Kral Saul'a Başka Bir Şans Tanınıyor

Amaleklilerle ilgili görevi üstlenen Saul, hemen savaş ilan etti. İsrail'in erkekleri bu savaş çağrısına uyarak toplandılar. İsrailliler yenilginin onurundan pay almadıkları gibi düşman ganimetlerini de almayacaklardı. Savaşa katılmalarının tek nedeni Tanrı'nın sözünü dinlemekti. Tanrı bütün ulusların kendi egemenliğine meydan okuyan halkın sonunu görmelerini istiyordu.1GS 360.2

Saul Havila'dan Mısır'ın doğusundaki Şur'a dek Amalekliler'i yenilgiye uğrattı. Amalek Kralı Agag'ı sağ olarak yakaladı. Halkının tümünü de kılıçtan geçirdi. Ne var ki, Saul ile adamları Agag'ı ve en iyi koyunları, sığırları, besili buzağıları, kuzuları iyi olan ne varsa hepsini esirgediler. Bunları tümüyle yok etmek istemediler. Ancak değersiz ve zayıf ne varsa hepsini yok ettiler.1GS 360.3

Bu zafer Saul için en büyük tehlikeyi oluşturan gururun alevlenmesine neden oldu. Zaferli dönüşünün onurunu daha da yükseltmek isteyen Saul, çevresindeki ulusların geleneklerini taklit etti ve Agagın canını esirgedi. Halk da Rab'be kurban sunma bahanesiyle kendilerine en seçme hayvanlan ayırarak canlı bıraktılar.1GS 360.4

Saul'un Tanrı'nın isteğini küstahça reddetmesi, Rab'bin temsilcisi olmaya yaraşmadığını bir kez daha gösteriyordu. Saul ve ordusu zafer gösterisiyle dönerken Samuel'in evinde acı vardı. Rab'den bir bildiri almıştı: “Saul'u kral yaptığıma pişmanım. Beni izlemekten vazgeçti. Buyruklarımı yerine getirmedi.” Peygamber ağladı ve bütün gece yalvararak korkunç hükmün değişmesini diledi.1GS 360.5

Tanrı'nın pişmanlığı insanın tövbesine benzemez. İnsanın tövbesi düşünce değişikliğini içerir. Tanrı'nın pişmanlığı ise koşullarda ve ilişkilerde bir değişiklik olacağını gösterir. Kişi Tanrı'nın koşullarına uyarak O'nunla ilişkisini değiştirebilir, ya da kendi seçimiyle bu ilişkiden yoksun kalır. “Her nimet, her mükemmel armağan yukarıdan, kendisinde değişkenlik ya da döneklik gölgesi olmayan Işıklar Babası'ndan gelir (Yakup 1:17).1GS 360.6

Yüreği sancılı peygamber ertesi sabah kusur eden kralla görüşmek üzere yola çıktı. Samuel Saul'un tövbeyle Tanrı'ya kazanılabileceğini düşünüyordu. Ne var ki Saul, Samuel'le karşılaştığında yalan söyler: “Rab seni kutsasın! Ben Rab'bin buyruğunu yerine getirdim.”1GS 361.1

Samuel, “Öyleyse nedir kulağıma gelen bu koyun melemesi? Nedir bu duyduğum sığır böğürmesi?” diye sordu. Saul şöyle yanıtladı: “Halk bunları Amalekliler'den getirdi. Tanrın Rab'be kurban.sunmak üzere koyunların, sığırların en iyilerini esirgediler. Ama geri kalanları tümüyle yok ettik.” Saul kendisini korumak için kendi günahını halkın üzerine yıkmaya kalkıştı. Saul'un krallıktan reddedilişi zafer sarhoşluğu yaşayan İsrail ordusunun önünde gerçekleşmeliydi. Saul İsrail'in bu başarısızlığında Tanrı'yla özdeşleşmemişti. Peygamber, Saul'un isyanının somut kanıtlarını gördüğünde Saul'un İsrail'i günaha sürükleyeceğine yürekten inandı.1GS 361.2

Samuel, “Dur da bu gece Rab'bin bana neler söylediğini sana bildireyim” dedi. Saul, “Söyle” diye karşılık verdi. Samuel konuşmasını şöyle sürdürdü: “Kendini önemsiz saydığın halde, sen İsrail oymaklarının önderi olmadın mı? Rab seni İsrail'e kral meshetti. Rab seni bir göreve gönderip, ‘Git, o günahlı Amalekliler'i tümüyle yok et; hepsini ortadan kaldırıncaya dek onlarla savaş' dedi. Öyleyse neden Rab'bin sözüne kulak asmadın? Neden yağmalanan mallara saldırarak Rab'bin gözünde kötü olanı yaptın?”1GS 361.3

Saul, “Ama ben Rab'bin sözüne kulak verdim!” diye yanıtladı, “Rab'bin beni gönderdiği yere gittim. Amalekliler'i tümüyle yok ettim, Amalek Kralı Agag'ı da buraya getirdim. Ne var ki askerler, Gilgal'da Tanrın Rab'be kurban sunmak üzere yağmalanmış bazı malları, yok edilmeye adanmış en iyi koyunlarla sığırları aldılar.”1GS 361.4

Samuel şöyle karşılık verdi: “Rab kendi sözünün dinlenmesinden hoşlandığı kadar yakmalık sunulardan, kurbanlardan hoşlanır mı? İşte söz dinlemek kurbandan, sözü önemsemek de koçların yağlarından daha iyidir. Çünkü başkaldırma, falcılık kadar günahtır ve büyüklenme, putperestlik kadar kötüdür. Sen Rab'bin buyruğunu reddettiğin için, Rab de senin kral olmanı reddetti.” Bunun üzerine Saul, “Günah işledim! Evet, Rab'bin buyruğunu da, senin sözlerini de çiğ-nedim” dedi, “Halktan korktuğum için onların sözünü dinledim.” Dehşete kapılan Saul suçunu kabul etti, ama hala halkı suçluyordu.1GS 361.5

İsrail kralı günahından kederlendiği için değil cezadan korktuğu için Samuel'e ricada bulundu: Ama şimdi yalvarırım, günahımı bağışla ve benimle birlikte dön ki, Rab'be tapınayım.” Saul gerçekten tövbe etmiş olsaydı, günahını halkın önünde itiraf ederdi, ama onun başlıca kaygısı yetkisini ve halkın desteğini korumaktı. Bunun için Samuel'in saygınlığını arkasına almak istiyordu.1GS 362.1

Samuel, “Seninle dönmem” dedi, “Çünkü sen Rab'bin buyruğunu reddettin, Rab de İsrail Kralı olmanı reddetti!” Samuel dönüp gitmeye davranınca, Saul onun cüppesinin eteğini tuttu. Cüppe yırtıldı. Samuel, “Bugün Rab İsrail Krallığı'nı elinden aldı ve senden daha iyi birine verdi” dedi.1GS 362.2

Ancak bundan önce, sert ve korkutucu görünen bir adalet eylemi yerine getirilmeliydi. Samuel, Amalekli kralın önüne getirilmesini buyurdu. Suçlu ve acımasız kral Agag, ölüm tehlikesinin geçtiği umudunu taşıyarak güvenle geldi. Samuel, “Kılıcın kadınları nasıl çocuksuz bıraktıysa senin annen de kadınlar arasında çocuksuz bıra-kılacak” diyerek Agag'ı Gilgal'da Rab'bin önünde kılıçla parçaladı. Bundan sonra da Rama'ya döndü.1GS 362.3