Bölüm 39: Başan'ın Ele Geçirilmesi

Bu bölüm Tesniye 2; 3:1-11'e dayanmaktadır.

Edom'un güneyinden geçen İsrailliler, kuzeye doğru dönerek vaat edilen ülkeye yöneldiler. Bu kez geniş ve yüksek bir ovadan geçiyorlardı. Kurak vadiden sonra serin ve tazeleyici esintilerle yürüdüler. Umutlu ve yılmaz bir tavırla ilerlediler. “Bugün Moav topraklarından ve Ar Kenti'nden geçeceksin. Ammonlulara yaklaştığında onlara düşman gözüyle bakma, onları savaşa kışkırtma. Çünkü mülk edinmen için Ammonluların ülkesinden sana hiçbir toprak parçası vermeyeceğim. O ülkeyi mülk olarak Lut soyuna verdim.”1GS 241.1

İsrail halkı kısa sürede Amorluların ülkesine geldi. Bu güçlü ve savaşçı halk Ürdün'ü aşmış, Moavlılarla savaşmış ve onların topraklarının bir kısmını ele geçirmişti. Halkın Ürdün'e giden yolları doğrudan doğruya oradan geçiyordu. Musa Heşbon kralı Şihon'a dostça bir bildiri gönderdi: “İzin ver, ülkenden geçelim. Dosdoğru ana yoldan, sağa, sola sapmadan geçeceğiz. Yiyeceğimizi, içeceğimizi para karşılığında bize vereceksin. Yeter ki ülkenden geçelim. Seir'de yaşayan Esavoğulları ile Ar Kenti'nde yaşayan Moavlılar sınırlarından geçmemize izin verdiler. Şeria Irmağı'ndan geçip Tanrımız Rab'bin bize vereceği ülkeye gitmemize sen de izin ver.”1GS 241.2

Kral bu teklifi kesin bir dille reddetti. Amorluların bütün orduları işgalcilere karşı koymak için toplandı. Bu güçlü ordu İsraillilerin yüreğine dehşet salıyordu. Savaş sanatında düşmanlarının üstünlüğü vardı. İnsan gözüyle bakıldığında İsrail'in sonu çabuk gelecek gibi görünüyordu.1GS 241.3

Ne var ki Musa, bulut sütununa bakmaya devam etti. Tanrı'nın varlığı hala onlarla birlikteydi. Tanrı savaşa hazırlanmaları için ellerinden geleni yapmalarını söyledi. Düşmanları, İsraillileri alt edeceklerine mutlak gözüyle bakıyordu. Ne var ki bütün orduların önderi olan Rab İsrail'e şöyle dedi: “Haydi kalkın! Arnon Vadisi'nden geçin! İşte Heşbon Kralı Amorlu Sihon'u ve ülkesini elinize teslim ettim. Ona saldırın ve ülkesini mülk edinmeye başlayın. Bugünden başlayarak göğün altındaki uluslara korkunuzu, dehşetinizi salacağım. Haberinizi duyunca korkuyla titreyecekler.”1GS 241.4