Bölüm 55: Tanrı Çocuk Samuel'i Çağırıyor

Bu bölüm 1.Samuel 1; 2:1-11'e dayanmaktadır.

Efrayim dağındaki Levili, Rab'bi seven ve O'ndan korkan zengin ve nüfuz sahibi bir adamdı. Bu adamın eşi Hanna, ateşli imana sahip tanrısal bir kadındı.1GS 324.1

Elkana'yla Hanna'nın evleri çocuk seslerinin sevinciyle dolmamıştı. Elkana bu yüzden ikinci bir evlilik yapmıştı. Ancak imansızlıkla atılan bu adım mutluluk getirmemişti. Gerçi ev halkı oğullara ve kızlara kavuşmuş, ama Tanrı'nın kutsal kurumunun sevinci ve güzelliği zedelenmiş, ailenin huzuru bozulmuştu.1GS 324.2

Yeni eş Peninna kıskanç ve dar kafalı bir kadındı. Kibirli ve arsız bir karakteri vardı. Hanna'nın umudu kırılmış, yaşam yorucu bir yük haline gelmişti. Ancak Hanna bütün bu sıkıntıyı şikayet etmeden yumuşak huylulukla karşıladı.1GS 324.3

Şilo'da Elkana'nın Levili hizmetlerine gerek yoktu. Ancak o ailesiyle birlikte tapınmaya ve kurban sunmaya giderdi. Tanrı'ya hizmetle bağlantılı olan kutsal bayramlarda bile evin üzerindeki lanet kırılmazdı. Şükran sunularını sunan aile geleneğe göre sevinçli şenliğe katılırdı. Elkana kendisine, çocuklarının annesine, oğullarına ve kızlarına birer pay yiyecek verirken Hanna'ya iki pay verirdi. Böylece, kendisine oğul verse de vermese de onu sevdiğini göstermiş olurdu. Bunun üzerine ikinci karısı kıskançlıkla davranır, Tanrı'nın kendisine daha çok lütfettiğini öne sürerek çocuksuz olduğu için Hanna'yla alay ederdi.1GS 324.4

Her yıl devam eden bu işkence Hanna için artık dayanılmaz bir hal almıştı. Hanna açıktan açığa ağlayarak bayramdan çekilirdi. Kocası onu boşuna teselli etmeye çalışırdı; “Hanna, neden ağlıyorsun, neden yemek yemiyorsun?” derdi, “Neden bu kadar üzgünsün? Ben senin için on oğuldan daha iyi değil miyim?”1GS 324.5

Hanna'nın ağzından hiçbir sitem çıkmadı. Hiçbir dünyasal arkadaşla paylaşamadığı yükünü Tanrı'ya götürdü. Tanrı'dan, O'nun uğruna eğitilecek bir armağan vermesi için O'na yalvardı. Bu isteği yerine gelirse, oğlunu doğumdan itibaren Tanrı'ya adayacaktı.1GS 324.6

Hanna tapınağın girişinde gönlü buruk acı acı ağlamaya başladı. O kötü zamanlarda tapınmanın böylesine çok zor rastlanırdı. Hanna'yı gözleyen başkahin Eli, onun şarapla sarhoş olduğunu sandı. Hanna'nın azarlanması gerektiğini düşünerek şöyle dedi: “Sarhoşlu- ğunu ne zamana dek sürdüreceksin? Artık şarabı bırak.”1GS 324.7

Hanna, “Ah, öyle değil efendim!” diye yanıtladı, “Ben yüreği acılarla dolu bir kadınım. Ne şarap içtim, ne de başka bir içki. Sadece yüreğimi Rab'be döküyordum. Cariyeni kötü bir kadın sanma. Yakarışımı şimdiye dek sürdürmemin nedeni çok kaygılı, üzüntülü olmamdır.”1GS 325.1

Başkahin derin bir şekilde etkilendi, çünkü Tanrı adamıydı, Hanna'yı kutsadı; “Öyleyse esenlikle git, İsrail'in Tanrısı dileğini yerine getirsin.”1GS 325.2