Grzech zaniedbania

Gdyby ci, których talenty rdzewieją wskutek bezczynności, szukali pomocy Ducha Bożego i zabrali się do pracy, widzielibyśmy znacznie więcej wykonanej pracy. Gorliwe apele o pomoc poruszałyby serca i wszędzie byłoby słychać odpowiedź: “Uczynimy wszystko, co potrafimy uczynić w naszej słabości i braku wiedzy, szukając mądrości u Wielkiego Nauczyciela”. Czy to możliwe, aby wśród tylu okazji do działania, apele o pomoc pozostawały bez odpowiedzi ze strony ludzi zajętych wyłącznie swoimi sprawami?RS 81.2

“Jesteście światłością świata” — powiedział Jezus do swoich uczniów. Jakże niewielu jednak zdaje sobie sprawę z tego, jak wielki wpływ wywierają; jakże niewielu uświadamia sobie, co mogliby uczynić, by pomóc innym i być dla nich błogosławieństwem. Opakowują swoje talenty i zakopują w ziemi, a potem wmawiają sobie, że czynią to ze skromności. Jednak księgi nieba świadczą przeciwko takim leniwym, niedbałym, podłym sługom, którzy grzeszą przeciwko Bogu zaniedbując dzieło, jakie On polecił im wykonać. Nie będą mieli nic do powiedzenia, gdy niebiańskie księgi zostaną otwarte i ich zaniedbania zostaną wyraźnie pokazane.RS 81.3

Jakiekolwiek talenty posiadamy, odpowiadamy za ich wykorzystywanie w służbie Bożej, a nie w służbie mamony (...).RS 82.1

Ci, którzy ukrywają swoje talenty w ziemi, marnują okazję do zdobycia korony z gwiazd. Gdy na sądzie ostatecznym zostaną odsłonięte wszystkie sprawy, dowiemy się, jak wielu ludzi popełniło ten błąd, i jak wiele dusz zginęło w ciemnościach dlatego, że dane przez Boga talenty zostały zakopane w interesach tego świata zamiast być wykorzystane w służbie Tego, który je dał (...).RS 82.2

Ludzie (...) interesują się kopalniami, które przynoszą wielkie zyski. Poświęcają całe życie zdobywaniu ziemskich bogactw; ale umierają i zostawiają wszystko. Nie mogą zabrać nawet jednego dolara do grobu. Czy tacy ludzie są mądrzy? Czy nie są szaleni, marnując cenne godziny czasu łaski i zaniedbując przygotowanie do przyszłego życia? Ci, którzy są mądrzy, będą gromadzić sobie w niebie skarb na wieczność — bogactwo na życie wieczne. Jeśli mamy gromadzić trwałe bogactwa, zacznijmy już teraz przekazywać nasz skarb “na drugą stronę”, a nasze serca będą tam, gdzie jest nasz skarb. — The Review and Herald, 7 październik 1884.RS 82.3