Bölüm 31: Nadav ve Avihu'nun Günahı

Bu bölüm Levililer 10:1-11'e dayanmaktadır.

Tapınma çadırının adanmasından sonra kahinler kutsal görevleri için Tanrıya adandılar. Bu hizmetler yedi gün sürüyordu. Harun sekizinci gün Tanrı'nın istediği kurbanları sunuyordu. Her şey Tanrı'nın buyurduğu gibi yapıldı. Tanrı yüceliğini çarpıcı bir şekilde sergiledi. Gökten ateş düştü ve sunaktaki kurbanı yakıp tüketti. Bunu gören halk sevinç çığlıkları atarak yere düştüler.1GS 198.1

Ancak bir süre sonra başkahinin ailesinin üzerine korkunç bir felaket geldi. Harun'un iki oğlu buhurdanlarını alıp Rab'bin önünde O'nun buyruklarına aykırı bir ateş sundular. Tanrı'nın kendisinin yaktığı kutsal ateşi almak yerine sıradan bir ateş kullandılar. Rab bu günah için ikisini de halkın gözü önünde ateşle yok etti.1GS 198.2

Nadav ve Avihu, Musa ve Harun'la birlikte İsrail'in en önde gelen kişileriydi. Rab tarafından özellikle onurlandırılmışlardı; yetmiş ihtiyarla birlikte Rab'bin dağdaki yüceliğini görmelerine izin verilmişti. Bütün bu olanlar, onların günahlarını daha da acı verici kılmıştı. Onlara daha çok ışık verilmişti; İsrail'in önderleriyle birlikte dağa çıkıp Tanrı'yla beraberlikte bulundukları için onlardan daha çok şey bekleniyordu. Bu denli büyük ayrıcalıklara sahip olanlar, günah işlediklerinde cezadan muaf olacaklarını düşünmemelidirler. Tanrı onların suçlarını gerektiği şekilde cezalandıracaktır. Büyük ayrıcalıklar için büyük erdem ve kutsallık gerekir. Büyük bereketler, günah için asla bir gerekçe olarak kullanılmamalıdır.1GS 198.3

Nadav ve Avihu özdenetim konusunda eğitimsizdiler. Babanın gevşek tutumu, çocuklarının terbiyesinde aksaklığa yol açmıştı. Oğulları da aynı gevşekliği miras aldılar. En kutsal görevlerin bile kıramadığı bir kayıtsızlık yüreklerinde yer etti. Tanrı'nın öngördüklerine kusursuz bir şekilde uymanın önemini fark edemediler. Harun'un oğullarını gevşek bir şekilde yetiştirmesi onları Tanrı'nın yargısına maruz bıraktı.1GS 198.4