Yahuda'nın Ricası

Sıkıntıyla dolu olan Yahuda, yöneticiye yaklaştı. Yusufu kaybeden babasının kederini ve bu yüzden Benyamin'i bırakmak istemediğini anlattı. Yakup'un çok sevdiği Rahel'den kalan tek oğlu Benyamin'di. “Efendim, şimdi babam kulunun yanına döndüğümde çocuk yanımızda olmazsa, babam onu görmeyince ölür. Çünkü onu yaşama bağlayan bu oğludur. Biz kulların da acı içinde babamızın ak saçlı başını mezara indiririz. Ben kulun bu çocuğa kefil oldum. Babama, ‘Onu sana geri getirmezsem, ömrümce kendimi sana karşı suçlu sayarım’ dedim. Lütfen şimdi çocuğun yerine beni kölen kabul et. Çocuk kardeşleriyle birlikte geri dönsün. O yanımda olmadan babamın yanına nasıl dönerim? Babamın başına gelecek kötülüğe dayanamam.”1GS 124.8

Yusuf artık tatmin olmuştu. Ağabeylerinde gerçek tövbenin meyvelerini görüyordu. Herkesin odadan çıkmasını buyurdu. Yusuf kardeşlerine, “Ben Yusuf'um!” dedi, “Babam yaşıyor mu?”1GS 125.1