Ang Pagpangahulog sa mga Bitoon Usa ka Timaan
Sa 1833, duha ka tuig tapus si Miller magsugod sa pagpahibalo sa kadaghanan sa mga kamatuoran sa haduol nga paganhi ni Kristo, ang ulahi nga tolo ka timaan nagpakita nga gisaad sa Manluluwas ingon nga ilhanan sa Iyang ikaduhang paganhi. “Ang mga bitoon mangahulog gikan sa langit.” Ug si Juan sa Bugna nag-asoy, samtang nagatan-aw sa pananawon nga maga-una sa adlaw sa Ginoo, “Ang mga bitoon sa langit mahulog sa yuta, sama sa igera nga nagyabyab sa iyang linghod nga igos, kon pagauyogon sa makusog nga hangin.”ADA 253.1
Kining tagnaa nakadawat sa mahayag ug makahinuklog nga pagkatuman sa dakung ulan sa mga mete-oros sa Nobiembre 13, 1833. Ang labing halapad ug kahibulongan pagpasundayag sa nangahulog nga mga bitoon nga mao pay pagkasulat sukad masukad. “Ang tibook nga kalangitan sa ibabao sa Estados Unidos sa daghang takna diha sa kalayo nga nagubot. Wa¬la pay langitnon hitabo nga makatingala nga nahitabo ning nasura, sukad sa iyang pagkatukod. Ang maong hitabo ginatan-aw sa ingon niini uban ang kahimout sa pagdayeg sa usa ka klase sa katilingban, ug sa laing pundok gikalisang.” “Ang iyang pagkahalangdon ug makalilisang nga katahum sa gihapon nagapabilin sa daghang mga panumduman . . . . Wala pa gayuy ulan nga nahulog ingon nianang kabaga kay sa pagpangahulog sa mga mete-oros sa yuta; silangan, kasadpan, amihanan, ug habagatan, sama ang tanan. Sa usa ka pulong, ang tibuok nga langit sama sa nagalihok . . . Ang pagpakita, sumala sa ginasaysay sa mantalaan ni Profesor Siliman, nakita sa tibuok Norte America. “Gikan sa ika duha ang takna hangtud sa pagkahayag sa adlaw, hingpit gavud ang kalinaw sa langit ug walay panganod, usa ka walay paghunong nga pangahulog sa nagasidlak nga ingon sa brillante makita sa bug-os nga langit.”ADA 253.2
“Walay pulong, sa pagkatinuod, nga makahimo sa pagsaysay sa katahum nianang daku kaayong pagpasundayag; . . ang usa nga wala makakita kaniya dili makahimog hingpit nga pagila sa iyang himaya. Ingon ug ang tibuok nga mga kabitoonan sa langit nagatipon sa usa ka dapit haduol sa udtohan, nga sa kanunay nagakilab, sama sa kakusog sa kilat, sa tanang bahin sa kinatakdoan sa langit; apan sila wala gayud mahurot — mga linibo sa madali nagsunod sa nahulogan, ingon nga daw gipaangay sa maong higayon.” “Dili mahimo ang pagtan-aw sa matuod nga hulagway sa kahoy nga igera kon ang iyang mga igos ginayabyab sa makusog nga hangin.”ADA 254.1
Busa gipakita ang katapusang mga timaan sa Iyang pag¬balik, mahitungud sa gisulti ni Jesus sa Iyang mga tinon-an, “Kon makita na ninyo kining mga butanga, hibaloi nga siya haduol, bisan sa mga pultahan.”ADA 254.2
Sa tapus niining mga timaana, si Juan nakakita, sa mosunod nga hitabu nga umalabut, ang langit nagahinhin ingon sa usa ka linukot nga basahon, samtang ang yuta nagakurog, ang mga bukid ug mga pulo nabalhin sa ilang mga dapit, ug ang mga dautan sa kalisang nagapangita sa pagkagiw gikan sa nawong sa Anak sa Tawo.ADA 254.3
Kadaghanan sa mga nakasaksi sa pagpangahulog sa mga bitoon, nagtan-aw niini nga usa ka pahibalo sa umalabut nga hukom, — “ang usa ka makalilisang nga landong, ang matuod nga maguuna, ang maloloy-ong timaan, nianang daku ug makalili¬sang adlaw.” Sa ingon niana ang panumduman sa mga kata¬wohan nadala sa kamatuoran sa tagna ug daghan ang nadala sa pagbantay sa pahibalo sa ikaduhang paganhi.ADA 255.1