Ang Pagkawala sa Paglaum
SA mabinantayon ug sa mahinuklogon sila nga nagdawat sa balita miabut sa panahon nga ilang gilauman sa pagsugat sa ilang Ginoo. Sa kada buntag gibati nila nga ang nahauna nilang katungdanan mao ang pagpangita sa kamatuoran sa ilang pagdawat sa Dios. Ang pagpasalig sa pagpahamuot sa Manluluwas mao ang labing kinahanglanon kanila kay sa ilang matag-adlaw nga pagkaon; ug kon ang dag-um mangitngit sa ilang panumduman, dili sila mopahuway hangtud nga kana mawala. Samtang nagbati sila sa pamatuod sa pasaylo sa grasya, sila naghandum sa pagtan-aw Kaniya nga gihigugma sa ilang mga kalag.ADA 262.1
Apan sila nahatudlo sa pagkawala sa paglaum. Ang panahon sa pagpaabut alang sa kaluwasan sa Iyang mga katawohan miagi, ug si Kristo wala magpakita. Uban sa dili matarog nga pasalig sila nagpaabut sa unahan sa Iyang pagbalik, ug karon sila nagbati ingon kang Maria, nga sa iyang pagduaw sa lubnganan sa Manluluwas ug nakita niya nga walay sulod, siya misinggit uban sa paghilak, “Gikuha nila ang akong Ginoo, ug wala ako mahibalo kon hain nila Siya ibutang.”ADA 262.2
Ang pagbati sa kahadlok, ang kahadlok nga tingali matuod ang balita, sa pila ka panahon nagpugong sa dili matinuhoon nga kalibutan. Sa tapus moagi ang panahon, kini wala dayon mawala; sa sinugdan daw dili na sila makapadasig sa mga ma- nga ihatag sa kalibutan, nga wala unta ikahatag kon nasabut sulob-on; apan ingon nga walay timaan sa Dios nga kaligutgut nga makita, sila hiuli-an gikan sa ilang kahadlok, ug nagdawat sa ilang pagsudya ug pagtamay.ADA 262.3
Si Jesus ug ang tanang mga langitnon nga manolonda nagalantaw nga may paghigugma ug kalooy sa mga gisulayan ug matinumanon apan nawad-an sa paglaum. Kon ang tabil nga nabulag sa makita ug sa dili makita nga kalibutan matukyas. makita ang mga manolonda nga nagpaduol niining malig-on nga mga kalag, ug magasagang kanila gikan sa binagiban ni Satanas.ADA 263.1
Daghan niadtong nagapakatomotoo sa madali nga pagbalik sa Ginoo, nagsikway sa ilang pagtoo. Ang uban nga may daku gavud nga pagsalig nasamad sa halawom sa ilang mga garbo nga nagbati sila nga bunt mokalagyo gikan sa kalibutan. Sama kang Jonas gibasol nila ang Dios, ug nagpili sa kamatayon nga baylo sa kinabuhi. Kadtong mga nagbutang sa ilang pagtoo sa mga hunahuna sa uban, ug dili sa pulong sa Dios, karon naandam sa pag-usab sa ilang mga hunahuna. Ang mga mayubiton nagdaug sa mga maluya ug ang talawan sa ilang pundok, ug ang tanan nagtingub sa pag-ingon nga wala nay kahadlokan kon palaabuton pa. Ang panahon milabay, ang Ginoo wala mag-abut, ug ang kalibutan mopabilin nga mao gihapon sa libo ka mga tuig.ADA 263.2
Ang makugihon, maminatud-on nga mga tomotoo nagbiya sa tanan tungud kang Kristo, ug nakaambit sa Iyang pagtambong nga wala pa mahitabo kay sa una. Sumala sa ilang gitohoan, gihatag nila ang katapusang pahibalo sa kalibutan; ug nagpaabut sa dili madugay nga pagadawaton sa katilingban sa ilang langitnong Agalon ug sa mga langitnong manolonda. nagbulag sila sa hilabihan gikan sa katilingban niadtong wala magdawat sa balita. Uban sa mabaskug kaayo nga tinguha nagampo sila. “Umari ka Ginoong Jesus, umari ka sa madali.” Apan wala Siya mag-abut. Ug karon sa pagkuha na sa mabugat nga lulan sa kinabuhi ug mga kasamok, ug ang pag-antus sa pagpakaulaw ug pagyubit sa mabiaybiayon nga kalibutan, mao ang usa ka makalilisang pagsulay sa pagtoo ug pagpailub.ADA 263.3