakita sa ilang mga mata ug nadungog sa ilang mga dalunggan ang mga butang nga dili masabtan sa tawo. Sila mga “nakakita nga mga saksi sa Iyang kahalangdon” 2 Ped. 1:16, ug sila nakasabut nga si Jesus matuod nga Mesiyas, kang kinsa ang mga patriarkas ug mga propeta nanagsaksi, ug nga Siya giila nga mao kana pinaagi sa langitnong universo.TK 596.1

Samtang sila nagtan-aw pa sa talan-awon didto sa bukid, “usa ka masanag nga panganod nakatabon kanila: ug ania karon ang tingog gikan sa panganod, nga nagaingon, Kini mao ang Akong Anak nga hinigugma, diin Ako adunay kalipay; magpatalinghog kamo Kaniya.” Samtang ilang nakita ang panganod sa himaya, nga mahayag kay niadtong miuban sa atubangan sa tribu sa Israel didto sa kamingawan; samtang ilang nadungog ang tingog sa Dios nga nagsulti sa dakung kahalangdon nga nakahimo sa bukid pagkurog, ang mga disipulo natumba nga naigo ngadto sa yuta. Sila nagpabilin nga nagbuy-od, ang ilang mga nawong natago, hangtud nga si Jesus miduol, ug mihikap kanila, nakawala sa ilang kahadlok uban sa Iyang nahibaloan nga tingog, “Tindog, ug ayaw kahadlok.” Sa naninguha sa pagyahat sa ilang mga mata, ilang nakita nga ang langitnong himaya nawala na, ang mga lawas ni Moises ug Elias nahanaw. Sila diha sa bukid, nag-inusara kauban ni Jesus.TK 596.2