Dla małego dziecka, które jeszcze nie uczęszcza do szkoły i niewiele mówią mu książki, przyroda jest źródłem wiedzy i nieustannym powodem zachwytu. Serce, nietknięte złem, łatwo przyjmuje Boga i widzi, jak On przenika wszystko, co żyje. Świeży i delikatny umysł, niestępiony fałszem i dysonansem hałasów świata, słyszy w przyrodzie glos, który do niego przemawia. Dla dorosłych, wymagających podświadomego nieustannego przypominania o sprawach ducha i wieczności, przyroda staje się również źródłem wiedzy i radości. — Wychowanie 71.JWD 33.6

Pełniła rolę podręcznika w Edenie — Cały świat przyrody został zaprojektowany jako wyjaśnienie spraw Bożych. Dla Adama i Ewy w ich domu w Edenie przyroda była pełna wiedzy o Panu, obfitując w boskie pouczenia. Dla ich czułych uszu była głosem mądrości. Mądrość była widoczna dla ich oczu i napełniała ich serca, gdyż trwali w łączności z Bogiem w otoczeniu Jego dzieł. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 186.JWD 33.7

Księga przyrody była niewyczerpanym źródłem mądrości i rozkoszy. Dawała wiedzę bezpośrednio z życia. Na każdym listku w lesie i kamieniu w górach, na każdej gwieździe, na każdym miejscu na ziemi, na oceanach i na niebie widniało imię Boże. Mieszkańcy raju porozumiewali się z wszelkim stworzeniem Pańskim, ożywionym i nieożywionym. Znali język kwiatów, drzew i wszelkich roślin. Rozumieli mowę wszystkich żywych stworzeń, począwszy od olbrzymów morskich do drobin tańczących w promieniach słonecznych. Zbierali w ten sposób nieprzebrane skarby wiedzy z tajemnicy ich życia. Chwała Boża w niebiosach, niepoliczalne ciała niebieskie, światy w wiecznym uporządkowanym ruchu, tajemnice dnia i nocy, światło, dźwięk i unoszenie się chmur (patrz Joba 37,16) — wszystko to było przedmiotem pilnych badań pierwszych uczniów na ziemi. — Wychowanie 15.JWD 34.1

Lekcje dodane po upadku — Mimo iż ziemia została przeklęta, przyroda nadal miała być księgą, z której ludzie mieli czerpać wiedzę. Nie mówiła już teraz tylko o tym, co piękne i dobre. Zło rozpanoszyło się wszędzie, zarażając ziemię, morza i powietrze swym skażonym tchnieniem. Gdzie niegdyś wszystko świadczyło jedynie o Bogu, a świadomość obejmowała tylko dobro, tam szatan pozostawił teraz swoje piętno, szerząc poznanie grzechu. W przyrodzie przejawiało się i dobro, i zło, a człowiek musiał się mieć nieustannie na baczności, gdyż niebezpieczeństwo wywołane grzechem groziło zewsząd. — Tamże 18.JWD 34.2

Przyroda ilustruje lekcje biblijne — Pisarze Biblii ilustrowali często swoje myśli przykładami z przyrody. Obserwacja — pod kierunkiem Ducha Świętego — życia w świecie przyrody w dużym stopniu ułatwia pojmowanie Słowa Bożego. W ten sposób przyroda staje się kluczem do skarbnicy Słowa. — Tamże 84.JWD 34.3

W świecie przyrody Bóg oddał w ręce dzieci i dorosłych klucz do skarbnicy Jego Słowa. Niewidzialne zostało zilustrowane widzialnym. Boska mądrość, wieczna prawda i nieskończona łaska stają się zrozumiałe przez rzeczy stworzone przez Pana. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 187-188.JWD 34.4

Powinniśmy zachęcić dzieci do wyszukiwania w naturze obiektów ilustrujących nauki Biblii. Mogą także wyszukiwać w Biblii przypowieści ze świata przyrody. Trzeba wpłynąć na nie, by wyszukiwały tak w Piśmie Świętym, jak w przyrodzie wszystko, co symbolizuje Chrystusa i to, co On sam znajdował w niej, aby objawić prawdę. Tym systemem można dzieci naprowadzić na to, by szukały i znajdowały Go wszędzie: w drzewach, winorośli, w lilii wodnej, różach, słońcu i gwiazdach. Dzieci powinny rozpoznawać głos Jego w śpiewie ptaków, w szumie drzew, huku grzmotu i w muzyce morza. Każda rzecz w przyrodzie powtórzy im Jego cenne nauki.JWD 35.1

Dla tych, którzy w ten sposób poznają Chrystusa, ziemia nie stanie się nigdy opuszczonym i smutnym miejscem udręki. Będzie domem ich Ojca — z obecnością Tego, który kiedyś mieszkał wśród ludzi. — Wychowanie 84.JWD 35.2

Biblia tłumaczy tajemnice przyrody — Nawet małe dziecko może dostrzec w przyrodzie w bezpośrednim z nią zetknięciu pewne odchylenia, co rozbudzi jego ciekawość. Samo dojdzie do zrozumienia działania wrogich sił w naturze. Wówczas należy je uświadomić. Przyroda wymaga wyjaśnień. Spostrzegając działanie złych mocy w przyrodzie, dzieci muszą zrozumieć, że uczynił “to nieprzyjaciel”. Mateusza 13,28.JWD 35.3

Jedynie w świetle Golgoty można należycie interpretować nauki wypływające z przyrody. Dzieje poczęte w Betlejem, a zakończone na krzyżu, wykazują, jak pięknym jest zwycięstwo nad złem. W świetle tym równocześnie widzimy i to, że każde błogosławieństwo, które nas nawiedza, jest darem odkupienia.JWD 35.4

Niszczące zło przejawia się w cierniach i kolcach. Śpiew ptaków, rozwijające się kwiaty, słońce i deszcz oraz tysiące innych rzeczy w przyrodzie, od potężnych dębów w lasach do ukrytych w trawie delikatnych fiołków, ukazują nam działanie odradzającej miłości. Przyroda i dziś, tak jak niegdyś, mówi o nieskończenie wielkiej dobroci Bożej. — Tamże 72.JWD 35.5

Lekcje w idealnej szkole — Jak cudownym sposobem uczyli się mieszkańcy raju z księgi przyrody, tak Mojżesz dostrzegał pismo Boże na równinach i wzgórzach Arabii. I jak dziecię Jezus na wzgórzach Nazaretu poznawało Boga, tak dzisiejsze dzieci mogą uczyć się o Nim. Liczne znaki widzialne świadczą o Niewidzialnym. — Tamże 71-72.JWD 35.6

Rozwijanie umiłowania przyrody — Niechaj matka (...) znajdzie czas na rozwijanie w sobie i swoich dzieciach umiłowania piękna przyrody. Niech wskazuje im chwałę rozpostartą na niebie oraz tysiące form piękna zdobiących ziemię i niech opowiada im o Tym, który stworzył to wszystko. W ten sposób będzie mogła prowadzić ich młode umysły do Stwórcy oraz budzić w ich sercach cześć i miłość dla Dawcy wszelkich błogosławieństw. Pola i wzgórza — sala audiencyjna przyrody — powinny być szkołą dla małych dzieci. Jej skarby powinny być ich podręcznikiem. Lekcje wpojone w ten sposób w ich umysły nie zostaną szybko zapomniane.JWD 36.1

Rodzice mogą zrobić wiele, by połączyć swoje dzieci z Bogiem, zachęcając je do miłowania dzieł przyrody, które On stworzył, i rozpoznając rękę Dawcy we wszystkim, co otrzymują. Gleba serca może w ten sposób zostać wcześnie przygotowana pod zasiew cennego ziarna prawdy, które w stosownym czasie wykiełkuje i przyniesie obfity plon. — The Signs of the Times, 6 grudzień 1877.JWD 36.2

Przyłączcie się do ptaków w pieśniach chwały — Małe dzieci powinny zbliżyć się do przyrody. Zamiast zakuwać je w kajdany mody, pozwólcie, by były wolne jak jagnięta, bawiąc się w przyjemnym i jasnym świetle słońca. Wskazujcie im krzewy i kwiaty, skromne trawy i wyniosłe drzewa. Niech zapoznają się z pięknymi, różnorodnymi i delikatnymi formami świata przyrody. Uczcie je dostrzegać mądrość i miłość Boga w Jego stworzonych dziełach, a gdy ich serca wzbiorą radością i wdzięczną miłością, niech przyłączą się do ptaków w ich pieśniach chwały.JWD 36.3

Uczcie dzieci i młodzież rozważać dzieła Największego Artysty i naśladować pociągający wdzięk przyrody w budowaniu ich charakterów. Gdy miłość Boża ogarnia ich serca, niech wnoszą w swe życie piękno świętości. W ten sposób będą używać swoich zdolności, by błogosławić bliźnich i oddawać cześć Bogu. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 188.JWD 36.4

Przez przyrodę ku Bogu przyrody — Dzieci potrzebują nauki, która umocni w nich odwagę do przeciwstawiania się złu. Kierujcie je przez przyrodę ku Bogu przyrody, a w ten sposób poznają one swego Stwórcę. Jak mogę najlepiej nauczyć moje dzieci służyć Panu i przynosić Mu chwałę? Oto pytanie, które powinno zajmować umysły rodziców.JWD 36.5

Skoro całe niebo jest zainteresowane dobrem ludzkości, to czy my nie powinniśmy pilnie czynić wszystkiego, co w naszej mocy, dla dobra naszych dzieci? — Manuscript 29, 1886.JWD 37.1

Studiowanie przyrody wzmacnia umysł — Chwała Boga przejawia się w dziełach Jego rąk. Są wśród nich tajemnice, których badanie wzmacnia umysł. Umysły, czerpiące rozrywkę z czytania literatury pięknej i nadwyrężane przez to, znajdą w przyrodzie otwartą księgę i odczytają prawdę w dziełach Bożych widzianych wokoło. Wszyscy mogą znaleźć tematy do studiowania w liściu drzewa, źdźbłach trawy okrywających ziemię miękkim zielonym dywanem, roślinach i kwiatach, majestatycznych drzewach leśnych, wyniosłych górach, granitowych skałach, niestrudzonym oceanie, cennych skarbach światła czyniących noc piękną, niewyczerpanym bogactwie blasku słońca, uroczystej chwale księżyca, zimowych mrozach, letnich upałach, zmiennych porach roku, doskonałym porządku i harmonii kierowanych nieskończoną mocą. Oto tematy, które wymagają głębi myśli i poszerzają wyobraźnię.JWD 37.2

Jeśli osoby frywolne i nawykłe do poszukiwania rozrywek pozwolą, by ich umysły zajęły się tym, co realne i prawdziwe, ich serca napełnią się czcią i będą oni wielbić Pana przyrody. Rozważanie i studiowanie charakteru Boga objawionego w stworzonych Jego dziełach otworzy przestrzeń myśli, które odciągną umysł od niskich, degradujących i męczących rozrywek. Poznanie dzieł i dróg Pańskich jest nam udostępnione na tym świecie jedynie w niewielkim stopniu. Ich studiowanie będziemy kontynuować w wieczności. Bóg dostarczył ludziom przedmiotów do przemyśleń wymagających uaktywnienia wszystkich zdolności umysłu. Możemy czytać o charakterze Stwórcy w niebie nad nami i na ziemi, napełniając serce wdzięcznością i dziękczynieniem. Każdy nerw i zmysł będzie odpowiadał na wyrazy miłości Boga zawarte w Jego cudownych dziełach. — Testimonies for the Church IV, 581.JWD 37.3

Przyroda i Biblia były podręcznikami Jezusa — Jezus otrzymał wychowanie ze źródła wybranego przez Boga, z pożytecznej pracy, studiowania Pisma Świętego, z przyrody i doświadczeń życiowych — z Bożych podręczników pełnych informacji dla tych, którzy sięgają po nie usłużną ręką, otwartymi oczyma i rozumnym sercem. — Śladami Wielkiego Lekarza 284.JWD 37.4

Jego gruntowna znajomość Pisma Świętego wskazuje na to, że z pilnością poświęcał się od najwcześniejszych lat studiowaniu Słowa Bożego, a księgi napisane pod natchnieniem Boga nie zawierały dla Niego tajemnic. Ten, który stworzył wszystko, uczył się tego, co Jego własna ręka wypisała kiedyś na ziemi, na morzu i na niebie. Nie zważając na grzeszne drogi świata, Jezus czerpał skarby wiedzy z natury, studiując życie roślin, zwierząt i ludzi. Od najwcześniejszych lat jedynym celem Jego życia było dawanie błogosławieństw. Środki do spełnienia tego celu znajdował w przyrodzie. Koncepcje nowych dróg i sposobów powstawały w Jego umyśle podczas badania życia roślin i zwierząt. (...).JWD 38.1

W taki właśnie sposób znaczenie słów i dzieł Boga odkrywało się przed Chrystusem, gdy usiłował zrozumieć podstawowy sens rzeczy. Istoty niebieskie były Jego towarzyszami w pobożnych rozmyślaniach i świętej wspólnocie. Poczynając od pierwszego przebłysku inteligencji, rozwijał się w duchowej łasce i poznaniu prawdy.JWD 38.2

Każde dziecko jest w stanie zdobyć taką wiedzę, jaką zyskał Jezus. Jeżeli będziemy się starali poznać naszego Ojca niebieskiego poprzez Jego słowa, to aniołowie zbliżą się do nas i nasz umysł wzmocni się, a nasz charakter stanie się wzniosły i subtelny. — Życie Jezusa 42.43.JWD 38.3

Lekcje, których Jezus nauczył się z przyrody, stosował potem w swoim nauczaniu — Wielki Nauczyciel kierował swoich słuchaczy ku przyrodzie, by mogli słyszeć głos, jakim przemawiają wszystkie rzeczy stworzone. Kiedy zaś serca ich stały się czułe, a umysły chłonne, pomagał im zrozumieć duchową naukę wynikającą ze scen, których byli świadkami. Chrystus chętnie nauczał prawdy w formie przypowieści, co wskazuje, do jakiego stopnia serce Jego było wrażliwe na wpływy przyrody i jak bardzo lubił nauki z otaczającej Go rzeczywistości.JWD 38.4

Chrystus objawiał nieprzemijające prawdy z różnych dziedzin życia. Mówił o ptakach i liliach polnych, o siewcy i ziarnie, o pasterzu i owcach. Czerpał tematy z dnia powszedniego, z wydarzeń prostych i bliskich wszystkim słuchaczom. Mówił o kwasie, o ukrytym skarbie, perle, sieci rybackiej, zgubionym pieniądzu, synu marnotrawnym, o domu zbudowanym na skale i na piasku. W jego naukach było zawsze coś, co zaciekawiało wszystkich. Coś, co docierało do najprostszych umysłów i serc. W Jego nauce codzienne znoje i ciężka praca rąk podniesione zostały do wyżyn duchowych.JWD 38.5

Tak i my winniśmy uczyć. Niech dzieci odkryją w przyrodzie miłość i mądrość Boga. Niech wszelka myśl o Nim łączy się i kojarzy z ptakami niebieskimi i pięknymi roślinami, przez które przemawia przyroda. Niech wszystkie rzeczy widzialne będą interpretatorami rzeczy niewidzialnych, a wszystkie wydarzenia życia codziennego — środkami nauki Pańskiej.JWD 39.1

Gdy dzieci nauczą się pojmować we właściwy sposób nauki wypływające z istnienia wszystkich stworzeń Bożych i doświadczeń codziennego życia, stwierdzą, że te same prawa, które rządzą przyrodą i historią, kontrolują także człowieka. Muszą pojąć, że dane są one dla naszego dobra i jedynie przez posłuszeństwo im można osiągnąć prawdziwe szczęście. — Wychowanie 73.JWD 39.2

Rozdział 5 — Biblia jako podręcznik

Rozdział 7 — Praktyczne lekcje z księgi przyrody