Ako Moanhi Pag-usab
Ang atong Ginoo sa Iyang kaugalingon mao ang nagsaad sa Iyang mga tinon-an, “Kon Ako makaadto na ug makaandam ug puloy-anan alang kaninyo, moanhi ako pag-usab, ug panadon ko kamo kanban nako.” Ang maloloy-ong Manluluwas nga nagpalandong sa pagkamamingawon ug kasubo sa Iyang mga sumosunod, nagpadala sa Iyang mga manolonda sa paglipay kanila uban ang pagsalig nga Siya moanhi pag-usab, ingon sa Iyang pagsaka sa langit.ADA 258.1
Samtang ang mga tinon-an nanagtutuk sa itaas sa katapusang pagtan-aw Kaniya nga ilang hinigugma, ilang atensiyon nadakup sa mga pulong, “Mga lalake nga Galileanhon ngano nga nanagtutuk kamo sa langit? Kining Jesus nga gibayao gikan kaninyo ngadto sa langit, mao man usab ang Tyang pagbalik, ingon sa inyong hikit-an nga misaka sa langit.” Ang paglaum nainit sa panumduman sa balita sa manolonda. Ang mga tinonan “namauli sa Jerusalem nga puno sa dakung kalipay, ug kanunay sa simbahan, nga nagdayeg ug nag-ampo sa Dios.” Sila wala maglipay tungud kay si Jesus nahamulag kanila, ug nahibilin sila sa pakigbugno batok sa mga pagsulay ug mga panulay sa kalibutan, kondili tungud sa pasalig sa manolonda nga Siya mobalik pag-usab.ADA 258.2
Ang pagmantala sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo magamao karon sa gihimo sa mga manolonda sa mga magbalantay sa karnero didto sa Betlehem, ingon nga maayong balita sa dakung kalipay. Sila nga nahagugma gayud sa Manluluwas dili makapugong kondili makadayeg sa kalipay sa pahibalo nga natukod sa pulong sa Dios, nga Siya diin ang ilang paglaum sa walay katapusang kinabuhi ginabutang, mobalik pag-usab, dili na aron tamayon, pakaulawan, ug isalikway ingon sa una Niyang paganhi, kondili sa gahum ug himaya, sa pagtubos sa Iyang mga katawohan. Kadtong mga wala magahigugma sa Manluluwas, mao ang nagahandum nga Siya dili mobalik, ug wala nay laing katapusan kamatuoran nga ang iglesia nagbulag gikan sa Dios kay sa kasuko ug pagdumot nga nahimo niini nga mensahe nga gikan sa langit.ADA 258.3
Sa tanan nga dagkung lihok sa tinuhoan sukad sa mga ad¬law sa mga apostoles, walay usa nga labing gawas gikan sa tawohanong kasaypanan ug sa bitik ni Satanas kay sa lihok sa panahon sa ting-adlaw ug ting-ani sa 1844. Sa pagsinggit “Ang Bana miabut; lakaw kamo ug sugata Siya,” ang nanaghulat “namangon ug gidagkutan ang ilang mga lamparahan,” sila nagtoon sa pulong sa Dios uban sa kadasig ug tinguha nga wala pa mahibaloi kaniadto. Adunay miuban niining balitaa usa ka makapadasig nga gahum nga nakatandog sa kalag. Wala na gayuy pagduhaduha, walay kalibog.ADA 259.1
Sama sa dakung baha nga ang lihok nagsilhig sa tibook nga yuta. Gikan sa siyudad ngadto sa usa gikan sa barrio ngadto sa usa ka barrio, ug sa hilit nga nasud midangat kini, hangtud ang mga katawohan sa Dios nga nanaghulat nahagmata gayud. Ang pagkapanatiko nawala sa atubangan niini nga pagmantala sama sa tun-og sa kabuntagon sa dili pa mosubang ang adlaw. Ang mga tomotoo nakakita nga ang ilang pagduhaduha ug ang kalibug nakuha, ug ang paglaum ug ang kaisug mao ang ni dilaab sa ilang mga kasingkasing.ADA 259.2
Ang bulohaton naluwas gikan niadtong mga kalisdanan nga sa gihapon nagapahayag kon adunay tawohanong pag-agda sa walay pagpugong nga gahum sa pulong ug Espiritu sa Dios. Kini sama sa kinaiya nianang panahon sa pagpaubos ug pagbalik ngadto sa Ginoo, nga sa taliwala sa unang Israel nagsunod sa balita sa pagbadlong gikan sa Iyang mga sulogoon. Kini nagadala sa kinaiyahan nga nagtimaan sa buhat sa Dios sa tagsa ka panahon. Adunay diotay lamang malimbungong kalipay, apan labing maayo ang pagsusi sa kasingkasing, sa pagkompisal sa mga sala, pagbiya sa kalibutan. Ang pag-andam sa pagsugat sa Ginoo mao ang lulan sa mga masulob-ong espiritu. Aduna kanunay pag-ampo, sa pagtugyan gayud sa kaugalingon sa Dios.ADA 259.3
Nianang panahona dihay pagtoo nga nagadala ug tubag sa mga pag-ampo,—ang pagtoo nga may pagtahod sa katumbasan sa balus. Sama sa mga tinulo nga talisik sa ulan sa ibabao sa mamala nga yuta, ang Espiritu sa grasya mokunsad sa ibabao sa mga matuod nga nagapangita. Sila nga nagapaabut sa madaling pagtindog sa pag-atubang nawong ug nawong sa ilang Manunubos, nagbati sa mahinoklogon nga kalipay nga dili ikag asoy. Ang mahumokon ug madaugon gahum sa Espiritu Santo nagtunaw sa kasingkasing, samtang ang Iyang panalangin igahatag sa madagaya sa mga matinumanon, matinuhoong mga tawo.ADA 259.4
Samtang ang panahon nagakaduol sa pagbalik sa Manluluwas, ang mga tomotoo nagtoon sa sambingay sa napulo ka mga ulay (Mateo 25:1-13), nga nanagdala sa ilang mga lamparahan ug nagpanlakaw sa tungang gabii ug may nagsinggit, “Ania karon ang bana naga-anhi; sugata ninyo siya.” Tungud sa ka makanunayon ning pagtawaga, ang lihok ning panahona gitawag nga “pagsinggit sa tungang gabii.”ADA 260.1
Uban sa dili ikag-asoy nga tinguha niadtong nanagdawat sa mensahe nagbantay alang sa pagbalik sa ilang Manluluwas. Ang panahon nga ilang gipaabut sa pagsugat Kaniya haduol na. Sila nagduol ning taknaa sa malinawong kahinuklog. Sila nagpahulay sa mga matam-is nga pagkigsulti sa Ginoo, ang saad sa pakigdaet nga maila sa mamahayag nga kaugmaon.ADA 260.2
Walay usa nga nakaagi ning paglaum ug pagsalig nga mahikalimot nianang mahal nga takna sa paghulat. Kay sa pila ka semana sa wala pa moabut ang panahon, ang mga bulohaton nga kalibutanon gipamiyaan. Ang matinumanong mga tomotoo sa mabinantayon nagsusi sa tagsatagsa ka hunahuna ug pagbati sa ilang mga kasingkasing sama nga sila anaa sa ilang kahimtang sa kamatayon nga sa pila na lamang ka takna pagapiyongon ang ilang mga mata sa yutan-on nga talan-awon. Ang tanan nagbati sa pagkinahanglan sa walay katapusang kahayag nga andam na sa pagsugat sa Manluluwas; ang ilang maputi nga panapton mao ang kaputli sa kalag, — mga kinaiya nga nahugasan sa sala tungud sa maluwason dugo ni Kristo.ADA 260.3
Hinaut unta nga aduna gihapon sa mga tawo sa Dios ang sama nga espiritu sa pagsusi sa kasingkasing, ang sama nga pa- ningkamot ug kalig-on sa pagtoo. Kun sila nagpadayon sa pagpaubos sa ilang kaugalingon sa atubangan sa Dios, ug nagpataas sa ilang pag-ampo sa lingkoranan sa kalooy, sila anaa unta sa kahimtang sa mga bulahang eksperiensia labi kay sa ila na karon nga nabatonan. Aduna lamang diotay pag-ampo, diotay nga pagbati sa sala, ug ang ilang kakulang sa bulling pagtoo, nagabilin sa daghan sa kawala sa mahal nga grasya nga gitagna sa ilang Manunubos.ADA 260.4
Ang Dios nagtudlo sa pagsulay sa Iyang mga tawo. Ang iyang mga kamot nagtabon sa mga sayop sa pag-isip sa matagnaon nga panahon. Ang mga Adventista wala makakita sa sayop nianang panahona ni makita sa labing maalam nilang mga kaaway.ADA 261.1
Ang panahon sa pagpaabut miagi na, ug si Kristo wala magpakita aron sa pagluwas sa Iyang mga tawo. Sila nga matinumanon sa pagtoo ug sa paghigugma nagpaabut sa ilang Manluluwas, nakaagi sa mapait nga kabawo. Bisan pa ang tinguha sa Dios matuman. Siya nagsulay sa mga kasingkasing niadtong nagpaila sa paghulat sa Iyang pagbalik. May daghan sa taliwala nila nga nangasibot sa walay laing hataas nga tuyo kay sa kahadlok. Ang ilang pagsunod sa pagtoo wala makausab sa ilang mga kasingkasing o sa ilang mga kinabuhi. Sa pag-abut na sa gihunahuna nga panahon nga moabut, kining mga tawohana nagpadayag nga nawad-an sa paglaum: dili sila magtoo nga mobalik si Kristo. Sila mao ang una nga nanagbiaybiay sa pagkasubo sa matuod nga mga tomotoo.ADA 261.2