Tanrı'nın Yasası Sevgi Yasasıdır

Tanrı'nın yüce yönetimi halkına açıklanmıştı. Halk günahın ne denli itici olduğunu gördü ve kutsal Tanrı'nın huzurunda kendi suçlarının farkına vardı. Bu nedenle Musa'ya feryat ettiler; “Bizimle sen konuş, dinleyelim” dediler, “Ama Tanrı konuşmasın, yoksa ölürüz.” Musa, “Korkmayın!” diye karşılık verdi, “Tanrı sizi sınamak için geldi; Tanrı korkusu üzerinizde olsun, günah işlemeyesiniz diye.”1GS 170.4

Kölelik ve putperestlikle körleşen ve yozlaşan halk, Tanrı'nın On Buyruğunun kapsamlı ilkelerini takdir edecek durumda değildi. On Buyruğa ek olarak başka ilkeler de verildi. Hakimler bu yasalara başvurarak hüküm vereceklerdi. Bu ilkeler On Buyruğun tersine Musa'ya özel olarak iletildi.1GS 170.5

İlkelerin birincisi kölelerle ilgilidir. Bir İbrani ömür boyu köle olarak satılamazdı. Hizmeti altı yılla sınırlıydı, yedinci yıl serbest bırakılacaktı. İsrail doğumlu olmayan kölelerin tutulmasına izin veriliyordu, ama yaşamları ve kişilikleri ciddi bir şekilde korunacaktı. Köleyi öldüren kişiye ceza verilecekti. Dişi kırılan ya da gözü çıkan köle özgür bırakılacaktı.1GS 170.6

İsrailliler, Mısırlı angaryacıların elinden çektiklerini hatırlayarak zalimliğe karşı duyarlı olacaklardı. Acı köleliklerinin anısını unutmayacaklar, kendilerini kölelerin yerine koyarak onlara şefkatli ve mer-hametli davranacaklardı.1GS 170.7

Dulların ve öksüzlerin hakları özellikle korunacaktı. “Dul ve öksüz hakkı yemeyeceksiniz. Yerseniz, bana feryat ettiklerinde onları kesinlikle işitirim. Öfkem alevlenir, sizi kılıçtan geçirtirim. Kadınlarınız dul, çocuklarınız öksüz kalır.” İsrail'in himayesine giren yabancılar da haksızlıktan ve zulümden korunmalıydı. “Yabancıya haksızlık ve baskı yapmayacaksınız. Çünkü siz de Mısır'da yabancıydınız.”1GS 171.1

Yoksullardan faiz alınmayacaktı. Yoksul bir adamın abası ödünç alınırsa, gece olana dek geri verilecekti. Hakimler haksızlık yapmamaları, yanlışlığı savunmamaları ve rüşvet almamaları için uyarıldı. İftira yasaklandı ve kişisel düşmanlara karşı bile şefkatli davranılması buyruldu.1GS 171.2

Halka Sept gününün kutsallığına saygı göstermeleri söylendi. Yıllık bayramlar belirlendi. Halk bu bayramlarda ulus olarak toplanıp Rab'bin huzuruna gelecekler, O'na şükran sunularıyla ve ürünlerin ilk meyveleriyle yaklaşacaklardı. Bütün bu kuralların nedeni de veriliyordu. Hepsi de İsraillilerin iyiliği için belirlenip konulmuştu. Rab, “Benim kutsal halkım olacaksınız!” dedi.1GS 171.3

Bütün bu ilkeler, On Buyrukla birlikte Musa tarafından kaydedilecek ve ulusal yasanın temeli olarak saygı görecekti. Bunlar Tanrı'nın İsrail halkına verdiği vaatlerin yerine gelmesinin koşuluydu.1GS 171.4

“Yolda sizi koruması, hazırladığım yere götürmesi için önünüzden bir melek gönderiyorum. Ona dikkat edin, sözünü dinleyin, baş kaldırmayın. Çünkü beni temsil ettiği için başkaldırınızı bağışlamaz. Ama onun sözünü dikkatle dinler, bütün söylediklerimi yerine getirirseniz, düşmanlarınıza düşman, hasımlarınıza hasım olacağım.” Bulut ve ateş sütununda bulunan Mesih, onlara önderlik edecekti. Halk, Kurtarıcının geleceğine dair çeşitli belirtilere, ama ayni zamanda Kurtarıcının aralarındaki varlığına da sahipti. Kurtarıcı halk için Musa'ya buyruklar veriyor ve onlara bereketin yolunu gösteriyordu.1GS 171.5