Ang Pagpurungpurung sa kay Kristo

Sa atubangan sang nagtililipon nga pumuluyo sang duta kag sang langit ang katapusan nga pagpurungpurung sang Anak sang Dios ginhimo. Karon, sang sia hinatagan sang langitnon nga pagkahalangdon kag gahum, ang Hari sang mga hari nagmitlang sang sentensia sa mga manugrebok sa Iya pagbulut-an, kag maghimo sing katarungan sa sadtong naglalapas sang Iya kasugoan kag nagpamigos sang Iya mga tinawo. Ang manalagna sang Dios nagsiling: “Nakit-an ko ang isa ka daku nga lingkoran nga harianon nga maputi, kag ang nagalingkod sa iya, nga sa iya nawong, nagpalalagyo ang duta kag ang langit, kag wala sing nakit-an nga lugar nga sa ila. Kag nakit-an ko ang mga minatay, mga dalagku kag mga magagmay nga nagatilingdug sa atubangan sang lingkoran nga harianon. Kag napanghumlad ang mga tolon-an, kag ginhumlad ang isa liwan ka tolon-an, nga amo ang kabuhi kag ginpanghukman ang mga minatay siling sang ila mga binuhatan, tungud sang mga butang nga napanulat sa mga tolon-an.” Bugna 20:11, 12.AP 538.2

Sa gilayon sang mapamukad ang mga tolon-an nga mga sinulatan, kag ang mata ni Jesus sa mga malauton, nadumduman nila ang tagsatagsa ka sala nga ila nahimo. Nakit-an nila gid kon diin magpakadto ang ila mga tiil gikan sa banas sang kaputlian kag pagkabalaan, kon daw ano ka layo ang nadal-an sang bugal kag pagkamanugrebok sa ila sa ila paglapas sang kasugoan sang Dios. Ang mga madaya nga mga panulay nga ila ginpabaskug bangud sa paghuput sang sala, ang mga pagpakamaayo nga ila ginbaliskad, ang mga sologoon sang Dios nga ila gintamay, ang mga paaman nga ila ginsikway, ang balud sang kalooy nga ginpabalik sang matig-a, dili mahinulsulon nga tagiposoon,—tanan nagpahayag subung nga nasulat sa letra nga kalayo.AP 539.1