Złotówka, która może uratować duszę

Pan zadbał, by do wszystkich mogło dotrzeć poselstwo prawdy, ale środki, powierzone Jego szafarzom właśnie w tym celu, zostały samolubnie zużyte na ich własne zachcianki.RS 185.4

Jak wiele zostało bezmyślnie zmarnowane przez naszą młodzież, wydane na samolubne cele, na rzeczy zupełnie niepotrzebne. Każdy pieniądz, jaki posiadamy, należy do Pana. Zamiast wydawać pieniądze na niepotrzebne rzeczy, powinniśmy zainwestować je w pracę misyjną.RS 185.5

Gdy otwierają się nowe pola misyjne, nasilają się wołania o środki. Jeśli kiedykolwiek istniała potrzeba oszczędności, to właśnie teraz jest taki czas. Wszyscy, którzy pracują w dziele Bożym, powinni uświadomić sobie znaczenie dokładnego naśladowania przykładu samozaparcia i oszczędności Zbawiciela. Powinni uważać powierzone im pieniądze za święty depozyt, który Bóg oddał w ich ręce, aby używali ich z wyczuciem i umiejętnie dla dobra sprawy Bożej. Każdy grosz powinien być pieczołowicie oszczędzany. Wydaje się, że jeden grosz to niewiele, ale sto groszy to już złotówka, która właściwie wydana może uratować duszę od śmierci. Gdyby wszystkie środki marnotrawione przez nasz lud zostały przeznaczone na sprawę Bożą, nie byłoby pustych kas, a nowe misje można by zakładać w wielu częściach świata.RS 185.6

Niech członkowie Kościoła odrzucą dumę i wszelki zbytek. Wszyscy powinni mieć w domu skarbonkę, w której oszczędzaliby na misję i wrzucać do niej każdy grosz, który chcieliby wydać na egoistyczne zachcianki. Potrzeba jednak czegoś więcej niż drobnych oszczędności. Należy ćwiczyć samozaparcie. Należy poświęcić niektóre z naszych wygód i pragnień. Kaznodzieje muszą w ostrzejszy sposób przedstawić poselstwo, nie tylko potępiając ekstrawagancję w sposobie ubierania, ale przedstawiając Jezusa, Jego życie pełne samozaparcia i ofiarności. Niech miłość, pobożność i wiara będą pielęgnowane w sercu, a cenne owoce pojawią się w życiu wierzącego. — Historical Sketches of the Foreign Missions of the Seventh-day Adventists 293.RS 186.1