Rozdział 29 — Podawajcie ludziom chleb żywota

Wielu tych, wśród których pracują nasi kaznodzieje, nie zna prawd Biblii i wymagań Bożych, a najprostsze nauki praktycznej pobożności są dla nich nowym objawieniem. Ci ludzie potrzebują poznania prawdy, więc w pracy dla nich kaznodzieja nie powinien obierać kierunku obliczonego na dostarczenie rozrywki czy zaspokojenie ciekawości. Niech podaje złaknionym ludziom chleb żywota. Nigdy nie powinien wygłaszać kazań, które nie pomogą słuchaczom lepiej zrozumieć, co muszą czynić, aby być zbawionymi.SE 105.1

Doraźne potrzeby, aktualne problemy tych ludzi wymagają natychmiastowej pomocy. Kaznodzieja może wzbudzić w słuchaczach zachwyt poetyckimi opisami i zabawnymi historyjkami, które zaspokajają zmysły i karmią wyobraźnię, ale nie wpływają na doświadczenie życiowe i nie służą zaspokojeniu codziennych potrzeb. Może myśleć, że dzięki swojej błyskotliwej inteligencji nakarmił trzodę Bożą. Jego słuchacze mogą uważać, że nigdy przedtem nie słyszeli prawdy ubranej w tak piękne i górnolotne słowa. Jednak idąc od przyczyny do skutku moglibyśmy dostrzec, że zachwyt i burza uczuć towarzyszące takiemu sposobowi przemawiania nie idą w parze ze wzmacnianiem słuchaczy do codziennych walk życiowych.SE 105.2

Ten, kto w swoich kazaniach czyni elokwencję najwyższym celem, doprowadza do tego, że ludzie zapominają prawdę, która jest złączona z oratorskimi popisami. Kiedy emocje opadną, okaże się, że Słowo Boże nie zostało utwierdzone w umyśle, a zrozumienie słuchaczy nie wzrosło. Być może z uznaniem wyrażają się o elokwencji kaznodziei, ale nie są nawet o krok bliżej podjęcia decyzji. Mówią o kazaniu jak o teatralnej sztuce, a o kaznodziei jak o aktorze. Mogą słuchać wielokrotnie tego rodzaju kazania i nadal pozostawać niewzruszonymi i nie nakarmionymi przez Słowo Boże.SE 105.3

Nie potrzeba kwiecistych przemówień czy potoku pustych słów. Nasi kaznodzieje mają przemawiać tak, by pomóc ludziom zrozumieć istotne prawdy. Bracia, nie zapędzajcie się i nie przemawiajcie w taki sposób, że prości ludzie nie będą mogli nadążyć za waszym biegiem myśli, a nawet jeśli będą mogli, nie przyniesie im to korzyści i błogosławieństwa. Uczcie prostych prawd, jakich nauczał Chrystus. Opowiadajcie o Jego życiu pełnym wyrzeczeń i ofiarności. Mówcie o Jego upokorzeniu i śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu oraz niebiańskim orędownictwie na rzecz grzeszników. W każdym zgromadzeniu są ludzie, na których działa Duch Pański. Pomóżcie im zrozumieć, czym jest prawda. Podajcie im chleb żywota. Zwróćcie ich uwagę na sprawy najważniejsze.SE 105.4

Wiele głosów się podnosi w obronie kłamstwa, więc niechaj nasz głos broni prawdy. Przedstawiaj zagadnienia, które będą jak zielone pastwiska dla owiec trzody Bożej. Nie prowadź swoich słuchaczy na manowce, gdzie nie będą bliżej źródła wody żywej niż przed wysłuchaniem twojego kazania. Przedstawiaj prawdę, która jest w Jezusie, wyjaśniając wymagania prawa i ewangelii. Przedstawiaj Chrystusa, który jest drogą, prawdą i życiem, i mów o tym, że On ma moc zbawić wszystkich ludzi przychodzących do Niego. Wódz naszego zbawienia oręduje za swoim ludem nie jako petent i nie z zamiarem wzbudzenia współczucia Ojca, ale jako zwycięzca, którzy odbiera trofea swego zwycięstwa. On ma moc całkowicie zbawić wszystkich, którzy przez Niego przychodzą do Boga. Niech ta prawda będzie wyraźnie podkreślana w twoich przemówieniach.SE 106.1

Ostrożni kaznodzieje będą ukrywać prawdę pod ludzkimi ozdobnikami. Niechaj żaden kaznodzieja nie przypuszcza, że może nawrócić dusze przez elokwentne kazania. Ci, którzy nauczają innych, powinni błagać Boga o napełnienie Duchem Świętym i uzdolnienie do wywyższania Chrystusa jako jedynej nadziei Chrystusa. Kwieciste mowy, miłe historyjki czy niestosowne anegdoty nie przekonają grzesznika. Ludzie słuchają takich słów jak miłej piosenki. Poselstwo, które powinien usłyszeć grzesznik, brzmi: “Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Jana 3,16. Przyjęcie ewangelii nie zależy od wyuczonych świadectw, elokwentnych przemówień czy poważnych argumentów, ale od jej prostoty i przystępności dla tych, którzy łakną chleba żywota.SE 106.2

To moc Ducha Świętego czyni służbę Słowa skuteczną. Kiedy Chrystus przemawia przez kaznodzieję, Duch Święty przygotowuje serca słuchaczy do przyjęcia Słowa. Duch Święty nie jest sługą, ale Panem. On sprawi, że prawda będzie jaśnieć w umysłach ludzi i przemówi do nich przez każde wystąpienie, w którym kaznodzieja poddaje się Bożemu działaniu. To Duch Święty otacza duszę świętą atmosferą i kieruje słowa ostrzeżenia do serc grzeszników, wskazując im Baranka Bożego, który gładzi grzech świata.SE 106.3