Rozdział 121 — Prostota w ubiorze

“Ozdobą waszą niech nie będzie to, co zewnętrzne, trefienie włosów, złote klejnoty lub strojne szaty, lecz ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem.” 1 Piotra 3,3-4.PM 264.2

Ludzkie rozumowanie zawsze usiłowało unieważnić albo odsunąć na bok proste i bezpośrednie pouczenia Słowa Bożego. We wszystkich czasach większość rzekomych wyznawców Chrystusa lekceważyła przepisy, które zalecają wyrzeczenie się siebie i pokorę, wymagają umiarkowania i prostoty w zachowaniu oraz w sposobie bycia i wyglądzie. Skutki były zawsze takie same — odejście od nauk ewangelii prowadzące do przyjęcia mód, zwyczajów i zasad świata. Żywa pobożność ustępuje wtedy martwemu formalizmowi. Obecność i moc Boga, nieodczuwane wśród tych, którzy miłują świat, są dobrze znane pokornym wierzącym, którzy są gotowi wypełniać nauki świętego Słowa. Przez kolejne pokolenia ten stan rzeczy się utrzymuje. Jeden po drugim kolejne Kościoły porzucały swoją prostotę i w znacznym stopniu traciły swoją wcześniejszą moc.PM 264.3