Mesih, Yeni Antlaşma'nın Aracısı

Mesih'in Eski Antlaşma'yı kaldırdığını düşünenler, İbranilerin inancının sırf biçimlerden ve törenlerden oluştuğunu sanmaktadırlar. Oysa bu bir yanılgıdır. İlk insanın günaha düşmesinden sonraki çağlarda, “Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı” (2.Korintliler 5:19). Mesih kurban düzeninin temeli ve merkeziydi. Adem ve Havva'nın günahından beri Baba dünyayı Mesih'in ellerine teslim etmiştir. Böylece, Mesih aracılığıyla insanlığı kendisine satın almayı ve yasasının yerine gelmesini sağlamayı amaçlamıştır. Göklerle insanlık arasındaki beraberlik, Mesih aracılığıyla mümkün olmuştur. Adem ve Havva'ya kurtuluş vaadini ilk veren Tanrı Oğlu olmuştur. Adem, Nuh, İbrahim, İshak, Yakup ve Musa müjdeyi anlamışlardı. Geçmiş çağların bu kutsal adamları dünyayı insan bedeninde kurtarmaya gelecek olan Kurtarıcıyla beraberlikte bulunmuşlardı.1GS 202.4

Çölde İbranilere önderlik eden Mesih, bulut sütunundaki melek görünümüyle halka yol gösteriyordu. İsrail'e yasayı veren de Mesih'tir (Bkz. Ek, 6.not). Mesih, Sina'daki yüceliğin ortasında Babasının yasasındaki on buyruğu halka duyurmuştu. Bu yasayı Musa'ya taş levhalar üzerinde vermişti.1GS 203.1

Mesih halkına peygamberler aracılığıyla da konuştu. Elçi Petrus şöyle diyor: “Size bağışlanacak lütuftan söz etmiş olan peygamberler, bu kurtuluşla ilgili dikkatli incelemeler ve araştırmalar yaptılar. İçlerinde olan Mesih'in Ruhu, Mesih'in çekeceği acılara ve bu acıların ardından gelecek yüceliklere tanıklık ettiğinde, Ruh'un hangi zamanı ya da nasıl bir dönemi belirttiğini araştırdılar” (1.Petrus 1:10, 11). Mesih'in sesi Eski Antlaşma'da duyulmaktadır; “İsa'ya tanıklık, peygamberlik ruhunun özüdür” (Esinleme 19:10).1GS 203.2

İsa insanların arasında yaşarken onların düşüncelerini Eski Antlaşma'ya yöneltti. “Kutsal Yazıları araştırıyorsunuz. Çünkü bunlarda sonsuz yaşama sahip olduğunuzu sanıyorsunuz. Bana tanıklık eden de bu yazılardır!” (Yuhanna 5:39). O dönemde Eski Antlaşma, Kutsal Kitap'ın tek bölümüydü.1GS 203.3

Törensel yasa Mesih aracılığıyla verildi. Bu yasaya uyma zorunluluğu kalktıktan sonra bile elçi Pavlus yasanın görkemli olduğunu ve yasayı veren Tanrıya yaraştığını söylüyor. İsrail'in dualarıyla yükselen buhur bulutu bile günahkar insanın duasının yalnızca Mesih'in doğruluğuyla Tanrıya makbul olduğunu gösteriyor. Sunakta kanı dökülen kurban bile gelecek olan Kurtarıcıya işaret ediyordu.1GS 203.4

İsa insan biçiminde dünyaya gelmeden önce bile dünyanın ışığıydı. Karanlığı dağıtan ilk ışın hüzmesi Mesih'ten geldi. Yeryüzünü aydınlatan tanrısal ışık Mesih'ten kaynaklanmaktadır.1GS 203.5

Kurtarıcı kanını döktüğü ve bizim uğrumuza Tanrı'nın huzuruna çıktığı için (İbraniler 9:24), hem O'nun çarmıhından hem de gökteki tapınaktan ışık akmaktadır. Mesih'in müjdesi törensel yasaya anlam katmaktadır. Tanrfnın gerçekleri açıklandıkça O'nun karakteri ve amaçları da açıklanmaktadır. Bu açıklamalar ışığında Tanrfnın yazılı Sözü yeni bir güzellik kazanmaktadır. Kutsal Kitap'ın sayfalarını bu ışıkta ilgiyle çevirebiliriz.1GS 203.6

Tanrı İsraillilerin, birbirlerinin arasına duvar örmelerini istememişti. Tanrı'nın sınırsız sevgisi, yeryüzünde yaşayan herkese uzanmakta, onları Tanrı sevgisine ve lütfuna ortak kılmak istemektedir. Tanrı'nın bereketi, başkalarını kutsamaları için seçilmiş halka sunulmuştur.1GS 204.1

İbrahim kendisini çevresindeki insanlardan soyutlamamıştı. Çevredeki uluslarla dostça ilişkiler geliştirmiş, gökteki Tanrı da İbrahim'i kendi temsilcisi olarak kullanmıştı.1GS 204.2

Tanrı Mısırlılara kendisini Yusuf aracılığıyla gösterdi. Rab Yusufu neden Mısırlılar arasında o kadar yüceltti? Yusufu kralın sarayına yerleştirerek tanrısal ışığın hem yakındakilere hem de uzaktakilere ulaşmasını amaçladı. Yusuf Mesih'in temsilcisiydi. Mısırlılar Yusuf aracılığıyla Yaratıcının ve Kurtarıcının sevgisine tanık olacaklardı. Tanrı Musa'ya da aynı ışığı verdi. Böylece yeryüzündeki en bü-yük krallığın gerçek ve yaşayan Tanrı'yı tanımasını istedi.1GS 204.3

İsrail'i Mısır'dan kurtaran Tanrı, böylece gücünün bilgisini her yere ulaştırmayı amaçlıyordu. Mısır'dan çıkışın üzerinden yüzyıllar geçmesine rağmen Filistinli kahinler halklarına Mısır'daki felaketleri anlatmaya ve onları İsrail'in Tanrısına karşı direnmemeleri için uyarmaya devam ediyorlardı.1GS 204.4