Bölüm 64: Davut Kaçıyor

Bu bölüm 1.Samuel 18-22'ye dayanmaktadır.

Davut Golyat'ı öldürdükten sonra Saul onu yanına aldı ve babasının evine dönmesine izin vermedi. “Yonatan'ın yüreği Davut'a bağlandı. Yonatan onu canı gibi sevdi.” Yonatan ve Davut kardeş olarak birleşmek üzere bir antlaşma yaptılar. Yonatan, “üzerinden kaftanını çıkarıp zırhı, kılıcı, yayı ve kuşağıyla birlikte Davut'a verdi.” Ancak Davut bunu fırsat olarak kullanmak yerine kralın ev halkının sevgisini kazandığı gibi halkın sevgisini de kazanmaya özen gösterdi. Tanrı'nın bereketinin Davut'la birlikte olduğu belliydi.1GS 372.1

Saul Rab'den eğitim alan bir kişinin kendisiyle birlikte olması durumunda krallığının daha güvenli olacağını sezmişti. Davut'un varlığı, savaşa çıkan Saul için güvence olacaktı.1GS 372.2

Tanrı Davut'u Saul'a bağlamıştı. Davut'un saraydaki konumu ona işlerin nasıl yürüdüğüne ilişkin bilgi kazandıracağı gibi ulusun güvenini de kazanmasını sağlayacaktı. Davut, Saul'un düşmanlığıyla mücadele ederken Tanrı'ya bağımlılığı pekişecekti. Yonatan'ın dostluğu da Tanrı'nın sağlayışıydı. Böylece İsrail'in gelecekteki yöneticisi olarak Davut'un hayatta kalması sağlanacaktı.1GS 372.3

Saul ve Davut savaştan Filistinlilerle birlikte dönerken, İsrail'in bütün kentlerinden gelen kadınlar, tef ve çeşitli çalgılar çalarak, sevinçli ezgiler söyleyip oynayarak Kral Saul'u karşılamaya çıktılar. Bir yandan oynuyor, bir yandan da şu ezgiyi söylüyorlardı: “Saul binlercesini öldürdü, Davut'sa on binlercesini.” Kral Davut'un kendinden üstün görülmesine öfkelendi. Kıskançlığını bastırmak yerine, “Davut'a on binlercesini, banaysa ancak binlercesini verdiler. Artık kral olmaktan başka onun ne eksiği kaldı ki?” diye düşündü.1GS 372.4

Saul'un insanların onayına dayanan sevgisi onun eylemlerini ve düşüncelerini kontrol ediyordu. Doğruluk ve yanlışlık standardı insanların alkışıydı. Saul insanların beğenisini hırsla arzuluyordu. Davut'un halkın sevgisini kazandığı ve tahta geçeceği düşüncesi kralın zihnini meşgul ediyordu.1GS 372.5