Tanrı'nın Yoksullara Gösterdiği Merhamet

Her yedi yılda bir yoksullara özel bir kaynak ayrılırdı. Bu dönemde ekme ve biçme yapılmaz, bağlara bakılmazdı. Bu dönemde ürün de beklenmezdi. Ancak toprağın kendiliğinden verdiği ürünler yabancılara, yetimlere, dullara ve kır hayvanlarına karşılıksız olarak verilirdi (Çıkış 23:10,11; Levililer 25:5).1GS 301.1

Toprak ekildiği zaman bile halkın ihtiyaçlarını ancak giderebiliyorsa, ürün toplamadıkları yedinci yıllarda nasıl geçineceklerdi? Tanrı bu ihtiyacı kendisinin karşılayacağını vaat ediyordu: “Altıncı yıl size öyle bir bereket göndereceğim ki, toprak üç yıllık ürün verecek. Sekizinci yıl toprağınızı ekerken, dokuzuncu yıl ürün alıncaya kadar eski ürününüzü yiyeceksiniz” (Levililer 25:21,22).1GS 301.2

Sept yılı hem ülkeye hem de halka yarar sağlayacaktı. İşlenmeden nadasa bırakılan toprak daha sonra çok daha bol ürün verecekti. Halk tarla işlerinin baskısından kurtulmuş olacaktı. Böylece bedensel kuvvetlerini toplayacak, Rab'bin öğretişleri üzerinden derin düşünme fırsatı bulacaklardı.1GS 301.3

Sept yılında köleler serbest bırakılacaktı: “Onu özgür bırakırken, eli boş göndermeyin. Ona davarlarınızdan, tahılınızdan, şarabınızdan bol bol verin. Tanrınız Rab'bin sizi kutsadığı oranda ona vereceksiniz” (Tesniye 15:13,14).1GS 301.4

İşçinin ücreti zamanında ödenmeliydi: “Ücretini her gün, güneş batmadan ödeyeceksiniz. Yoksul olduğu için güvencesi odur. Yoksa sana karşı Rab'be haykırır ve sen de günah işlemiş sayılırsın” (Tesniye 24:15).1GS 301.5

Hizmetten kaçanlara ilişkin özel buyruklar da vardı: “Efendisinden kaçıp size sığınan köleyi efendisine teslim etmeyeceksiniz. Bırakın kendi seçeceği yerde, beğendiği bir kentte aranızda yaşasın. Ona baskı yapmayacaksınız” (Tesniye 23:15,16).1GS 301.6

Yedinci yıl yoksulların borçtan özgür kılınma yılıydı. İbraniler ihtiyaç içinde olan kardeşlerine faizsiz ödünç vermeliydiler. Yoksul adamdan faiz alınması açık bir şekilde yasaklanmıştı: “Bir kardeşin yoksullaşır, muhtaç duruma düşerse, ona yardım etmelisin. Aranızda kalan bir yabancı ya da konuk gibi yaşayacak. Ondan faiz ve kâr alma. Tanrın'dan kork ki, kardeşin yanında yaşamını sürdürebilsin. Ona faizle para vermeyeceksin. Ödünç verdiğin yiyecekten kâr almayacaksın” (Levililer 25:35-37). “Tanrınız Rab'bin size vereceği ülkenin herhangi bir kentinde yaşayan kardeşlerinizden biri yoksulsa, yüreğinizi katılaştırmayın, yoksul kardeşinize eli sıkı davranmayın. Tersine, eliniz açık olsun; gereksinimlerini karşılayacak kadar ona ödünç verin. ‘Yedinci yıl, borçları bağışlama yılı yakındır' diyerek yüreğinizde kötü düşünce barındırmaktan sakının. Öyle ki, yoksul kardeşinize karşı eli sıkı davranıp ona yardım etmekten kaçınmayasınız. Yoksul kardeşiniz sizden Rab'be yakınabilir, siz de günah işlemiş olursunuz. Ülkede her zaman yoksullar olacak. Bunun için, ülkenizde yaşayan kardeşlerinize, yoksullara, gereksinimi olanlara eli açık davranmanızı buyuruyorum. Tersine, eliniz açık olsun; gereksinimlerini karşılayacak kadar ona ödünç verin” (Tesniye 15:7-9,11,8).1GS 301.7

Kimse sept yılının kendisini yoksul bırakacağından korkmamalıydı. “Tanrınız Rab verdiği söz uyarınca sizi kutsayacak. Siz birçok ulusa ödünç vereceksiniz, ama siz ödünç almayacaksınız” (Tesniye 15:6).1GS 302.1