Bölüm 71: Davut'un Zina Günahı ve Tövbe Etmesi

Bu bölüm 2.Samuel 11;12'ye dayanmaktadır.

Kutsal Kitap insanları pek az metheder. İnsanların sahip olduğu bütün iyi nitelikler Tanrı'nın armağanıdır. İyi eylemleri Mesih'te Tanrı'nın lütfuna dayanır. İnsanlar sadece Tanrı'nın elinde birer araçtır. Kutsal Kitap tarihinin bütün dersleri insanları övmenin yanlışlığını gözler önüne serer. Tümüyle Tanrıya bağımlı olduğunu gözden kaçıran kişinin düşeceği kesindir. Kutsal Kitap insan gücüne dayanmak yerine Tanrı'nın gücüne dayanmayı teşvik eder.1GS 410.1

Kendini yüceltme ruhu Davut'un düşüşüne yol açtı. Davut da, yağcılığa, güç ve lüks tutkusuna karşı bağışık değildi. Doğulu yöneticilerin törelerinde, kulları mahkum eden suçlar kralı mahkum etmezdi; onun dokunulmazlığı vardı. Bu gerçek Davut'un günahının kötülüğünü artırmaktadır. Davut kendi bilgeliğine ve gücüne güvenmeye başlamıştı.1GS 410.2

Şeytan insanı Tanrı'dan ayırmayı başardıktan sonra içindeki benliğe ait kirli arzuları uyandıracaktır. Düşmanın etkinliği ilk başta ani ve ürkütücü görünmez. Önce küçük özveriler başlar; kişi Tanrfya tüm varlığıyla bağımlı olduğunu unutup dünyasal uygulamalarla meşgul olur.1GS 410.3

Davut Kudüs'e döndü. Aramlılar haraca bağlanmıştı; Ammonluların ise tümüyle yenilecekleri kesindi. Davut zaferin meyvelerini tadıyor ve sarayın saygınlığını yaşıyordu. Ayartıcı bu ortamı fırsat bilerek kralın zihnine girdi. Kendine güvenmenin rahatlığını yaşayan Davut, Şeytan'a teslim olarak ruhunu suçla lekeledi. Gökler tarafından atanan, Tanrı tarafından yasayı yürütmek amacıyla seçilen kral, bu yasayı kendisi çiğnedi. Kötülük yapanların yüreğine korku salması gereken kişi, kendi eylemiyle onların ellerine su döktü.1GS 410.4

Suçlu ve tövbesi olan Davut, gökten yönlendiriş istemek yerine kendisini günaha sokan tehlikelerden korunmaya çalıştı. Güzelliği krala tuzak olan Bat-şeva, Hititli Uriya'nın karısıydı. Uriya Davut'un en cesur ve sadık askerlerinden biriydi. Tanrı'nın yasası zina yapanları ölüm cezasına çarptırıyordu. Askerin gururlu ruhuna sahip olan Uriya, üzerine düşen bu utancı kaldırmak için kralın canını alabilir ve ulusu isyana sürükleyebilirdi.1GS 410.5

Davut suçunu gizlemek için her türlü gayreti gösterdi. Kendi- sini Şeytan'ın eline teslim etmişti; çevresinde tehlike ve ölümden de acı olacak bir onursuzluk vardı. Tek bir kaçış yolu vardı zinaya cinayeti eklemek. Uriya savaşta düşman eliyle ölürse, bunun sorumluluğu krala bağlanamazdı. Bat-şeva da Davut'un karısı olurdu. Böylece kuşkular kraldan uzaklaşır ve saygınlığına gölge düşmemiş olurdu.1GS 410.6

Kral Yoav'a şöyle dedi; “Uriya'yı savaşın en şiddetli olduğu cepheye yerleştir ve yanından çekil ki, vurulup ölsün.” Zaten bir cinayetin suç yükünü taşıyan Yoav, kralın buyruklarına uymakta gecik-medi. Uriya Ammonluların kılıcıyla düştü.1GS 411.1