Firavun Sonunda Yumuşuyor

Bütün Mısır Tanrı'nın yargısıyla sarsıldı. Başı sıkışan Firavun iki kardeşi alelacele çağırttı; “Bu kez günah işledim” dedi, “Rab haklı, ben ve halkım haksızız. Rab'be dua edin, yeter bu gök gürlemeleri ve dolu. Sizi salıvereceğim, artık burada kalmayacaksınız.”1GS 149.2

Musa mücadelenin henüz bitmediğini biliyordu. Firavun'un itirafları ve vaatleri zihnindeki köklü bir değişimi değil, korkusunu ve acısını yansıtıyordu. Yine de Musa, Firavun'un ricasını kırmadı. “Mu-sa Firavun'un yanından ayrılıp kentten çıktı. Ellerini Rab'be uzattı. Gök gürlemesi ve dolu durdu, yağmur dindi.” Ancak kral, korkuları yatışır yatışmaz inatçılığı yine ele aldı.1GS 149.3

Rab, İsrail'le Mısır arasındaki farkı açık bir şekilde ortaya koymaya ve İbranilerin kendi himayesi altında olduklarını göstermeye hazırlanmaktadır. Musa, Firavun'u uyararak çekirgelerden oluşan bir felaketin geleceğini, toprağın üzerindeki her türlü yeşilliğin yok olacağını söyler. Evler ve hatta saray bile çekirgelerin istilasına uğrayacaktır. Musa, Firavun'a, “Ne babaların, ne ataların ömürlerince böylesini görmediler” der.1GS 149.4

Firavun'un danışmanları dehşete düşmüşlerdir. Ulus, hayvanların kaybıyla büyük bir darbe yemiştir. Birçok kişi dolu fırtınasında canını yitirmiştir. Ormanlar mahvolmuş, ürün zarar görmüştür. İbranilerin emeğiyle kazanılan her şey hızla kaybedilmektedir. Bütün ülke açlık tehdidi altına girmiştir. Prensler ve saraylılar krala baskı yaparak yalvarırlar: “Ne zamana dek bu adam bize tuzak kuracak? Bırak gitsinler, Tanrıları Rab'be tapsınlar. Mısır harap oldu, hâlâ anlamıyor musun?”1GS 149.5

Musa ve Harun kralın huzuruna çağrılırlar. Kral onlara şöyle der: “Gidin, Tanrınız Rab'be tapın” dedi, “Ama kimler gidecek?”1GS 149.6