Bölüm 15: İshak'm Evliliği: Kutsal Kitap'taki En Mutlu Örnek

Bu bölüm Yaratılış 24'e dayanmaktadır.

İbrahim artık çok yaşlanmıştı; ama yapınası gereken bir şey daha vardı. İshak Tanrı'nın yasasını kendisinden miras alacak ve seçilmiş halkın babası olacaktı. Ancak henüz evlenmemişti.1GS 87.1

Kenanlılar putperestliğe dalmışlardı. Bu nedenle Tanrı, onlarla kendi halkı arasında evlilik bağı kurulmasını yasaklamıştı. Böyle evliliklerin insanları imandan saptıracağını biliyordu. İshak'ın yumuşak ve boyun eğmeye yatkın bir karakteri vardı. Tanrı'dan korkmayan birisiyle birleşseydi, uyumlu olmak uğruna tanrısal ilkelerden ödün vermesi gerekecekti. İbrahim'in zihninde, oğlu için bir eş seçmek büyük önem taşıyordu. Oğlunu, Tanrı'dan uzaklaştırmayacak bir kadınla evlendirmeyi arzuluyordu.1GS 87.2

Eski zamanlarda, evlilikle ilgili ön görüşmeler tarafların ana babaları tarafından yapılırdı. Tanrıya tapınanlar arasında da aynı gelenek geçerliydi. Kimseden sevmedikleri kişilerle evlenmesi beklenmiyordu, ama gençler Tanrı'dan korkan ana babalarının düşüncelerine göre hareket ediyorlardı. Bunun tersini yapmak ana babalara saygı-sızlık etmek ve suç işlemek anlamına gelirdi.1GS 87.3

Babasına güvenen İshak da bu konuyu ona bıraktı, Tanrı'nın da yaptığı seçimde kendisine yön vereceğine inanıyordu. İbrahim'in aklına Mezopotamya'da bulunan babasının akrabaları geldi. Putperestlikten tam anlamıyla özgür olmasalar da gerçek Tanrı bilgisine sahiptiler. İshak onlara gitmemeliydi, ama onların arasında evini bı-rakıp İshak'a bağlanacak ve yaşayan Tanrıya gönül verecek bir kişi bulunabilirdi.1GS 87.4

İbrahim bu durumu “evindeki en yaşlı ve her şeyden sorumlu hizmetkârına” açıkladı. Hizmetkarın İshak için Kenanlılar'dan bir kız bulmaması için ona yemin ettirdi. Mezopotomya'daki Nahor'un ailesinden bir kız seçecekti. Eğer aileden bir kız bulunamazsa, hizmetkar bu yeminden özgür olacaktı. İbrahim, hizmetkarın yolculuğunu Tanrı'nın kutsayacağına dair ona güvence verdi; “Beni baba ocağından, doğduğum ülkeden getiren, ‘Bu toprakları senin soyuna vereceğim' diyerek ant içen göklerin Tanrısı Rab senin önünden meleğini gönderecek. Böylece oradan oğluma bir kız alabileceksin.”1GS 87.5

Haberci gecikmeden yola çıktı. Kendi yanına on deve ve akrabalar için armağanlar alarak Şam'ın ilerisine, Doğu'daki büyük ırmağın kıyısındaki düzlüklere doğru uzun bir yolculuğa koyuldu.1GS 88.1

Harana, Nahor kentine varınca kadınların su çekmek için geldiği pınarın yanı başındaki duvarlarda durdu. Kafasında kaygılar vardı. Çünkü yapacağı seçim, yalnız efendisinin ev halkını değil, gelecek kuşakları da etkileyecekti. Tanrı'nın, meleğini göndereceğini hatırladığı için O'ndan kendisine yön vermesini diledi. Efendisinin evinde süreğen nezakete ve konukseverliğe alışkındı; şimdi de Tanrı'nın seçtiği kızın, böyle bir nezaket eylemiyle belli olmasını diledi.1GS 88.2

Duası sona ermeden yanıt geldi. Kuyudaki kadınlardan biri, nazik davranışlarıyla hizmetkarın dikkatini çekti. Kuyudan dönen kızın yanına giderek omzundaki testiden kendisine su vermesini istedi. Kız nazik bir cevap vererek develeri de sulamayı teklif etti.1GS 88.3

Böylece beklenen işaret verildi. Kız çok güzeldi; nezaketi yumuşak yüreğini, etkin ve enerjiyle dolu doğasını açığa vuruyordu. O ana kadar Tanrı, İbrahim'in hizmetkarını yönlendirmiş ve onunla birlikte olmuştu. Kızın ana babasını sorduğunda, İbrahim'in yeğeni Betuel'in kızı olduğunu öğrendi. “Adam yere eğilip Rab'be tapındı.”1GS 88.4

Hizmetkar, İbrahim'le bağlantısını açıkladı. Eve dönen kız olanları anlattı. Erkek kardeşi Lavan hızla koşarak hizmetkarı eve çağırdı.1GS 88.5

Eliezer görevini ve pınar başındaki duasını anlatmadan ağzına yemek koymadı. Sonra da şöyle dedi: “Şimdi efendime iyilik ve bağlılık mı göstereceksiniz, yoksa olmaz mı diyeceksiniz, bana bildirin. Öyle ki, ben de ne yapacağıma karar vereyim.” Kendisine şöyle yanıt verildi: “Bu Rab'bin işi” diye karşılık verdiler, “Biz sana ne iyi, ne kötü diyebiliriz. İşte Rebeka burada. Al götür. Rab'bin buyurduğu gibi efendinin oğluna karı olsun.”1GS 88.6