Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Rozsądne szafarstwo

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 27 — W obliczu dnia sądu

    Bóg nie zmusza nikogo, by Go kochał i przestrzegał Jego przykazań. W planie odkupienia objawił swoją niewysłowioną miłość do człowieka. Dał skarby swej mądrości i ofiarował najcenniejszy dar nieba, abyśmy mogli zostać przyciągnięci Jego miłością i dojść do harmonii z Jego wolą. Jeśli odrzucamy taką miłość i nie pozwalamy Bogu panować nad nami, działamy na własną szkodę i poniesiemy konsekwencje w postaci wiecznego zatracenia.RS 82.4

    Bóg pragnie dobrowolnej służby naszych serc. Wyposażył nas w zdolność rozumowania, talenty i umiejętności, a także dał środki i możliwość wykorzystania naszego wpływu, byśmy używali to wszystko dla dobra ludzkości, aby objawiać Jego ducha wobec świata. Cenne możliwości i przywileje są w naszym zasięgu, a jeśli je zaniedbujemy, okradamy innych i samych siebie, a także znieważamy naszego Stwórcę. Powinniśmy uświadomić sobie, że nasze zaniedbania będą świadczyć przeciwko nam na sądzie. Nasze wieczne dobro zależy od obecnej pilności w wypełnianiu obowiązków i rozwijaniu talentów, które Bóg nam powierzył w celu ratowania dusz (...).RS 82.5

    Stanowisko i wpływ nie mogą być usprawiedliwieniem złego wykorzystywania dóbr Pańskich. Szczególne przywileje otrzymane przez Boga powinny nas raczej pobudzać do skutecznej i z serca pełnionej służby dla Niego; wielu jednak, doznając rozlicznych błogosławieństw, zapomina o Dawcy i pogrąża się w wygodnictwie, egoizmie i chciwości. Znieważają Boga niebios i wywierają wpływ, który jest przekleństwem dla otaczających ich ludzi. Nie troszczą się o to, by nieść potrzebującym ulgę w ich cierpieniach. Nie budują dzieła Bożego. Nie starają się bronić niewinnych, wstawiać się za wdowami i sierotami, czy stawiać wzniosły standard charakteru wobec wielkich i małych, okazując ducha dobroczynności i cnoty. Przeciwnie, uciskają najemników; drogą oszustwa zatrzymują zapłatę za ich ciężką pracę; oszukują niewinnych, rabują wdowy i gromadzą bogactwa splamione krwią dusz. Tacy będą musieli zdać sprawę przed Bogiem. Tego rodzaju ludzie nie czynią woli Ojca, który jest w niebie, więc usłyszą surowy wyrok: “Idźcie precz ode mnie, którzy dopuszczacie się nieprawości”. — The Review and Herald, 14 luty 1888.RS 83.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents