Mga Tagna Natuman
Ang tanang mga tagna ni Kristo mahatungod sa pagkalaglag sa Jerusalem nangatuman gayud ang tanan. Ang mga Judio nakahibalo sa kamatuoran sa Iyang mga pulong sa pagpasidaan, “Sa taksanan nga ginataksan ninyo pagausbon kamo sa pagtakus.”ADA 22.1
Ang mga ilhanan ug kahibulongan nagpakita, sa pagpasidaan sa kadautan ug silot nga magaabut. Sa tungang gabii ang talagsaong kahayag misidlak ibabao sa templo ug sa halaran. Sa pagkasalop sa adlaw, nakita sa mga panganod ang hulagway sa mga salakyan (chariot) ug sa tawo nga nagpundok alang sa panggubatan. Ang mga sacerdote nga nag-alagad sa gabii didto sa santuaryo nangahadlok tungod sa mga katingalahang tingog; ang yuta mikurog, ug nadungog ang daghang tingog nga nagsinggit, “Pahawa kita dinhi.”ADA 22.2
Makalilisang uyamot ang mga kadautan nga nahulog sa Jerusalem sa diha nga gipadayon na usab ni Tito ang paglikus niini. Sa panahon sa Pasko mao ang paglikus sa siyudad, diin mga minilion ang mga Judio nga nagkapundok didto sa sulod sa kota. Ang ilang mga pangandam kun nabantayan pag-ayo, makapakaon sa mga pumopuyo sa daghang katuigan, apan kini daan nang ginalaglag sa ilang mag kaaway nga masinahon ug madumoton u gang tanang klisang sa hilabihang kagutom naagi-an. Mag linibo ang nangamatay tungod sa gutom.ADA 22.3
Ang mga Romanhon nga mga pangolo nagpanlimbasug gayud sa paglisang sa mga Judio, ug kana maoy hinungdan nga sila miampo. Kadtong mga binilanggo nga mosukol ginahampak, ginasakit, ug ginalansang sa krus diha sa atubangan sa kota sa siyudad. Mga ginatus ang ginapatay sa ingon mining paagiha sa matag adlaw, ug killing makalilisang nga buhat nagpadayon, hangtud sa walog ni Josapat, ug sa Kalbaryo, daghan kaayo ang krus nga ginapatindog sa pagkaagi nga walay dapit sa paglihok nila. Busa makalilisang uyamot ang miabut tungod sa dautang tunglo nga ginasinggit sa atubangan sa hukmanan ni Pilato: “Mahulog ang iyang dugo kanamo, ug sa among mga anak.”ADA 25.1
Si Tito gusto unta kaayo sa pagtapus sa makalilisang talanawon, ug sa incron niana maluwas ang Jerusalem sa hingpit niya nga kalaglag. Napun-an siya sa kalisang sa iyang pagpakakita sa mga lawas nga patay nga nagpatongpatong lamang didto sa mga walog. Sama sa usa ka tawo nga anaa sa pananawon mitan-aw siya gikan sa kinatumyan sa bukid sa mga Olibo ngadto sa dako ug matahum kaayo nga templo, ug nagsugo nga walay bisan usa ka bato nga pagahilabtan. Apan ang iyang mga sugo wala lamang tagda. Sa iyang pagkatulog sa tolda sa gabii, ang mga Judio, nga sakop sa tropa gikan sa templo, nakig-away sa mga sundalo nga didto sa gawas. Sa ilang pakigbisug, usa ka sundalo naglabay sa agipo ngadto sa gawang sa balkon, ug dihadiha ang mga lawak nga dinayandayanan sa ce¬dar nga nagalibut sa balaan balay nisilaub.ADA 25.2
“Nakita ni Tito nga dili gayud maarangan ang pagpugong sa kasuko sa mga sundalo; misulod siya uban ang iyang mga opisyalis, sa pagsusi sa sulod sa balaang templo. Ang katahum nakapahitingala kanila; ug samtang ang kalayo wala pa gayud makasulod sa lugar nga balaan, iyang gihimo ang katapusan niyang panlimbasug sa pagluwas niini, ug sa pagguwa gitamba- gan na usab ang mga sundalo sa pagpahunong sa sunog. Ang Centurion nagpanlimbasug gayud sa pagpugos nga ang iyang katungdanan pagtahuron; apan bisan pa ang pagtahud sa Emperador nawala niadtong mga sundalong malaguton gayud ka¬ayo ug nanuyo ug tinuod batok sa mga Judio, sa hilabihang kabangis sa gubat, ug wala pa gayud matagbaw sa pagdagmal ug pagpanakmit. Ang sundalo, nga wala lamang kaayo himangnoi nagduslit sa iyang suló nga dinagkutan sa mga pultahan: sa kalit lamang ang tibook nga balay nasilaub. Ang nagpoot nga aso ug ang kalayo mao ang nagpugos sa mga opisiyales sa pagpapahawa, ug ang matahum nga balay diha sa iyang katapusang kapalaran.”ADA 25.3
Human sa pagkalaglag sa templo, ang tibook nga siyndad nahulog sa mga kamot sa mga Romanhon. Ang siyudad ug ang templo nawala gayud ug napatag, hangtud ang ilang mga patukuranan ug ang yuta diin nagtindug ang balaang balay “ginadaro sama gayud sa kaumahan. ” Ang misunod mao ang pagsikop na ug pagpamatay, ug kapin sa usa ka milion ang mga tawo nga nawala; ang mga nangabuhi ginadala nga bihag, ginabaligya ingon nga ulipon, ginadala ngadto sa Roma sa pagpakita sa himaya sa mananaug, ginalalog sa mga mabangis nga mga mananap sa teatrohan, kun ginapapatlaag ingon nga mga walay balay naglaaglaag sa kayutaan.ADA 26.1
Apan walay usa ka Kristohanon nga namatay sa paglaglag sa Jerusalem. Si Kristo nagpasidaan sa Iyang mga tinon-an, ug ang tanang kadtong nagtoo sa Iyang mga pulong nagbantay sa sinaad nga timaan. “Ug kon hikit-an ninyo ang Jerusalem, nga nalikosan sa mga kasundalohan, unya masabut ninyo nga haduol na ang pagkalaglag niya. Unya ang mga sa Judea mangalagyo sa mga bukid; ug ang mga sa taliwala niya, manggowa; ug ang mga sa mga kapatagan, dili manulod sa sulod niya.”ADA 26.2
Human ang Romanhon maglikos sa siyudad ubos sa pagmando ni Cestius, sa wala lamang dahuma ilang gibiyaan nga unta angay na gayud nga gubaton sa dihadiha. Ang mga ginalikosan nga walay paglaum nga magmalampuson sa ilang pag- sukol, haduol na sa pagpadaug, sa diha ang general nga Romanhon nagpasibug sa iyang tropa sa wala gayuy katarungan. Apan ang kabubut-ong maloloy-on sa Dios mao ang nagmando niining hitabu alang sa kaayohan sa Iyang mga katawohan. Ang sinaad nga timaan gihatag sa mga Kristohanon nga nanaghulat, ug karon ang higayon gihatag sa tanan nga buot mosugot sa pahimangno sa Manluluwas. Sa walav langan mikagyo sila sa usa ka dapit nga tagu-anan, — ang siyudad sa Pella, sa yuta sa Perea, sa tabok sa Jordan.ADA 26.3
Ang tagna sa Manluluwas mahatungud sa hukom nga miduaw sa Jerusalem kinahanglan nga adunay laing katumanan, nga diin kadtong makalilisang kalaglagan mao lamang ang hapaw nga landong. Sa kapalaran sa Siyudad nga pinili nakita nato ang silot sa kalibutan nga nagsalikway sa kalooy sa Dios ug nagyatak sa Iyang kasugoan.ADA 29.1
Maitum ang mga sulat sa tawhanong kagul-anan nga ginasaksiban sa yuta sulod sa hataas nga mga ginatus ka katuigan sa kadautan. Ang kasingkasing nagmasakiton ug ang hunahuna kun panumduman ginakapuyan sa pagpalandong. Makalilisang uyamut ang sangputanan sa pagsalikway sa pagbulot-an sa langit. Apan labi pang maitum ang ginapabayag sa mga bugna mahatungud sa umalabut. Ang sulat sa mga ming-agi nang mga panabon, — ang hataas nga pasunding sa kagabub, panagbugnoay, mga kagubut ang “gubat sa mga manggugubar, uban sa masabang tingug, ang mga sapot natina sa dugo.” Unsa ba kini sila kon itanding sa mga kalisangan nianang adlawa kong ang magunitong espiritu sa Dios mobulag na sa bug-os sa mga dautan, dili na magpugong sa tawhanong kadautan ug sa kaligotgot. ni Satanas. Unva ang kalibutan nga sukad masukad wala makakita, makakita na sa sangputanan sa pagmando ni Satanas.ADA 29.2
Apan nianang adlawa, ingon sa panahon sa paglaglag sa Jerusalem, ang mga katawohan sa Dios pagluwasnon, “ang tagsatagsa nga nabasulat uban sa mga buhi.”ADA 29.3