Ang Panagkita ni Kristo ug ni Adan
Sa gidawat ang mga tinubos sa lungsod sa Dios, may mabati sa kalangitan makusog nga tingog sa pagsaulog. Ang duha ka mga Adan hapit na magakakita. Ang Anak sa Dios magatindog nga tinoy-od ang kamot sa pagdawat sa amahan sa atong kaliwatan, — ang tawo nga Iyang gibuliat, nga nagpakasala batok sa Iyang Magbubuhat, ug tungud sa iyang sala ang timaan sa paglansang gidala sa dagway sa Manluluwas. Sa magatanaw si Adan sa ulat sa mga maidlot nga lansang, wala siya mugakus sa dughan sa iyang Ginoo, kon dili sa daku nga pagpaubos nahilop-og siya sa Iyang tiilan, nag-ingon “Bililhon, bililhon ang Kordero nga nagpakamatay!” Sa mahigugmaon ang Ginoo nagabangon kaniya, ug nagasugo kaniya sa paglantaw pag-usab sa Eden nga puloy-anan diin siya nahalayo sa dugayng panahon.ADA 490.1
Binoyok sa kalipay, si Adan nagatan-aw sa mga kahoy nga mao ang iyang kalipay kaniadto, — ang mao nga mga kaliov kansang bunga gipopo niya sa iyang kaugalingon sa mga adlaw sa wala pa siya makasala ug kalipay. Nakita ang mga balagon nga iyang gigalam sa kaugalingon niyang mga kamot, ang mao gayud nga bulak nga gihigugma niya sa pagbantay, Ang iyang panumduman nakatino sa pagkatinuod sa pananawon; ug siya makaila nga mao gayud kini ang Eden gipahauli, labi pang mahimayaon kay sa una niyang kahimtang. Ang Manluluwas nagadala kaniya sa kaliov sa kinabuhi, ug sa napopo Niya ang mahimayaon” bunga, nagasugo kaniya sa pagpakaon. Sa nagapanlantaw si Adan sa libut niya, ug nakita niya ang katalingban sa iyang panimalay nga tinubos, nga nanagtindog sa Paraiso sa Dios, gibutang niya ang masilaw nga purongpu¬rong sa tiilan ni Jesus, ug gigakos ang Manluluwas sa iyang dughan, Gikablit niya ang arpa nga bulawan, ug ang mga tulonggon sa kalangitan milanog sa alawiton sa pagdaug, “Bililhon, bililhon, bililhon ang Kordero nga nagpakamatay ug nabuhi pag-usab!” Ang panimalay ni Adan naghiusa sa pag-ambahan, ug gipahamutang ang ilang mga purongpurong sa ti- ilan sa Manluluwas samtang nagaluhod sa atubangan sa pagsimba Kaniya.ADA 490.2
Kining pagkahiusa pag-usab natambongan sa mga manolonda nga naghilak sa pagkahulog ni Adan, ug nagkalipay sa pagkabanhaw ni Jesus, misaka sa langit, binuksan ang lubnganan alang sa tanan magatoo sa Iyang ngalan. Karon nakita ang buhat sa pagpaubos nga natuman na, ug nagahiusa sila sa ilang mga tingog sa pag-awit sa pagdayeg.ADA 491.1
Ang unang Adan mao ang Amahan sa atong kaliwatan. nga nagpildi sa ivang kinabuhi ug ginharian tungud sa sala; ang ulalii nga Adan mao si Kristo, nga sa Iyang kamatayon nagatubos sa katawohan ug nagbawi sa nawala nga ginsakpan.ADA 491.2
Sa dagat nga salamin sa atubangan sa trono, nga kanang dagat sa salamin ingon nga nasagulan sa kalayo,-nagasidlak sa kahimayaan sa Dios—nagatigum ang katawohan nga “nakabaton sa pagdaug sa mananap nga mapintas, ug sa iyang larawan, ug sa ivang timaan, ue sa isip sa ngalan sa iyang agtang. “Tungud niini ania sila sa atubangan sa lingkoranan sa Dios nga harianon. magabuklad sa iyang pabiyon sa ibabaw nila.” Sila nakakita sa yuta nga giusikan sa gutom ug kamatay, ang adlaw may gahum sa pagsunog sa mga tawo sa dakung kainit, ug sila sa ilang kaugalingon nagaantus sa kasakit, gutom, ug kauhaw. Apan “wala na gayud silay kagutom, ug wala na silay ka-uhaw, bisan ang kainit sa adlaw dili mahulog kanila, ug bisan unsa nga kainit. Kay ang Kordero nga anaa sa taliwala sa lingkoranan nga harianon mao ang ilang magbalantay, ug magamando kanila sa mga tuburan sa mga tubig sa kinabuhi; ug pagapahiran sa Dios ang tanan nga luha sa ilang mga mata. ”ADA 491.3