Ang Pagtinlo sang Sanktuaryo

Apang ang labing importante nga pakiana nga nabilin nga pagasabton; Anano ang pagtinlo sang sanktuaryo? Ang kamatuuran nga may amo nga pag-alagdan sa kaangtanan sa sanktuaryo sa duta, nasambit sa mga Kasulatan sa Daan nga Katipan. Apang may yara bala sa langit nga pagatinloan? Sa sulat sa mga taga Hebreinhon kapitulo 9 ang pagtinlo sang dutan-on kag sang langitnon nga sanktuaryo ginatudlo sing maathag. “Daw ang tanan nga mga butang ginaulay sang dugo; kag sa walay naula nga dugo, walay kapatawaran. Busa kinahanglan nga ang mga dagway sang mga butang nga langitnon pagpangulayon sini nga mga butang (sang dugo sang sapat); apang, ang mga butang nga lingitnon gid, sa labi pa kaayo nga halad sa sini,“ Heb. 9:22, 23. ang hamili gid nga dugo ni Kristo.AP 287.2

Ang pagtinlo, sang landong kag sang matuud nga pag-alagdan, dapat nga mahimo bangud sa dugo; ang nahauna, sang dugo sang mga sapat; ang naulihi, sang dugo ni Kristo. Si San Pablo nagpahayag sang katarungan kon ngaa ini nga pagtinlo kinahanglan nga bimoon bangud sa dugo, kay sa wala sing pagula sang dugo, wala sing kapatawaran. Ang kapatawaran, okon ang pagsikway sang sala, amo ang buluhaton nga dapat himoon. Apang ano man nga pagkakita sang sala sa sanktuaryo, bisan yadtong sa langit okon sa duta nga sanktuaryo? Ini mahibaloan bangud sa pagbalik sa mga landong nga pag-alagdan; tungud kay ang mga saserdote nga nagaalagad sa duta, nagalagad “nga sa dagway kag landong sang mga butang nga langitnon.” Heb. 8: 5.AP 288.1