Sa Bukid sa mga Olibo

Ang mga pulong ni Kristo sa mga saserdoti ug mga pangulo,” “Tan-awa, mabiniyaan ug magamingaw ang inyong balay” Mat. 23:38, nakahatag sa kalisang sa ilang mga kasingkasing. Sila nakatandog sa pagkaindeferente, apan ang pangutana nagpadayon sa ilang mga hunahuna kon unsa ang katuyoan niini nga mga pulong. Ang usa ka dili makita nga katalagman daw nagahulga kanila. Posibli ba nga ang matahum nga templo, nga maoy himaya sa nasud, sa dili madugay mahimong tapok sa mga naguba? Ang paglandong sa dautan naambitan sa mga tinon-an, ug sila nagpaabut nga maikagon alang sa dugang pa nga sibo nga mga pahayag gikan kang Jesus. Samtang sila miagi uban Kaniya gowa sa templo, ilang gitawag ang Iyang pagtagad sa iyang kusog ug katahuman. Ang mga bato sa templo lunsay nga marmol, hingpit nga pagkaputi, ug ang uban kanila hilabihan ka mga dagku. Ang bahin sa padir nakabarug sa pag-ataki sa kasundalohan ni Nabukodonosor. Sa iyang hingpit nga buhat sa tisa nagpakita nga sama sa usa ka tibuok bato nga gikalot gikan sa “kwari.” Kon unsaon paglumpag sa iyang dagku nga mga padir, ang mga tinon-an dili makasabut.TK 902.1

Samtang ang pagtagad ni Kristo nadani sa pagkamatahum sa templo, unsa kaha ang mga dili ikasulti nga mga hunahuna nianang Usa nga Gisalikway! Ang talanawon atubangan Niya matahum uyamot, apan Siya miingon uban sa kasubo, Nakita Ko ang tanan. Ang mga gambalay sa pagkatinuod matahum. Kamo nagatudlo niini nga mga padir nga sayag dili malaglag; apan pamatii ang Akong mga pulong: Ang adlaw moabut diin “nga dinhi wala unyay mahibiling usa ka bato nga pinatong sa bato, nga dili pagatumpagon.”TK 903.1

Ang mga pulong ni Kristo gikasulti diha sa pagpamati sa usa ka kadu nga gidaghanon sa katawhan; apan sa diha nga Siya na lang usa, si Pedro, Juan, Jacobo, ug Andres miduol Kaniya samtang Siya nagalingkod ibabaw sa Bukid sa mga Olivo. “Tug-ani kami,” sila miingon, “kanus-a man kini mahitabo, ug unsa man ang ilhanan sa imong pag-anhi ug sa pagkatapus sa kapanahonan?” Si Jesus wala motubag sa Iyang mga tinon-an pinaagi sa pagbulag sa paglaglag sa Jerusalem ug sa dakung adlaw sa Iyang pag-anhi. Iyang gisagol ang pagsaysay niining duha ka mga hitabo. Kon Iya pang gibukas sa Iyang mga tinon-an ang umalabut nga mga hitabo sumala sa Iyang pagtan-aw kanila, dili unta sila maka-antus sa talanawon. Sa Iyang kaluoy kanila Iyang gisagol ang duha ka mga dagkung krisis, gipasagdan ang mga tinon-an sa pagtuon sa kahulogan alang sa ilang kaugalingon. Sa diha nga Siya nagtandog sa pagkalaglag sa Jerusalem, ang Iyang mga matagnaong mga pulong midangat luyo niana nga hitabo ngadto sa katapusan nga sunog nianang adlaw diin ang Ginoo motindog gikan sa Iyang dapit aron sa pagsilot sa kalibutan tungod sa ilang pagkadautan, diin ang yuta magapakita sa iyang dugo, ug wala nay makalubong sa mga patay. Kining tibuok diskurso gihatag, dili lamang alang sa mga tinon-an, apan alang niadtong magakinabuhi sa katapusang mga talan-awon sa kasaysayan sa kalibutan.TK 903.2

Miliso ngadto sa mga tinon-an, si Kristo miingon, “Magbantay kamo nga walay magapahisalaag kaninyo. Kay daghan unya ang motungha dinala ang akong ngalan, nga manag-ingon, Ako mao ang Kristo; ug daghan ang pahisalaagon.” Daghang bakak nga mga mesias mopakita, mag-angkon sa mga milagro, ug magapahayag nga ang panahon sa pagluwas sa Judeong nasud miabut na. Kini magapahisalaag sa daghan. Ang pulong ni Kristo natuman. Taliwala sa Iyang kamatayon ug sa pagsulong sa Jerusalem daghang mga bakak nga mga mesias mipakita. Apan kini nga pasidaan gikahatag usab niadtong magakinabuhi niini nga katuigan sa kalibutan. Ang samang mga limbong gihimo sa wala pa ang pagkalaglag sa Jerusalem ug gikinabuhi sulod sa mga katuigan, ug igakinabuhi pag-usab.TK 904.1

“Ug makadungog kamog mga gubat ug mga dungogdungog mahitungod sa mga gubat; pagbantay kamo nga dili kamo makuyawan; kay kinahanglan gayud kini mahitabo, apan dili pa kini mao ang katapusan.” Sa wala pa ang pagkalaglag sa Jerusalem, mga tawo nanagbugnoay alang sa pagkalabaw. Mga emperador gipamatay. Kadtong gihunahuna nga nagabarug sunod sa trono gipatay. Dihay mga gubat ug mga dinongogdungog sa mga gubat. “Kay kinahanglan gayud kini mahitabo,” nagingon si Kristo, “apan dili pa kini mao ang katapusan sa Judeo nga nasud ingon nga usa ka nasud. Kay managgubat ang nasud batok sa nasud, ug ang ginharian batok sa ginharian, ug mahitabo ang mga gutom ug mga linog sa nagkalainlaing mga dapit. Kining tanan mao lamay sinugdan sa mga kasakit.” Si Kristo miingon, Samtang ang mga magtutudlo makakita niini nga mga ilhanan, sila magapahayag niini ingon nga mga paghukom sa Dios ibabaw sa mga nasud tungod sa paghupot sa kaulipnan sa Iyang pinili nga katawhan. Sila magapahayag nga kining mga ilhanan maoy mga handumanan sa pag-anhi sa Mesias. Ayaw kamo palimbong; sila sinugdan sa mga paghukom Niya. Ang katawhan nagtan-aw sa ilang kaugalingon. Sila wala maghinulsol ug makabig aron Ako makaayo kanila. Ang mga ilhanan nga ilang girepresentar ingon mga ilhanan sa ilang pagkalingkawas gikan sa kaulipnan maoy mga ilhanan sa ilang kalaglagan.TK 904.2

“Unya ila kamong itugyan ngadto sa mga kasakitan, ug ipapatay kamo nila; ug pagadumtan kamo sa tanang kanasuran tungod sa akong ngalan. Ug unya daghan ang mosibug gikan sa pagtuo, ug magabudhiay ug magadumtanay ang usag usa.” Kining tanan antuson sa mga Kristohanon. Ang mga amahan ug mga inahan mobudhi sa ilang mga anak. Ang mga anak mobudhi sa ilang mga ginikanan. Mga higala motugyan sa ilang mga higala ngadto sa Sanhedrin. Ang mga maglulutos mihimo sa ilang katuyoan pinaagi sa pagpatay kang Esteban, Jacobo, ug ubang mga Kristohanon.TK 905.1

Pinaagi sa Iyang mga suloguon, ang Dios naghatag sa katawhan nga Judeo usa ka katapusang higayon sa paghinulsol. Siya mipakita sa Iyang kaugalingon pinaagi sa Iyang mga saksi sa ilang pagdakop, sa ilang paghusay, ug sa ilang pagkabilanggo. Apan bisan pa ang mga maghuhukom misentensiya kanila sa kamatayon. Sila mga tawo kang kinsa ang kalibutan dili takus, ug pinaagi sa pagpamatay kanila ang mga Judeo naglansang pagbag-o sa Anak sa Dios. Magamao kana usab. Ang mga awtoridad magahimog mga balaod sa pagdili sa tinuhoanong kagawasan. Sila mokuha sa katungod nga Iya ra sa Dios. Sila magahunahuna nga makapugos sa tanlag, nga ang Dios lamang maoy magamando. Bisan karon sila magahimo ug sinugdan; kini nga buhat ilang padayonon hangtud sila makadangat sa utlanan diin dili na sila makalakang pagpadayon. Ang Dios moapil alang sa Iyang liyal, matinumanon sa kasugoan nga katawhan.TK 905.2

Sa matag higayon diin ang paglutos mahitabo, kadtong makasaksi niini magahimo sa ilang disisyon alang kang Kristo kon supak Kaniya. Kadtong magapakita sa ilang simpatiya alang sa nasayup pagkasilot, magapakita sa ilang kadugtongan alang kang Kristo. Ang uban mahipangdol tungod sa mga prinsipio sa kamatuoran nga motadlas sa ilang pagginawi. Daghan ang mapangdol ug mahulog, mahulog gikan sa pagtuon nga kanhi ilang gilabanan. Kadtong mangahulog sa panahon sa pagsulay, aron sa pagseguro sa ilang kaugalingong kasegurohan, mosaksi sa bakak, ug mobudhi sa ilang kaigsuonan. Si Kristo nagpasidaan kanato niini, aron dili kita mangahibulong sa dili kinaiya, mabangis nga paagi niadtong nanagsalikway sa kahayag.TK 906.1

Si Kristo mihatag sa Iyang mga tinon-an sa usa ka il-hanan sa paglaglag nga modangat sa Jerusalem, ug Iyang gitudloan sila kon unsaon pagkalagiw: “Apan sa diha nga makita na ninyo ang Jerusalem nga pagalikusan sa mga kasundalohan, nan, inyong masabut nga nagakahiduol na ang pagkalaglag niini. Ug unya sila nga anha sa Judea, pakalagiwa ninyo ngadto sa kabukiran; ug sila nga anha sa sulod sa siyudad, papahawaa sila; ug sila nga adto sa banika ayaw na sila pagpasudla sa siyudad. Kay kini mao ang mga adlaw sa panimalus, aron matuman ang tanang nahisulat.” Kini nga pasidaan gihatag nga pagatumanon kap-atan ka mga tuig human niini, sa paglaglag sa Jerusalem. Ang mga Kristohanon mituman sa pasidaan, ug walay usa ka Kristohanon nga namatay pagkahulog sa ciudad.TK 906.2

“Pag-ampo kamo nga unta ang inyong pagpangagiw dili mahiatol sa tingtugnaw o sa adlaw nga igpapahulay,” si Kristo miingon. Siya nga naghimo sa Adlawng Igpapahulay wala mowala niini, nga naglansang niini sa Iyang krus. Ang Adlawng Igpapahulay wala himoa nga dili na pabantayan pinaagi sa Iyang kamatayon. Kapatan ka tuig human sa Iyang pagkalansang kinahanglan bantayan gihapon nga balaan. Sulod sa kap-atan ka mga tuig ang mga tinon-an nanag-ampo nga ang ilang pagkagiw dili mahiatol sa Adlawng Igpapahulay.TK 906.3

Gikan sa pagkalaglag sa Jerusalem, si Kristo mihisgut sa makusog ngadto sa labing daku nga hitabo, ang katapusan nga sumpay sa kasaysayan niini nga yuta,—ang pag-anhi sa Anak sa Dios sa kahimayaan ug kahalangdon. Taliwala niining duha ka mga hitabo, nabuksan sa pagtan-aw ni Kristo ang mga katuigan nga taas sa kangitngit, mga katuigan alang sa Iyang iglesia nga natiman-an uban sa dugo ug mga luha ug kasakit. Ibabaw niining mga talan-awon ang Iyang mga tinon-an dili maka-antus sa pagtan-aw, ug gihisgutan lang sa daklit ni Jesus. “Kay unya moabut ang dakung kasakitan nga ang ingon wala pa mahitabo sukad sa sinugdan sa kalibutan hangtud karon, ug dili na gayud mahitabo pa. Ug kon ang gidaghanon niadtong mga adlawa wala pa pagkubsi, wala untay tawong maluwas; apan tungod sa iyang mga pinili ang gidaghanon niadtong mga adlawa pagakubsan.” Kapin sa usa ka libo ka mga tuig ang maong paglutos ingon nga wala pa sukad mahibaloi sa kalibutan modangat sa mga sumosunod ni Kristo. Minilyon ug minilyon sa Iyang mga matinumanong mga saksi pagapatyon. Kon wala unata ang kamot sa Dios aron pagpreserba sa Iyang katawhan, ang tanan unta mangamatay. “Apan tungod sa iyang mga pinili,” Siya miingon, “ang gidaghanon niadtong mga adlawa pagakubsan.”TK 907.1

Karon, sa dili masayup nga sinultihan, ang atong Ginoo nagasulti mahitungod sa Iyang ikaduhang pag-anhi, ug Siya nagahatag sa pasidaan sa mga katalagman nga mag-una sa Iyang pag-anhi sa kalibutan. “Ug unya kon adunay magaingon kaninyo, Tan-awa, ania ra ang Cristo, o atua ra siya; ayaw gayud kamo pagtuo niini. Kay motungha ang mga mini nga cristo, ug mga mini nga profeta ug magapakitag dagkung mga ilhanan ug mga katingalahan aron sa pagpahisalaag, kon mahimo, bisan pa sa mga pinili. Tan-awa, gisuginlan ko na kamong daan. Busa, kon sila magaingon kaninyo, Tanawa, atua siya sa awaaw, ayaw gayud kamo pag-adto didto. Ug kon sila magaingon, Tan-awa, anaa siya sa sulod nga mga lawak, ayaw gayud kamo pagtoo niini. Kay maingon nga ang kilat magakilab gikan sa sidlakan ug makita hangtud sa kasadpan, maingon man usab unya niini ang pag-abut sa Anak sa Tawo.” Ingon nga usa sa mga ilhanan sa pagkalaglag sa Jerusalem, si Kristo miingon, “Daghan niini nga mga profeta motungha, ug mopasalaag sa kadaghanan.” Mga mini nga mga manalagna nanungha, nagpasalaag sa katawhan, ug nagdala sa dakung gidaghanon ngadto sa kamingawan. Mga salamangkero ug mga lumayan, nga nanag-angkon sa milagrosong mga gahum, nagdala sa mga tawo sunod kanila ngadto sa awaaw nga mga dapit sa kabukiran. Apan kini nga tagna gisulti usab alang sa katapusang mga adlaw. Kini nga ilhanan gihatag ingon nga usa ka timaan sa ikaduhang pag-anhi. Bisan karon ang mga mini nga kristo ug mini nga mga manalagna nagpakitag mga ilhanan ug mga katingalahan aron paglimbong sa Iyang mga tinon-an. Wala ba kita makabati sa singgit, “Tan-awa, atua siya sa awaaw”? Dili ba linibo ang nangadto sa awaaw, nagalaum sa pagkaplag kang Kristo? Ug gikan sa linibo ka mga pagtigum, diin ang mga tawo nanag-angkon nga nagapakigsulti sa mga espiritu nga nangamatay dili ba karon ang pagtawag mabati, “Tan-awa, atua siya sa sulod nga mga lawak”? Mao gayud kini ang pag-angkon sa espiritismo gipahaluna. Apan unsay ginaingon ni Kristo? “Ayaw kamo pagtoo niini. Kay maingon nga ang kilat magakilab gikan sa sidlakan ug makita hangtud sa kasadpan; maingon . . . ang pag-abut sa Anak sa Tawo.”TK 907.2

Ang Manluluwas nagahatag sa mga ilhanan sa Iyang pag-anhi, ug labaw pa niini, Siya nagahikay sa panahon diin kining unang mga ilhanan mopadayag. “Ug dihadiha inigkatapus sa kasakitan niadtong mga adlawa, ang adlaw mangitngit, ug ang bulan dili na mohatag ug kahayag ug ang mga bituon mangatagak gikan sa kahitasan, ug matay-og ang mga gahum sa kalangitan. Ug unya magapakita diha sa langit ang ilhanan sa Anak sa Tawo, ug unya ang tanang kabanayan sa yuta managminatay, ug ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabut ug sinapwang sa mga panganud sa langit inubanan sa kagahum ug dakung himaya. Ug pagasugoon niya ang iyang mga manulonda pinaagi sa makusog nga tingog sa trompeta, ug ilang pagahipuson ang iyang mga pinili gikan sa mga sugdanan sa upat ka mga hangin, gikan sa usa ka tumoy sa langit ngadto sa usa.”TK 909.1

Sa pagkatapus sa paglutos papado, si Kristo nagpahayag, ang adlaw magangitngit, ug ang bulan dili mohatag sa iyang kahayag. Sunod ang mga bituon sa langit mangahulog. Ug Siya miingon, “Gikan sa kahoyng igira ton-i ninyo kining usa ka pananglitan: inigpanglumoy na gani sa iyang mga sanga, ug manalingsing na, nan inyong masayran nga nagakaduol na ang tingadlaw. Ingon man usab niini inigkakita ninyo niining tanang mga butanga, masayran ninyo nga haduol na siya, anaa na gayud sa mga pultahan.” Mat. 24:32, 33.TK 909.2

Si Kristo nakahatag mga ilhanan sa Iyang pag-anhi. Siya nagapahayag nga kita makahibalo kon duol na Siya, bisan sa mga pultahan. Siya miingon niadtong managpakita niining mga ilhanan, “Dili pa mahanaw kini nga kaliwatana, kining tanang mga butang magakahitabo ga-yud.” Kining mga ilhanan mipadayag na. Karon kita nahibalo sa seguro nga ang pag-anhi sa Ginoo haduol. “Ang langit ug ang yuta mangahanaw,” Siya miingon, “apan ang akong mga pulong dili gayud mahanaw.”TK 909.3

Si Kristo moanhi uban sa mga panganud ug uban sa dakung himaya. Usa ka panon sa masilakong mga manulonda mokuyog Kaniya. Siya moanhi pagbanhaw sa mga minatay, ug paga-alid-an ang mga buhing balaan gikan sa himaya ngadto sa himaya. Siya moanhi sa pagpasidungog niadtong mihigugma Kaniya, ug mibantay sa Iyang kasugoan, ug pagkuha kanila alang sa Iyang kaugalingon. Wala Siya mahikalimot kanila ni sa Iyang saad. Mahitabo ang pagsumpay pag-usab sa kadena sa familia. Kon kita motan-aw sa atong mga minatay, kita makahunahuna sa kabuntagon diin ang trompeta sa Dios patunggon, diin “ang mga patay pagabanhawon nga may lawas nga dili na madunot, ug kita mangausab.” 1 Cor. 15:52. Diutay na lang panahon, ug Siya magapresentar kanato “nga walay buling diha sa atubangan sa iyang himaya dinuyogan sa dakung kalipay.” Judas 24. Busa, paghatag Niyag mga ilhanan sa Iyang pag-anhi Siya miingon, “Inigsugod nag kahitabo niining mga butanga, iyahat ninyo ang inyong mga mata ug ihangad ang inyong mga ulo; kay ang inyong kaluwasan nagakahiduol na.” Apan ang adlaw ug takna sa Iyang pag-anhi si Kristo wala mopadayag. Iyang gisulti sa klaro sa Iyang mga tinon-an nga Siya sa Iyang kaugalingon dili makapahibalo sa adlaw ug takna sa Iyang ikaduhang pagpadayag. Kon Siya pa unta diha sa kagawasan sa pagpadayag niini, nganong Siya nagtambag kanila sa pagbaton sa huna- huna sa kanunayng pagpaabut? Adunay mga tawo nga nanag-angkon nga nasayud sa maong adlaw ug takna sa pagpadayag sa atong Ginoo. Madasigon sila kaayo sa pagplano sa kaugmaon. Apan ang Ginoo nagpasidaan kanila pagpahawa sa dapit nga ilang gibarugan. Ang sibo nga panahon sa ikaduhang pag-anhi sa Anak sa Tawo maoy usa ka tinago sa Dios.TK 910.1

Si Kristo nagapadayon, nagatudlo sa kahimtang sa kalibutan sa Iyang pag-anhi: “Maingon kaniadto sa mga adlaw ni Noe, mao man usab unya ang pag-abut sa Anak sa Tawo. Kay maingon nga niadtong mga adlawa sa wala pa ang lunop sila nanagpangaon ug nanginom, nanagpangasawa ug nanagpamana hangtud ang adlaw sa pagsulod ni Noe sa arka, ug sila walay kasayuran niini hangtud sa pag-abut sa lunop, ug gianud silang tanan; maingon man usab niini ang pag-abut unya sa Anak sa Tawo.” Si Kristo wala magdala dinhi sa hunahuna sa usa ka temporario nga milenio, usa ka libo ka tuig, diin ang tanan mag-andam alang sa eternidad. Siya nagasulti kanato nga maingon sa kaadlawan ni Noe, magamao usab unya kon ang Anak sa Tawo moanhi pag-usab.TK 911.1

Komusta man sa kaadlawan ni Noe? “Ug nakita ni Jehova ang pagkadautan sa tawo sa yuta daku, ug nga ang tanang pagpalandong sa mga hunahuna sa iyang kasingkasing lonlon mga kadautan lamang gihapon.” Gen. 6:5. Ang mga pumupuyo sa kalibutan sa wala pa ang lunop mitalikod gikan kang Jehova, midumili sa pagtuman sa Iyang balaan nga kabubut-on. Ilang gisunod ang ilang dili balaan nga hunahuna ug natu-is nga mga idiya. Tungod sa ilang pagkadautan nga sila gilaglag; ug karong adlawa ang kalibutan nagsunod sa samang paagi. Wala kini magapresentar sa mga ilhanan nga magapadasig sa himaya sa milenio. Ang mga maglalapas sa balaod sa Dios nagapuno sa yuta uban sa kadautan. Ang ilang pagpamusta, ang ilang palumba sa kabayo, ang ilang walay pagpugong, ang ilang maibugon nga mga pagginawi, ang ilang wala kagamhi nga mga igbalati, sa madali nagapuno sa kalibutan uban sa mga paglugos.TK 911.2

Diha sa tagna sa kalaglagan sa Jerusalem si Kristo miingon, “Ug kay mosanay man ang kadautan, mobugnaw ang gugma sa kadaghanan. Apan ang molahutay hangtud sa katapusan mamaluwas. Ug kining Maayong Balita mahitungod sa ginharian igawali ngadto sa tibuok nga kalibutan ingon nga pagpamatuod ngadto sa tanang kanasuran; ug unya moabut na ang katapusan.” Kini nga tagna matuman pag-usab. Ang nagadaghan nga kadautan niadtong adlawa makakaplag sa iyang paris niini nga kaliwatan. Magamao usab sa tagna mahitungod sa pagwali sa ebanghelio. Sa wala pa ang pagkahulog sa Jerusalem, si Pablo, nagasulat pinaagi sa Espiritu Santo, nagpahayag nga ang ebanghelio giwali sa “tanang mga binuhat sa silong sa langit.” Col. 1:23. Busa karon, sa dili pa ang pag-anhi sa Anak sa Tawo, ang walay katapusang maayong balita igawali “sa tanang kanasuran, ug kabanayan ug pinulongan, ug katawhan.” Pin. 14:6, 14. Ang Dios “nakatudlo na ug adlaw kanus-a, iyang pagahukman ang kalibutan.” Buhat 17:31. Si Kristo nagasulti kanato kanus-a kanang adlawa moabut. Wala Siya magaingon nga ang tibuok kalibutan makabig, apan nga “kining Maayong Balita sa ginharian igawali sa tibuok kalibutan ingon nga pagsaksi sa tanang mga nasud; ug unya moabut na ang katapusan.” Pinaagi sa paghatag sa ebanghelio sa kalibutan nia sa atong gahum ang pagpadali sa pagbalik sa atong Ginoo. 2 Pedro 3:12. Dili lang kita kay magpaabut apan magapadali sa pag-anhi sa adlaw sa Dios. Kon ang iglesia nakahimo pa unta sa iyang gikatudlo nga bulohaton sumala sa gisugo sa Ginoo, ang tibuok kalibutan sa wala pa kini napasidan-an na unta, ug ang Ginoong Jesus miabut na sa atong yuta diha sa gahum ug dakung himaya.TK 912.1

Human Siya nakahatag sa mga ilhanan sa Iyang paganhi, si Kristo miingon, “Inigkakita ninyo niining tanang mga butanga, masayran ninyo nga haduol na siya, anaa na gayud sa mga pultahan.” “Magmatngon kamo, magtukaw ug mag-ampo.” Ang Dios sa kanunay nagahatag sa mga tawo sa pasidaan sa umalabut nga mga paghukom. Kadtong dunay pagtuo sa Iyang mensahi alang sa ilang panahon, ug nagkinabuhi sa ilang pagtuo, sa pagtuman sa Iyang mga kasugoan, nakalingkawas sa mga paghukom nga nahulog sa mga dili matinumanon ug dili matinuhuon. Ang pulong miabut kang Noe, “Sumulod ka ug ang tibuok mong panimalay sa arka; kay ikaw nakita ko nga matarung sa akong atubangan.” Si Noe mituman ug naluwas. Ang mensahi midangat kang Lot, “Panindog kamo, pahawa kamo niining dapita; kay si Jehova magalaglag niining ciudara.” Gen. 7:1; 19:14. Si Lot nagbutang sa iyang kaugalingon sa pagbantay sa langitnong mga manulonda, ug naluwas. Busa ang mga tinon-an ni Kristo gihatagan sa pasidaan sa paglaglag sa Jerusalem. Kadtong mibantay alang sa ilhanan sa umalabut nga kalaglagan, ug mikalagiw gikan sa ciudad, naluwas gikan sa kalaglagan. Busa karon kita gihatagan sa pasidaan sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo ug sa kalaglagan nga mahulog sa kalibutan. Kadtong magatuman sa pasidaan mamaluwas.TK 913.1

Tungod kay wala kita masayud sa sibo nga panahon sa Iyang pag-anhi, kita gisugo sa pagtukaw. “Bulahan kadtong mga ulipona nga inig-abut sa agalon iyang mahiabtan nga managtukaw. Luc. 12:37. Kadtong managtukaw alang sa pag-anhi sa Ginoo dili magapaabut nga walay buhat. Ang pagpaabut sa pag-anhi ni Kristo magahimo sa mga tawo sa pagkahadlok sa Ginoo, ug mahadlok sa Iyang mga paghukom ibabaw sa paglapas. Maoy pagpukaw kanila sa dakung sala sa pagsalikway sa Iyang mga tanyag sa kaluoy. Kadtong nanagpaabut alang sa Ginoo nagaputli sa ilang mga kalag pinaagi sa pagtuman sa kamatuoran. Uban sa mabinantayon nga pagtukaw ilang ikomboya ang mainiton nga pagbuhat. Tungod kay sila nangasayud nga ang Ginoo anaa sa mga pultahan, ang ilang kadasig mabuhi aron sa pagpakigalayon uban sa diosnong mga intilihensiya alang sa pagbuhat sa kaluwasan sa mga kalag. Mao kini ang mga matinumanon ug maalam nga mga ulipon nga nagahatag sa panimalay sa Ginoo, “sa ilang bahin sa pagkaon sa hustong panahon.” Luc. 12:42. Sila nagapahayag sa kamatuoran nga karon sa pinasahi ikadapat. Maingon nga si Enoch, Noe, Abraham, ug Moises, ang matag usa kanila nagpahayag sa kamatuoran alang sa iyang panahon, mao usab ang mga ulipon ni Kristo karon magahatag sa pinasahi nga pasidaan alang sa ilang kaliwatan.TK 913.2

Apan si Kristo nagadala sa igtatan-aw ang lain nga matang: “Apan kon ang dautang ulipon magaingon sa iyang kaugalingon, Madugay pa kadtong akong agalon; ug unya mosugod siya sa pagpamospos sa iyang mga masigkaulipon, ug magakaon ug magainom kauban sa mga palahubog; ang agalon sa maong ulipon moabut ra sa adlaw nga wala siya magpaabut kaniya.”TK 914.1

Ang dautan nga ulipon magaingon sa iyang kasingkasing, “Madugay pa kadtong akong agalon.” Dili siya moingon nga si Kristo dili moabut. Dili siya moyam-id sa hunahuna sa Iyang ikaduhang pag-anhi. Apan sa iyang kasingkasing ug pinaagi sa iyang mga buhat ug mga pulong siya magapahayag nga ang Ginoo maglangan sa Iyang pag-abut. Siya mopanas sa hunahuna sa uban sa konbeksyon nga ang Ginoo moanhi sa madali. Ang Iyang kabuyoan magahatud sa katawhan sa pagkaaron-ing- non, tamhangan nga paglangan. Sila napalig-on diha sa ilang pagkakalibutanon ug pagkatulog. Ang yutan-on nga mga pagbati, dautan nga mga hunahuna, nagahupot sa hunahuna. Ang dautan nga ulipon mokaon ug moinom uban sa mga palahubog, makighiusa kauban sa kalibutan sa pagtinguha sa mga kahilayan. Siya mamospos sa iyang isigka-ulipon, magasumbong ug magakondenar niadtong mga matinumanon sa ilang Agalon. Siya mosagol uban sa kalibutan. Ang sama motubo kauban sa sama diha sa paglapas. Maoy usa ka makahahadlok nga pagsuyop. Uban sa kalibutan siya nakuha sa lit-ag. “Ang agalon sa maong ulipon moabut ra . . . sa takna nga wala niya hibalo-i, ug iyang silotan siya ug ibutang niya ipon sa mga maut.”TK 914.2

“Kay kon dili ka man ugaling magmata, nan, moanha ako ingon sa kawatan, ug dili ka mahibalo unsang taknaa pagaanhaon ko ikaw.” Pin. 3:3. Ang pag-anhi ni Kristo mopahikurat sa mga mini nga mga magtutudlo. Sila nagaingon, “Pakigdait ug kasegurohan.” Sama sa mga saserdoti ug mga magtutudlo sa wala pa mahulog ang Jerusalem, sila nagsalig sa iglesia aron sa pagkalipay sa yutan-ong kauswagan ug himaya. Ang mga ilhanan sa kapanahonan ilang gipasabut ingon nga nagalandong niini. Apan unsay giingon sa pulong nga Minandoan? “Ang kalit nga kalaglagan modangat kanila.” 1 Tes. 5:3. Ibabaw sa tanan nga nagapuyo sa tibuok yuta, sa tanan nga nagahimo niini nga kalibutan nga ilang puloy-anan, ang adlaw sa Dios moabut ingon sa usa ka lit-ag. Modangat kanila sama sa usa ka naglakawlakaw nga kawatan.TK 915.1

Ang kalibutan, puno sa hudyaka sa pagkaon, puno sa walay dios nga kahilayan, natulog, nakatulog diha sa unodnong kasegurohan. Ang mga tawo nagapalayo sa pag-anhi sa Ginoo. Sila nagakatawa sa mga pasidaan. Ang garbosong pangandak ginahimo, “Ang tanang mga butang nagapabilin man nga mao ra gihapon sukad pa sa pagkatukod sa kalibutan.” “Ugma mahasama niining ad lawa, usa ka adlaw nga daku nga dili hitupngan.” 2 Ped. 3:4; Isa. 56:12. Mopadayon kita sa ilalum sa paghigug ma sa kahilayan. Apan si Kristo miingon, “Tan-awa, moanhi ako ingon sa kawatan.” Pin. 16:15. Sa panahon nga ang kalibutan nangutana uban sa pagbiaybiay, “Hain man ang saad sa iyang pag-anhi?” ang mga ilhanan nagakatuman. Samtang sila nagasinggit, “Pakigdait ugTK 915.2

kasegurohan,” ang kalit nga kalaglagan moabut. Sa diha nga ang mabiaybiayon, ang magsisikway sa kamatuoran, nangahimong mga maut; sa diha nga ang naandan nga bulohaton sa nagkalainlaing mga linya sa pagpangitag kuwarta gidumala sa walay pagtagad sa prinsipio; sa diha nga ang magtutuon sa kaikag nagapangita sa kahibalo sa tanang butang gawas sa iyang Biblia, si Kristo moanhi ingon sa usa ka kawatan.TK 916.1

Ang tanang butang niini nga kalibutan anaa sa kaguliyang. Ang mga ilhanan sa mga panahon nagahatag kahulogan. Ang umalabut nga mga hitabo nagabutang sa ilang landong sa atubangan. Ang Espiritu sa Dios gikuha gikan sa yuta, ug kalamnidad magasunod sa kalamnidad sa dagat ug sa yuta. Adunay mga bagyo, mga linog, mga sunog, mga baha, mga pagbuno sa tanang matang. Kinsa ang makabasa sa umalabut? Hain ang kasegurohan? Walay kasegurohan diha sa tawhanon ug yutan-on. Sa kadali ang mga tawo nagpahaluna sa ilang mga kaugalingon ilalum sa bandila nga ilang gipili. Dili mahimuyo sila nagapaabut ug nanagbantay sa kalihokan sa ilang mga pangulo. Adunay mga tawo nga nanagtukaw ug nanagpaabut ug nanagbuhat alang sa pagpadayag sa atong Ginoo. Lain nga matang sa katawhan nagalinya ilalum sa pagmando sa unang daku nga nahulog.TK 916.2

Pipila ang nagatuo uban sa kasingkasing ug kalag nga kita adunay usa ka infierno nga likayan ug usa ka langit nga pagadag-on. Ang krisis sa inanay nagapangawat kanato. Ang adlaw nagasidlak sa kalangitan, naga-agi sa iyang naandan nga paglibut, ug ang mga langit sa gihapon nagapahayag sa himaya sa Dios. Ang mga tawo nanagpangaon ug nanagpanginom, nanagtanum ug nanagtukod, nanagpamana ug nagpangasawa. Ang mga magpapatigayon namalit ug namaligya sa gihapon. Ang mga tawo nanagilogay batok sa usag usa, nakigbangi alang sa labing hataas nga dapit. Ang mga mahigugmaon sa kalingawan sa gihapon nagaponsisok sa mga sinihan, sa mga lumba sa kabayo, sa mga infierno sa sugalan. Ang labing taas nga kailag naghari, apan ang takna sa kaluwasan nagadali sa pagtapus, ug ang matag kaso hapit na ka disisyoni alang sa eternidad. Si Satanas nakakita nga ang iyang panahon hamuba. Siya nakapahamutang sa tanan niyang mga ahensiya sa pagbuhat aron ang mga tawo malimbongan, mahibal-ongan, magkapuliki ug malamat, hangtud nga ang adlaw sa kaluwasan matapus, ug ang pultahan sa kaluoy masirhan sa wala nay katapusan.TK 916.3

Sa solemni naay modangat nato sulod sa mga katuigan pasidaan sa atong Ginoo gikan sa Bukid sa mga Olivo: “Apan kinahanglan magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basi sa inyong mga kasingkasing mahiluwan ang pagpatuyang ug ang pagkahubog ug ang mga kabalaka tungod niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabut kaninyo nga wala dahuma ingon sa lit-ag.” “Apan panagtukaw kamo sa tanang panahon, nga managampo nga unta makabaton kamog kalig-on aron sa pagikyas gikan niining tanang mga butanga nga magakahitabo ug sa pagbarug sa atubangan sa Anak sa Tawo.”TK 917.1