Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Jak wychować dziecko?

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 2 — Pierwsi nauczyciele

    Rodzice powinni rozumieć swój obowiązek — Ojciec i matka powinni być pierwszymi nauczycielami swoich dzieci. — Manuscript 67, 1903.JWD 16.4

    Ojcowie i matki powinni znać swoją odpowiedzialność. W świecie czekają na ich dzieci różne niespodzianki. Niezmierna ilość zła znajduje się zwłaszcza w egoistycznych zmysłowych przyjemnościach. Młodzież nie umie rozpoznać ukrytych tam niebezpieczeństw i strasznego końca drogi, która wydaje się drogą szczęścia. Przez pobłażanie namiętnościom miliony ludzi tracą energię i giną dla teraźniejszego i przyszłego świata. Rodzice winni pamiętać, że ich dzieci zetkną się z pokusami. Dlatego już przed narodzeniem dziecka należy poczynić odpowiednie przygotowania do przyszłego zwycięstwa w walce ze złem. — Śladami Wielkiego Lekarza 262.JWD 16.5

    Rodzice na każdym etapie potrzebują więcej niż ludzkiej mądrości, aby mogli zrozumieć, jak najlepiej wychowywać swoje dzieci do użytecznego i szczęśliwego życia tutaj oraz do wyższej służby i większej radości w przyszłości. — The Review and Herald, 13 wrzesień 1881.JWD 16.6

    Nauczanie dziecka ważną częścią Bożego planu — Nauczanie dzieci stanowi ważną część Bożego planu wykazania mocy chrześcijaństwa. Poważna odpowiedzialność spoczywa na rodzicach za uczenie dzieci tak, aby, gdy pójdą w świat, czyniły dobro, a nie zło, z którym będą się stykać. — The Signs of the Times, 25 wrzesień 1901.JWD 17.1

    Rodzice nie powinni lekceważyć dzieła nauczania swych dzieci ani zaniedbywać go pod żadnym pozorem. Powinni poświęcić wiele czasu na staranne studiowanie praw rządzących naszą istotą. Powinni uczynić swoim najważniejszym celem zdobycie wiedzy w kwestii właściwego sposobu postępowania z dziećmi, aby mogły one posiąść zdrowy umysł i zdrowe ciało. (...).JWD 17.2

    Wielu z tych, którzy twierdzą, że są wyznawcami Chrystusa, niestety zaniedbuje obowiązki rodzinne. Nie pojmują oni świętego znaczenia tego, co Bóg im powierzył, by tak kształtować charaktery swoich dzieci, aby posiadły one moralną siłę do odparcia licznych pokus, które jak sidła zostaną zastawione na nie w ich młodości. — Pacific Health Journal, kwiecień 1890.JWD 17.3

    Współpraca z Bogiem jest konieczna — Chrystus nie prosił Ojca, by zabrał Jego uczniów ze świata, ale by ustrzegł ich od zła na świecie i od ulegania pokusom, które spotkają ich na każdym kroku. Tak również powinni się modlić ojcowie i matki za swoje dzieci. Ale czy mają modlić się do Boga, a potem pozwolić dzieciom robić, co chcą? Pan nie może powstrzymać dzieci od zła, jeśli rodzice z Nim nie współpracują. Odważnie i z pogodą ducha rodzice powinni podjąć swoje dzieło, pełniąc je z niestrudzonym zapałem. — The Review and Herald, 9 lipiec 1901.JWD 17.4

    Gdyby rodzice odczuli, że nigdy nie zostali zwolnieni z obowiązku wychowania i kształcenia dzieci dla Boga oraz gdyby czynili swoje dzieło w wierze, współdziałając z Nim przez gorliwą modlitwę i pracę, z powodzeniem prowadziliby swoje dzieci do Zbawiciela. — The Signs of the Times, 9 kwiecień 1896.JWD 17.5

    Przykład spełnienia rodzicielskich obowiązków — Anioł z nieba przybył, by pouczyć Zachariasza i Elżbietę, jak powinni uczyć i wychowywać swoje dziecko, aby działając w harmonii z Bogiem, przygotować posłańca, który miał oznajmić przyjście Chrystusa. Jako rodzice musieli wiernie współdziałać z Bogiem, kształtując taki charakter Jana, jaki pozwoliłby mu jako kompetentnemu pracownikowi wykonać jego rolę wyznaczoną mu przez Pana.JWD 17.6

    Jan urodził się im, gdy byli w podeszłym wieku, a jego narodziny były wynikiem cudu, więc rodzice mogli dojść do wniosku, że miał on szczególne dzieło do wykonania dla Boga, a zatem Pan zatroszczy się o niego. Jednak nie ufali własnemu rozumowi. Przenieśli się w spokojne miejsce, na wieś, gdzie ich syn nie był wystawiony na pokusy miejskiego życia i odwodzony od rad i pouczeń, których mu udzielali jako jego rodzice. Wykonywali swoją rolę w rozwijaniu charakteru dziecka tak, by pod każdym względem spełniał cel, do jakiego Bóg go przeznaczył. (...). Spełnili swój święty obowiązek. — The Signs of the Times, 16 kwiecień 1896.JWD 18.1

    Traktujcie dzieci jak powierzone waszej opiece — Rodzice powinni uważać swoje dzieci jako powierzone im przez Boga celem wychowania ich do życia w rodzinie na wysokościach. Uczcie je w Jego bojaźni i miłości, bo “początkiem mądrości jest bojaźń Pana”. Psalmów 111,10. — The Signs of the Times, 16 kwiecień 1896.JWD 18.2

    Ci, którzy są wierni Bogu, będą Go reprezentować w życiu rodzinnym. Będą traktować nauczanie swoich dzieci jak święte dzieło powierzone im przez Najwyższego. — Manuscript 103, 1902.JWD 18.3

    Rodzice mają być wykwalifikowanymi chrześcijańskimi nauczycielami — Dzieło rodziców, które znaczy tak wiele, jest wielce zaniedbywane. Rodzice, obudźcie się z waszej duchowej drzemki i zrozumcie, że pierwsza nauka, jaką otrzymuje dziecko, ma mu zostać udzielona przez was. Wy macie uczyć wasze maleństwa poznania Chrystusa. Musicie wykonać to dzieło, zanim szatan zasieje ziarno w ich sercach. Jezus powołuje dzieci, a więc należy je prowadzić do Niego oraz wyrabiać w nich nawyki pracowitości, schludności i porządku. Takiej dyscypliny pragnie dla nich Chrystus. — The Review and Herald, 9 październik 1900.JWD 18.4

    Grzech będzie czyhać u drzwi rodziców, jeśli nie wezmą się w garść i nie zdobędą kwalifikacji niezbędnych ku temu, by stać się mądrymi i odpowiedzialnymi chrześcijańskimi nauczycielami. — Manuscript 38, 1895.JWD 18.5

    Jedność między rodzicami jest konieczna — Mąż i żona powinni być ze sobą ściśle zjednoczeni w dziele szkoły domowej. Muszą być bardzo wrażliwi i strzec swej mocy, aby nie otwierać drzwi pokusom, przez które szatan wkroczy, odnosząc zwycięstwo za zwycięstwem. Mają być uprzejmi i grzeczni wobec siebie, postępując w taki sposób, by mogli szanować się nawzajem. Jedno ma pomagać drugiemu, wnosząc do domu miłą i zdrową atmosferę. Nie powinni dyskutować różnicy zdań w obecności dzieci. Chrześcijańska godność ma być zachowywana zawsze. — Letter 272, 1903.JWD 18.6

    Szczególna nauczycielka dana każdemu dziecku — Matka musi zawsze zajmować pierwsze miejsce w tym dziele nauczania dzieci. Choć poważne i doniosłe obowiązki spoczywają na ojcu, matka, niemal nieustannie przebywając z dziećmi, zwłaszcza w ich najwcześniejszych latach życia, musi być zawsze ich szczególną nauczycielką i towarzyszką. — Pacific Health Journal, styczeń 1890.JWD 19.1

    Edukacja to nie tylko nauczanie — Rodzice muszą się nauczyć lekcji ścisłego posłuszeństwa głosowi Bożemu, który przemawia do nich z Jego Słowa, a gdy uczą się tej lekcji, mogą nauczyć swoje dzieci szacunku i posłuszeństwa w słowie i czynie. Takie dzieło powinno być pełnione w domu rodzinnym. Ci, którzy je pełnią, sami będą sięgać w górę, świadomi, że muszą podnosić na wyższy poziom swoje dzieci. Taka edukacja to coś znacznie więcej niż nauczanie. — Manuscript 84, 1897.JWD 19.2

    Chaotyczne działanie nie spotka się z uznaniem — Chaotyczne działanie w rodzinie nie ostoi się podczas przeglądu na sądzie. Wiara i uczynki mają zostać połączone przez chrześcijańskich rodziców. Jak Abraham uczył swoich domowników, tak oni mają uczyć swoich. Standard, do jakiego każdy rodzic musi się wznieść, został wyznaczony: “Strzec drogi Pana”. 1 Mojżeszowa 18,19. Każda inna droga to ścieżka prowadząca nie do miasta Bożego, ale w szeregi niszczyciela. — The Review and Herald, 30 marzec 1897.JWD 19.3

    Niechaj rodzice dokonują przeglądu swojego dzieła — Czy rodzice dokonują przeglądu swojego dzieła dotyczącego wychowania dzieci i rozważają, czy spełnili cały swój obowiązek, w nadziei i wierze, że ich dzieci otrzymają koronę radości w dniu Pana? Czy pracowali dla dobra swoich dzieci tak, iż Jezus może spojrzeć z nieba i przez dar swego Ducha uświęcić ich wysiłki? Rodzice, możecie przygotować wasze dzieci do najwyższej użyteczności w tym życiu i do uczestnictwa w ostatecznej chwale w przyszłym życiu. — Good Health, styczeń 1880.JWD 19.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents