Ang Pagkabanhaw sa mga Minatay
Sa kinataliwad-an sa pagkauyog sa yuta, ang kilab sa kilat, ug dinahunog sa dalogdog, ang tingug sa Anak sa Dios magatawag sa mga nangatulog nga balaan. Nagtan-aw Siya sa mga lubnganan sa mga matarung, unya Iyang ipataas ang Iyang kamot sa langit ug mosinggit, “Pagmata, paginata, pagmata, kamo nga nangatulog sa yuta, ug bumangon!” Sa tanang dapit sa yuta, ang mga minatay makabati nianang tingug; ug sila nga makabati mabuhi. Ug ang tibuok nga yuta molanug tungud sa dakung kasundalohan sa mga nasud, kaliwatan, ug katawohan. Gikan sa bilanggoan sa lubnganan manggowa sila. nga magasapot sa walay katapusang himaya nga nagasinggit, “Oh kamatayon hain na ang imong udyong? Oh lubnganan hain na ang imong pagdaug?” Ug ang mga buhi nga matarung moduyog sa ilang mga tingug sa hataas, makalipay singgit sa pagdaug.ADA 486.3
Ang tanan mobangon sa ilang mga lubnganan ingon sa pamayhon sa ilang pagsulod sa lubnganan. Si Adan, nga motindog uban sa mga nabanhawong mga tawo. mao ang hataas ug halangdon ang iyang dagway, apan hamubo’g diotay sa Anak sa Dios. Igapakita niya ang gidak-on ug kalaman sa mga kaliwatan sa unang mga katawohan; niini nga paagi magapaki ta sa daku nga pagkunhod sa mga kaliwatan. Apan ang tanan mobangon uban sa bag-ong kusog sa wala nay katapusang pagkabatanon. Sa sinugdan ang Dios naglalang sa tawo sama sa Iyang dagway, dili lamang sa kinaiya, kondili sa bayhon ug nawong. Ang sala nag-usab ug hapit nagpala sa langitnong dagwav; apan si Kristo mianhi sa paguli niadtong nawala. Iyang ilisan ang atong dautang mga lawas, ug himoon sila ingon sa Iyang mahimayaong lawas. Ang mamalatyon, madunotong dagway, nga kulang sa kaayohan, nga kaniadto nabuligan sa sala. nahimo nga hingpit, matahum, ug dili mamalatyon. Ang tanang billing ug bakol, kabuta ug ubang kadautan gibilin sa lubnganan. Gipahauli sa kahoy sa kinabuhi sa Eden nga nawala sa hataas nga panahon, ang mga tinubos “magatubo” sa hingpit nga gitas-on sa kiliwatan sa iyang unang himaya. Ana: katapusang tunob sa tunglo sa sala pagakuhaon, ug ang matinumanong mga tawo ni Kristo magapakita “sa katahum sa atong Ginoong Dios,” sa hunahuna ug kalag ug lawas nga magapahayag sa hingpit nga dagway sa ilang Ginoo. Oh katinga- lahan nga kaluwasan! gisultihan sa hataas, madugay nga paglaum. gipalandong uban sa matinguhaong pagpasidaan, apan wala gayud masabut.ADA 487.1
Ang mga buhi nga matarung pagaalid-an “sa usa ka gutlo, sa usa ka pagpamilok.” Sa pagtingug sa Dios sila gihimaya; karon nahimo na silang dili mamalatyon, ug uban sa nabanhaw nga mga balaan mataban sa pagsugat sa Ginoo sa kahanginan. Ang mga manolonda “magatigum sa mga pinili gikan sa upat ka hangin, gikan sa usa ka tumoy sa langit ngadto sa usa.” Aug mga magagmay nga kabataan pagadad-on sa mga balaan nga mga manolonda sa sabakan sa ilang mga inahan. Ang mga kahigalaan nga nagbulag sa hataas panahon tungud sa kamatayon magakakita, dili gayud magbulag, ug uban sa awit sa kalipay magasaka sila pagtingub ngadto sa siyudad sa Dios.ADA 488.1