Rozdział 79 — Sobota — dzień radości

Powszechne lekceważenie soboty — Ukazano mi, że wielu rodziców, którzy twierdzą, że wierzą w uroczyste przesłanie na obecny czas, nie wychowuje swoich dzieci dla Boga. Rodzice ci nie panują nad sobą i popadają w irytację, gdy ktoś próbuje im narzucić jakiekolwiek ograniczenia. Nie przywiązują przez żywą wiarę swoich dzieci codziennie do ołtarza Pańskiego. Wielu młodych ludzi z takich rodzin ma przyzwolenie na łamanie czwartego przykazania przez korzystanie z rozrywek. Wielu chadza tam, gdzie chce, i robi, co im się podoba, a rodzice tak boją się sprzeciwić swoim dzieciom, iż idą w ślady Heliego, zaniedbując wychowanie młodzieży.JWD 385.7

Tacy młodzi ludzie tracą wszelki szacunek dla soboty i nie znajdują upodobania w religijnych spotkaniach ani sprawach świętych i wiecznych. — Testimonies for the Church V, 36-37.JWD 386.1

Baczcie na pierwsze słowo czwartego przykazania — Słowo pamiętaj (patrz 2 Mojżeszowa 20,8) jest umieszczone na początku czwartego przykazania. Rodzice, musicie pamiętać o dniu sobotnim, byście należycie go świętowali. Jeśli to czynicie, to dajecie właściwe pouczenie dzieciom, tak iż one również będą szanować święty dzień Boży. (...). Chrześcijańska edukacja jest potrzebna w naszych rodzinach. Przez cały tydzień pamiętajcie o świętej Pańskiej sobocie, gdyż ten dzień ma być poświęcony służbie Bożej. Jest to dzień, który ma być wolny od świeckiej pracy i szczególnie poświęcony potrzebom duszy. — Manuscript 57, 1897.JWD 386.2

Gdy o sobocie w ten sposób się pamięta, doczesne sprawy nie będą stawiane ponad sprawami duchowymi. Żaden obowiązek związany z sześcioma dniami pracy nie będzie pozostawiany na sobotę. W ciągu powszednich dni tygodnia nasza energia nie będzie wyczerpywana nadmiarem pracy do tego stopnia, że w dniu Pańskim, gdy mamy odpocząć i doznać odnowy, będziemy zbyt zmęczeni, by uczestniczyć w nabożeństwie. — Testimonies for the Church VI, 354.JWD 386.3

Uczyńcie piątek dniem przygotowania — W piątek należy dokończyć przygotowanie na sobotę. Przygotujcie odzież i dokończcie gotowanie. Wypastujcie buty i weźcie kąpiel. Można to wszystko zrobić na czas. Jeśli uczynicie to regułą, nie będzie wam to nastręczać problemów. Sobota nie ma być spędzana na naprawianiu odzieży, gotowaniu posiłków, rozrywkach czy jakichkolwiek innych powszednich zajęciach. Przed zachodem słońca w piątek należy odłożyć wszelką powszednią pracę i schować dokumenty dotyczące powszednich spraw. Rodzice, wyjaśnijcie swoją pracę i jej cel waszym dzieciom oraz pozwólcie im uczestniczyć w przygotowaniach do świętowania soboty zgodnie z przykazaniem. — Tamże 355-356.JWD 386.4

W wielu rodzinach [w sobotę] czyści się i pastuje buty oraz ceruje odzież, gdyż nie zrobiono tego w piątek. Ci, którzy tak postępują, nie pamiętają “o dniu szabatu, aby go uświęcić”. 2 Mojżeszowa 20,8 (BT). (...).JWD 387.1

W piątek należy przygotować ubrania dla dzieci na sobotę. W ciągu tygodnia dzieci pod kierunkiem matki powinny przygotować swoją odzież na szabat, aby w tym dniu mogły się ubrać spokojnie, bez żadnego zamieszania, pośpiechu i zdenerwowania pociągającego za sobą nieopatrzne słowa. — Manuscript 57, 1897.JWD 387.2

W dniu przygotowania należy zwrócić uwagę na jeszcze jedno zadanie. W tym dniu wszelkie różnice między braćmi, czy to w rodzinie, czy w zborze, powinny zostać usunięte. — Testimonies for the Church VI, 356.JWD 387.3

Sobotę należy rozpocząć rodzinnym nabożeństwem — Przed zachodem słońca niechaj członkowie rodziny zbiorą się, by czytać Słowo Boże, śpiewać i modlić się. Potrzeba reformy w tej kwestii, gdyż wielu dopuszcza się zaniedbań. Musimy wyznać Bogu i sobie nawzajem błędy w tej sprawie. Powinniśmy zacząć na nowo planować, by wszyscy członkowie rodziny byli przygotowani do świętowania dnia, który Pan pobłogosławił i poświęcił. — Tamże 356-357.JWD 387.4

Godziny dnia sobotniego należą do Boga, a nie do nas — Bóg dał nam całe sześć dni, w których mamy pracować, a zarezerwował tylko jeden dzień dla siebie. Powinien to być dzień błogosławieństwa dla nas — dzień, w którym powinniśmy odłożyć wszystkie doczesne sprawy i skupić nasze myśli na Panu i niebie. — Manuscript 3, 1879.JWD 387.5

Gdy rozpoczyna się sobota, powinniśmy strzec naszych czynów i słów, abyśmy nie okradali Boga, wykorzystując dla swojego użytku czas należący wyłącznie do Niego. Nie powinniśmy pozwalać sobie ani naszym dzieciom czynić coś, co jest związane z pracą zarobkową, ani czegoś, co może zostać wykonane w ciągu sześciu dni pracy. Piątek jest dniem przygotowania. W tym dniu należy poświęcić czas na niezbędne przygotowania na sobotę, jak również przemyślenie i rozmowy na temat święcenia soboty. Nic, co w oczach nieba mogłoby zostać uznane za przekroczenie świętości soboty, nie powinno być pozostawione niezałatwione i niewykonane na sobotę. Bóg wymaga nie tylko, byśmy wstrzymali się od pracy zarobkowej w szabat, ale także tego, byśmy nakierowali umysł na sprawy duchowe. Czwarte przykazanie jest łamane także przez rozmawianie o powszednich sprawach albo o rzeczach błahych i nieistotnych. Mówienie o wszystkim i o czymkolwiek, co przyjdzie nam na myśl, jest samowolą. Wszelkie uchylanie się od prawości doprowadza nas do niewoli i potępienia. — Testimonies for the Church II, 702-703.JWD 387.6

Sobota jest zbyt cenna, by ją przesypiać — Nikt nie powinien pozwalać sobie na nadmierne zaangażowanie w sprawy doczesne w dni powszednie i takie wyczerpywanie sił w dążeniu do doczesnych zysków, iż w sobotę nie ma siły ani energii, by uczestniczyć w nabożeństwie. Okradamy Pana, gdy czynimy siebie niezdolnymi do oddawania Mu czci w Jego świętym dniu. Okradamy także siebie samych, gdyż potrzebujemy ciepła i blasku wspólnoty, jak również siły czerpanej z mądrości i doświadczenia innych chrześcijan. — The Review and Herald, 13 czerwiec 1882.JWD 388.1

Nie marnujmy cennych godzin soboty na wysypianie się. W sobotni poranek rodzina powinna wstać wcześnie. Zbyt późne wstawanie prowadzi do zamieszania i pośpiechu w przygotowaniu śniadania i udaniu się do szkoły sobotniej. Pojawiają się wtedy niepokój, ponaglanie i zniecierpliwienie. W ten sposób nieświęte uczucia opanowują domowników. Sobota, bezczeszczona w ten sposób, staje się udręką, a z czasem jest znienawidzona, zamiast być umiłowanym dniem. — Testimonies for the Church VI, 357.JWD 388.2

Uczestniczcie w publicznym nabożeństwie wraz z dziećmi — Ojcowie i matki powinni uczynić regułą to, że ich dzieci uczestniczą wraz z nimi w publicznym nabożeństwie sobotnim, i powinni wdrażać tę regułę własnym przykładem. Naszym obowiązkiem jest uczyć nasze dzieci i domowników tak, jak czynił to Abraham. Przykładem i słowem powinniśmy wpajać im znaczenie religijnej nauki. Wszyscy, którzy złożyli ślubowanie w czasie chrztu, uroczyście poświęcili się służbie Bożej. Są zobowiązani przymierzem, by zapewnić sobie i swoim dzieciom najlepsze motywacje i wsparcie w chrześcijańskim życiu. — The Review and Herald, 13 czerwiec 1882.JWD 388.3

Gdy oddajemy cześć Bogu, nie powinniśmy uważać, że jest to nudne. Sobota Pańska ma być błogosławieństwem dla nas i naszych dzieci. Mają one uważać sobotę za dzień radości i dzień uświęcony przez Boga. Będą to czynić, jeśli zostaną właściwie pouczone. — Manuscript 3, 1879.JWD 388.4

Noście odpowiedni ubiór w domu modlitwy — Wielu potrzebuje pouczenia co do tego, jak powinni wyglądać, gdy przybywają do zgromadzenia na nabożeństwo sobotnie. Nie wolno im przychodzić przed oblicze Boga w zwyczajnych ubraniach noszonych na co dzień. Wszyscy powinni mieć specjalny ubiór na sobotę, noszony podczas nabożeństwa w domu Bożym. Choć nie powinniśmy się dostosowywać do mody świata, to jednak nie wolno nam być obojętnymi w kwestii wyglądu zewnętrznego. Musimy być schludni i dobrze ostrzyżeni, a jednocześnie powinniśmy unikać zbędnych ozdób. Dzieci Boże powinny zachować czystość zewnętrzną i wewnętrzną. — Testimonies for the Church VI, 355.JWD 389.1

Wyjaśnijcie dzieciom sobotnie kazanie — Pastorzy są zaangażowani w święte i uroczyste dzieło, ale na tych, którzy słuchają kazania, spoczywa tak samo święte zobowiązanie. Mają słuchać, będąc zdecydowani wykonywać pouczenia, które muszą praktykować wszyscy, by otrzymać życie wieczne. Każdy słuchacz powinien się starać zrozumieć wykład biblijnej prawdy jako Boże przesłanie skierowane do niego, przeznaczone na to, by zostało przyjęte przez wiarę i zastosowane w praktyce codziennego życia. Rodzice powinni wyjaśnić dzieciom słowa wypowiadane zza kazalnicy, aby i one mogły zrozumieć i posiąść wiedzę, która zastosowana przyniesie obfitość łaski i pokoju. — Manuscript 41, 1903.JWD 389.2

Zadbajcie o specjalny posiłek — Nie powinniśmy na sobotę przygotowywać więcej pożywienia czy liczniejsze potrawy niż w inne dni. Przeciwnie, posiłki powinny być prostsze i mniej obfite, aby umysł zachował czystość i żywotność do pojmowania duchowych spraw. Przejadanie się zaćmiewa umysł. Najcenniejsze słowa mogą być słyszane, ale niedoceniane wskutek osłabienia umysłu zbyt ciężkim pokarmem. Przez przejadanie się w sobotę wielu znieważa Boga bardziej, niż przypuszczają.JWD 389.3

Choć gotowania w sobotę należy unikać, nie oznacza to, że należy jeść zimne pożywienie. W zimnym klimacie można podgrzać pokarm przygotowany poprzedniego dnia. Niech posiłki, choć proste, będą smaczne i atrakcyjne. Zadbajcie o coś, co uczyni sobotni posiłek szczególnym — coś, czego nie jadacie na co dzień. — Testimonies for the Church VI, 357.JWD 389.4

Pozostała część dnia także jest cenna — Szkoła sobotnia i nabożeństwo zajmują jedynie część dnia sobotniego. Pozostała część może być dla rodziny najświętszą i najcenniejszą częścią dnia sobotniego. Większość tego czasu rodzice powinni spędzić z dziećmi. — Tamże 358.JWD 390.1

Zaplanujcie odpowiednią lekturę i rozmowy — Sobota, ach, uczyńcie ją najmilszym i najszczęśliwszym dniem tygodnia. (...).JWD 390.2

Rodzice mogą i powinni poświęcić uwagę dzieciom, czytając im najpiękniejsze części historii biblijnej, ucząc je szanować sobotę i świętować ją zgodnie z przykazaniem. Nie można tego czynić, jeżeli rodzice nie czują obowiązku zajmowania się swoimi dziećmi. Jednak mogą uczynić sobotę radością dla nich, jeśli będą właściwie postępować. Dzieci mogą się zainteresować dobrą lekturą i rozmową dotyczącą zbawienia duszy. Jednak należy je wychowywać i uczyć. Nieodrodzone serce nie ma upodobania w myśleniu o Bogu, niebie czy niebiańskich sprawach. Trzeba stale przeciwstawiać się nurtowi zeświecczenia i skłonności do zła, aby niebiańskie światło mogło dotrzeć do celu. — The Review and Herald, 14 kwiecień 1885.JWD 390.3

Nie bądźcie obojętni na dziecięce zajęcia — Zauważyłam, że w sobotę wielu pozostaje obojętnych i nie wie, gdzie są ich dzieci i co robią. — Tamże.JWD 390.4

Rodzice, ponad wszystko dbajcie o wasze dzieci w sobotę. Nie pozwólcie im łamać świętości tego dnia przez nieodpowiednie zabawy w domu czy na świeżym powietrzu. Gdy pozwalacie waszym dzieciom lekceważyć sobotę, to tak, jakbyście sami ją lekceważyli, a gdy pozwalacie dzieciom włóczyć się bez celu i urządzać nieodpowiednie zabawy w tym dniu, Bóg patrzy na was jako na tych, którzy łamią przykazanie sobotnie. — The Review and Herald, 19 wrzesień 1854.JWD 390.5

Na łonie przyrody z dziećmi — Rodzice mogą zabrać dzieci na łono przyrody, by ujrzały Boga objawionego w Jego dziełach. Można im wskazać kwitnące kwiaty i otwierające się pąki, wyniosłe drzewa i piękne trawy, a przy tym nauczyć, że Pan stworzył wszystko w ciągu sześciu dni i odpoczął siódmego dnia, poświęcając go. W ten sposób rodzice mogą wpoić naukę swoim dzieciom, tak by patrząc na przyrodę, pamiętały o wielkim Stwórcy. Ich myśli będą się kierowały ku Bogu przyrody — ku dziełu stworzenia, gdy ustanowiona została sobota, a wszyscy synowie Boży wykrzyknęli z radości. Takie lekcje należy wpajać w umysły dzieci.JWD 390.6

Nie powinniśmy uczyć dzieci, że nie mogą być szczęśliwe w sobotę albo że źle jest w tym dniu przebywać na łonie przyrody. Wręcz przeciwnie, Chrystus w szabat prowadził swoich uczniów na brzeg jeziora i tam ich nauczał. Jego kazania w sobotę nie zawsze były wygłaszane w czterech ścianach. — Manuscript 3, 1879.JWD 391.1

Inne lekcje z przyrody — przypowieści — Uczmy dzieci dostrzegania Chrystusa w naturze. Zabierajmy je na łono przyrody, tam gdzie są duże przestrzenie, piękne drzewa i kwiaty. Niech oglądają te cudowne dzieła stworzenia i rozpoznają w nich przejawy miłości Bożej. Uczmy nasze dzieci, że to Pan, który ustanowił prawa rządzące wszystkim, co żyje, ustanowił również dla nas prawa, których przestrzeganie przyniesie nam szczęście i radość. Nie nękajmy ich długimi modlitwami i nudnymi pouczeniami, lecz uczmy je posłuszeństwa prawom Boga na podstawie lekcji płynących z obserwacji natury. — Życie Jezusa 368.JWD 391.2

Uczcie prawdy o Bożym charakterze — Jak dzieci mogą otrzymać lepsze poznanie Boga i przyswoić je umysłem, niż dzięki spędzaniu pewnej części czasu na łonie przyrody, nie na zabawie, ale w towarzystwie rodziców? Niech ich młode umysły będą powiązane z Panem w pięknej scenerii przyrody. Należy skierować ich uwagę na oznaki miłości Boga do człowieka widoczne w Jego stworzonych dziełach, tak by dzieci zostały zaciekawione i zainteresowane. Wtedy nie będzie groziło im niebezpieczeństwo kojarzenia charakteru Boga z tym, co surowe i oschłe. Gdy będą widzieć piękne rzeczy stworzone przez Pana dla szczęścia człowieka, zaczną Go traktować jak czułego i miłującego Ojca. Zrozumieją, że Jego zakazy i polecenia mają na celu nie tyle okazanie Jego mocy i władzy, ale zapewnienie szczęścia Jego ludowi. Gdy dzieci zaczną kojarzyć charakter Boga z miłością, dobrocią, pięknem i atrakcyjnością, wówczas zostaną pociągnięte do Niego i będą Go miłować. Możecie zwrócić ich uwagę na piękne ptaki napełniające powietrze swoim radosnym śpiewem, źdźbła trawy oraz wspaniałe i barwne kwiaty w ich doskonałości wydające piękną woń. Wszystko to świadczy o miłości i wspaniałości niebiańskiego Artysty oraz objawia chwałę Bożą.JWD 391.3

Rodzice, dlaczego nie mielibyście skorzystać z cennych lekcji, których Pan udzielił nam w księdze przyrody, by dać naszym dzieciom właściwe pojęcie o Jego charakterze? Ci, którzy poświęcają prostotę modzie i odcinają się od piękna przyrody, nie mogą mieć duchowego usposobienia. Nie mogą zrozumieć stwórczych zdolności i mocy Boga objawionych w Jego stworzonych dziełach, dlatego ich serca nie wzbierają nową miłością i zaciekawieniem ani nie napełniają się czcią na widok śladów Pana w przyrodzie. — Testimonies for the Church II, 583-584.JWD 391.4

Dzień przypominający czasy Edenu — Znaczenie soboty, jako środka wychowawczego, jest nie dość wysoko cenione. To, czego Bóg od nas żąda, zwraca zwielokrotnione i opromienione Jego własną wspaniałością. (...).JWD 392.1

Sobota i rodzina zostały ustanowione w raju i w Bożym planie oba te pojęcia są nierozerwalnie ze sobą związane. W tym dniu, łatwiej niż w jakimkolwiek innym, możemy upodobnić swe życie do rajskiego. Planem Bożym było, ażeby członkowie rodziny łączyli się we wspólnej pracy, modlitwie i odpoczynku; ojciec jako kapłan w swoim domu, ojciec i matka razem jako nauczyciele i towarzysze swoich dzieci. Jednakże skutki grzechu, które zmieniły oblicze świata i warunki życia na ziemi, nie pozwalają na taką wspólnotę. Zdarza się nierzadko, że zapracowany ojciec nie widuje w ciągu tygodnia twarzy swoich dzieci oraz nie ma żadnych możliwości opiekowania się nimi i uczenia ich.JWD 392.2

Bóg w swojej miłości zakreślił granice uciążliwej pracy: nad sobotą panuje Jego łaskawa dłoń. W tym Jego świętym dniu daje możliwość łączenia się z Nim, z przyrodą i członkom rodziny ze sobą. — Wychowanie 176.JWD 392.3

Uczyńcie sobotę dniem radości — Wszyscy, którzy miłują Boga, powinni czynić wszystko, co mogą, by uczynić sobotę dniem radości, świętym i godnym czci. Nie można tego uczynić, szukając przyjemności w grzesznych i zakazanych rozrywkach. Jednak można uczynić wiele, by wywyższyć sobotę w swojej rodzinie i uczynić ją najbardziej oczekiwanym dniem tygodnia. Powinniśmy poświęcić czas, by wzbudzić zainteresowanie naszych dzieci sobotą. Zmiana w tej kwestii wywrze na nie korzystny wpływ. Możemy wybrać się z nimi na spacer. Możemy usiąść z dziećmi w gaju albo w blasku słońca i zapewnić ich niespokojnym umysłom coś, czym będą mogły się karmić, rozmawiając z nimi o dziełach Bożych i inspirując je do miłowania i szanowania Pana przez zwrócenie uwagi na piękno przyrody.JWD 392.4

Sobota powinna być tak interesująca dla naszych rodzin, aby co tydzień była witana z radością. Nie ma lepszego sposobu, w jaki rodzice mogą wywyższyć i uczcić sobotę, jak przez obmyślenie sposobu udzielania właściwego pouczenia swoim domownikom, zainteresowanie ich duchowymi sprawami oraz wskazanie im właściwego pojmowania charakteru Boga i Jego wymagań wobec nas, prowadzących do doskonałości chrześcijańskiego charakteru i osiągnięcia życia wiecznego. Rodzice, uczyńcie sobotę radosną, aby wasze dzieci oczekiwały na nią i cieszyły się jej nastaniem. — Testimonies for the Church II, 584-585.JWD 393.1

Właściwe zakończenie soboty modlitwą i pieśnią — Gdy słońce chyli się ku zachodowi, niech głos modlitwy i pieśni chwały zaznaczy zakończenie świętych godzin i prosi o Bożą obecność podczas trosk i pracy kolejnego tygodnia.JWD 393.2

W ten sposób rodzice mogą uczynić sobotę taką, jaką powinna być — najradośniejszą spośród dni tygodnia. Mogą prowadzić swoje dzieci do radowania się tym dniem jako najlepszym ze wszystkich, poświęconym Panu i godnym czci. — Tamże VI, 359.JWD 393.3