Özgürlük Zamanı Geliyor!
“Aradan yıllar geçti, bu arada Mısır Kralı öldü. İsrailliler hâlâ kölelik altında inliyor, feryat ediyorlardı. Sonunda yakarışları Tanrı'ya erişti. Tanrı iniltilerini duydu. İbrahim, İshak ve Yakup'la yaptığı antlaşmayı anımsadı.” Kurtuluş zamanı yaklaşmıştı.1GS 138.4
Tanrı'nın tasarısı insan gururunu kıracak bir şekilde yerine geldi. Kurtarıcı, elindeki değnekle mütevazı bir çoban gibi gelecek, ama Tanrı bu değneği O'nun gücünün simgesi yapacaktı.1GS 138.5
Bir gün, ‘Tanrı'nın dağı’ Horev'de sürülerini güden Musa, yanan ama tükenmeyen bir çalı gördü. Çalıya yaklaştığı anda ateşin içinden adının çağrıldığını duydu. Titreyen dudaklarla, “Buradayım!” dedi. Ses Musa'ya, saygısız bir şekilde davranmamasını söyledi: “Fazla yaklaşma” dedi, “Çarıklarını çıkar. Çünkü durduğun yer kutsal topraktır. Ben babanın, İbrahim'in, İshak'ın, Yakup'un Tanrısı'yım.” Musa yüzünü kapadı, çünkü Tanrı'ya bakmaya korkuyordu.1GS 138.6
Musa Tanrı'nın önünde korkuyla beklerken sözler gelmeye devam etti: “Halkımın Mısır'da çektiği sıkıntıyı çok iyi biliyorum” dedi, “Angaryacılar yüzünden ettikleri feryadı duydum. Acılarını biliyorum. Bu yüzden aşağıya indim. Onları Mısırlılar'ın elinden kurtaracağım, o ülkeden çıkarıp geniş ve verimli topraklara, süt ve bal ülkesine, Kenanlılar'ın, Hititler'in, Amorlular'ın, Perizliler'in, Hivliler'in, Yevuslular'ın topraklarına götüreceğim. İsraillilerin feryadı bana erişti. Mısırlıların onlara yapmakta olduğu baskıyı görüyorum. Gel, halkım İsrail'i Mısır'dan çıkarmak için seni Firavun'a göndereyim.”1GS 139.1
Şaşıran ve korkan Musa geri çekildi: “Ben kimim ki Firavun'a gidip İsraillileri Mısır'dan çıkarayım?” diye karşılık verdi.1GS 139.2
Musa, halkının körlüğünü, cahilliğini ve inançsızlığını düşündü. Birçoğu Tanrı bilgisinden yoksundu. Musa şöyle karşılık verdi: “İsraillilere gidip, ‘Beni size atalarınızın Tanrısı gönderdi’ dersem, ‘Adı nedir?’ diye sorabilirler. 0 zaman ne diyeyim?” Tanrı, “Ben Ben'im” dedi, “İsraillilere de ki: ‘Beni size Ben Ben'im diyen gönderdi.'”1GS 139.3
Musa öncelikle tutsaklıklarından dolayı kederli olan İsrail'in ihtiyarlarını topladı. Onlara Tanrı'nın bildirisini iletti. Ondan sonra da krala gidip şöyle demesi gerekiyordu: “İbraniler'in Tanrısı Yahve bizimle görüştü. Şimdi izin ver, Tanrımız Yahve'ye kurban kesmek için çölde üç gün yol alalım.”1GS 139.4
Musa, Firavun'un bu ricaya kulak asmayacağına dair uyarıldı. Ancak cesaretini yitirmemeliydi, çünkü Rab gücünü gösterecekti; “Elimi uzatacak ve aralarında şaşılası işler yaparak Mısır'ı cezalan-dıracağım. O zaman sizi salıverecek.”1GS 139.5
Rab şöyle duyurdu: “Halkımın Mısırlıların gözünde lütuf bulmasını sağlayacağım. Gittiğinizde eli boş gitmeyeceksiniz. Her kadın Mısırlı komşusundan ya da konuğundan altın ve gümüş takılar, giy-siler isteyecek. Oğullarınızı, kızlarınızı bunlarla süsleyeceksiniz. Mısırlılar, İsraillileri haksızca çalıştırarak onların sırtından zenginleşmişlerdi. Dolayısıyla İsraillilerin, yılların emeğinin karşılığını bu şekilde almaları uygundu. Tanrı onlara Mısırlıların gözünde lütuf verecekti. Başka bir deyişle, Mısırlılar, İsraillilerin istediklerini vereceklerdi.1GS 139.6
Musa, Tanrı'nın kendisini gönderdiğine ilişkin nasıl bir kanıt gösterecekti? “Ya bana inanmazlarsa?” dedi, “Sözümü dinlemez, ‘Rab sana görünmedi’ derlerse, ne olacak?” Rab, “Elinde ne var?” diye sordu. Musa, “Değnek” diye yanıtladı. Rab, “Onu yere at” dedi. Musa değneğini yere atınca, değnek yılan oldu. Musa yılandan kaçtı. Rab, “Elini uzat, kuyruğundan tut” dedi. Musa elini uzatıp kuyruğunu tutunca yılan yine değnek oldu. Rab, “Bunu yap ki, ataları İbrahim'in, İshak'ın, Yakup'un Tanrısı Rab'bin sana göründüğüne inansınlar” dedi. Sonra, “Elini koynuna koy” dedi. Musa elini koynuna koydu. Çıkardığı zaman eli bir deri hastalığına yakalanmış, kar gibi bembeyaz olmuştu. Rab, “Elini yine koynuna koy” dedi. Musa elini yine koynuna koydu. Çıkardığı zaman eli eski haline dönmüştü. Bu belirtileri gören halk da Firavun da, Mısır kralından daha üstün birinin varolduğunu görecekti.1GS 139.7