Ang Inkisision
Ang papanhon nahimo nga malupigon sang kalibutan. Ang mga hari, kag mga emperador nagaluluhod sa sugo sang papa sa Roma. Ang kapalaran sang tawo, sa karon kag sa walay katubtuban, daw yara sa idalum sang iya gahum. Sa sulud sang mga ginatus ka mga tuig ang pagtolon-an sang Roma ginbaton kag gintuman sing malapad, ang iya mga tulumanon ginahikot sa daku nga pagtahud, ang iya mga fiesta ginbantayan sing malapad. Ang iya mga kaparian ginapadunggan kag ginasagud sing maalwanon. Kutub sadto wala na makadangat ang iglesia Romana sang amo ka daku nga pagkataas, pagkadaku, okon gahum.AP 54.3
Apang “ang kahingudtohan sang papanhon tunga’ng gab-i sang kalibutan.” Ang Balaan nga Kasulatan halus mahibaloan, dili lamang sang mga tawo kondi sang raga pari man. Sanglit nakuha ang sugo sang Dios, nga talaksan sang pagkamatarung, ila nga gingamit ang gakum sa wala sing dulunan, kag pagpangkimo sing mga bisio sa wala sing pugungpugung. Sa sulud sang mga pila ka mga gatus ka tuig ang Europa wala mag-uswag sa kaalam, sa mga artes, kag sa civilisasion. Ang pagpalamatay nagabut sa mga Kristohanon sa moral kag sa painoino.AP 57.1
Ang kahimtangan sang kalibutan sa idalum sang gakum nga Romanhon nagapahayag sang labing kalahadlukan kag igo nga pagkatuman sang mga pulong sang manalagna nga si Oseas: “Ginlaglag ang akon banwa, kay kulang sia sing pagkilala. Tungud kay ginsikway mo ang pagkilala, pagasikwayon ko man ikaw ... Tungud kay ginkalimtan mo ang kasugoau sang imo Dios, ako man magakalipat sa imo mga anak.” “Kay walay kamatuuran. bisan bugay, bisan pagkilala sa Dios, sa duta. Wala na kondi ang pagsumpa lamang sing butig. pagbu tig. pagpatay, pagpangawat kag pagpakighilawas, ginahimo nila ang paglugus, kag ang dugo nga naula nagasulunggo sa dugo.” Oseas 4:6, 1, 2. Ini amo ang patubas sang pagdula sang pulong sang Dios.AP 57.2